Yazar "Ünal, M. Kemal" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 10 / 10
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe İzmir yöresinde yetiştirilen ceviz çeşitleri ile yağlarının bileşimleri üzerinde araştırmalar(Ege Üniversitesi, 2004) Ölçer, Gülnur; Ünal, M. KemalCeviz, yağ, tokoferol, yağ asitleri, trigliserit.;Walnut, oil, tocopherol, fatty acids, triacylglycerol.;Yapılan çalışmada, İzmir ve çevresinde yetiştirilen ceviz örneklerinin nem, protein ve yağ içerikleri belirlenmiştir. Elde edilen ceviz yağlarında yağ asitleri bileşimi, trigliserit ve tokoferol nicelikleri kromatografik yöntemlerle saptanmıştır. Dokuz çeşit ceviz örneğinde %65,55-69,79 yağ, %15,60-18,30 protein, %3,35- 6,16 nem bulunmuştur. Ceviz yağlarının yağ asitleri niceliklerinin (% alan olarak) palmitik asit (C16:0) %5,67-7,42, palmitooleik asit (C16:1) %0,05-0,10, stearik asit (C18:0) %2,39-3,56, oleik asit (C18:1) %13,16-29,01, linoleik asit (C18:2) %51,26-63,74, linolenik asit (C18:3) % 10,90-14,47 arasında değiştiği bulunmuştur. Ceviz yağlarının trigliserit değişimleri de şöyledir: LLLn 12,74-17,92, LLL 21,06- 30,27, OLnL 3,59-7,84, PLnL 2,82-4,67, LOL 14,13-18,46, PLL 6,03-14,17, LOO 3,88- 12,43, PLO+PLP 5,99-7,65, OOO 0,63-7,05, POO 1,12-2,71, POP 1,05-1,38. Elde edilen ceviz yağlarında toplam tokoferolün 15,59-38,32 mg/100g arasında değiştiği saptanmıştır. Ü-Tokoferol 0,69-1,55 mg/100g, ?-tokoferol 13,14-35,56 mg/100g, e-tokoferol 1,22-3,11 mg/100g arasında değişim göstermiştir.Öğe Naturel rafine zeytinyağlarında başlıca fenolik bileşiklerin nitelik ve nicelikleri üzerine araştırmalar(Ege Üniversitesi, 2010) Bozkurt, Gülbin; Köseoğlu, Oya; Ünal, M. KemalBu çalışmada fenolik bileşiklerin, naturel zeytinyağlarındaki nitelik ve nicelikleri ile rafinasyon öncesi ve sonrasında zeytinyağlarındaki değişiminin belirlenmesi amaçlanmıştır. Fenolik bileşiklerin ekstraksiyonu, katı faz ekstraksiyonu ile diol kartuş kullanarak gerçekleştirilmiştir. Bileşiklerin nitelik ve nicelikleri LC/MS-MS (Sıvı kromatografisi / kütle-kütle spektrometresi) cihazında belirlenmiştir. Bu çalışmada ayrıca zeytinyağı örneklerinin toplam fenolik madde içeriği, serbest yağ asitliği ve peroksit değerleri belirlenmiştir. Analizi yapılan örneklerde, toplam fenolik madde miktarı natürel zeytinyağında 137,2 mg/kg - 225,5 mg/kg arasında, lampant yağda; 49,30 mg/kg - 127,00 mg/kg arasında, rafinasyon sonrasında ise 20,00 mg/kg - 70,50 mg/kg arasında tespit edilmiştir. Zeytinyağı örneklerinin toplam fenolik madde miktarı önemli ölçüde farklılık göstermiştir (p<0,01). Natürel zeytinyağında, hidroksitirosol 0,81 mg/kg - 2,78 mg/kg, ferulik asit 0,02 mg/kg - 0,10 mg/kg, p-kumerik asit 0,02 mg/kg - 0,14 mg/kg, luteolin 0,26 mg/kg - 1,05 mg/kg, apigenin 0,11 mg/kg - 0,39 mg/kg sınır değerlerinde, kafeik asit sadece bir örnekte 0,011 mg/kg olarak belirlenmiştir. Lampant zeytinyağlarında, hidoksitirosol 0,02 mg/kg - 1,20 mg/kg, ferulik asit 0,15 mg/kg - 0,58 mg/kg, p-kumerik asit 0,19 mg/kg - 0,61 mg/kg, luteolin 0,62 mg/kg - 1,39 mg/kg, apigenin 0,41 mg/kg - 1,08 mg/kg, kafeik asit 0,02 mg/kg - 0,08 mg/kg sınır değerleri arasında belirlenmiştir. Oleuropein, gallik asit, vanilik asit ve klorojenik asit hem natürel hem de lampant zeytinyağlarında tespit edilememiştir. Fenolik bileşiklerin miktarı rafinasyon işleminden sonra önemli ölçüde azalmıştır(p<0,01). Rafine zeytinyağı örneklerinde en fazla hidroksitirosol, luteolin ve apigenin miktarı, sırasıyla, 0,247 mg/kg, 0,168 mg/kg ve 0,335 mg/kg olarak belirlenmiştir.;Fenolik bileşikler, rafine zeytinyağı, LC/MS-MS.;Phenolic compounds, refined olive oil, LC/MS-MS.Öğe Susam yağının antioksidan özellikteki başlıca bileşenlerinin nitelik ve nicelikleri üzerine araştırmalar(Ege Üniversitesi, 2006) Bozkurt, Gülbin; Ünal, M. Kemal[Abstract Not Available]Öğe Türk zeytinyağlarının trigliserid yapılarının tespiti ve zeytinyağına katılan ayçiçeği yağının nicel olarak tayini üzerine araştırmalar(Ege Üniversitesi, 1998) Gültekin, Gülay; Ünal, M. KemalBu çalışmada, Türk natürel zeytinyağlarının trigliserid yapılarının belirlenmesi amacıyla Türkiye'de zeytin yetişen tüm bölgelerden toplanan 1995-96 ve 1996-97 ürünü natürel zeytinyağlarının trigliserid analizi Yüksek Basınç Sıvı Kromatografisi (HPLC) metodu ile yapılmıştır. Ayrıca, zeytinyağına belirli oranlarda karıştırılan ayçiçeği yağının belirlenmesi için bitkisel yağların trigliserid bileşimlerinin farklılığından yararlanılmıştır. Tağşişin belirlenmesinde kullanılan trilinolein (LLL) niceliği 1995-96 ürünü natürel zeytinyağlarında iz miktar ile %0.865 değerleri arasında değişirken, 1996-97 ürünü natürel zeytinyağlarında %0.041 ile %0.255 değerleri arasında değişmektedir. Bu metotta, LLL niceliğinden yararlanarak natürel zeytinyağına minimum %3 oranında katılan ayçiçeği yağı saptanabilmiştir. Uluslar arası Zeytinyağı Konseyi tarafından, zeytinyağına linoleik asitçe zengin tohum yağlarıyla yapılan tağşişin belirlenmesi için, deneysel olarak bulunan ECN (Eşdeğer Karbon Sayısı) 42 ile teorik olarak hesaplanan ECN 42 trigliseridlerinin nicelikleri arasındaki farkın natürel zeytinyağları için maksimum 0.3 olması gerektiği belirtilmiştir. Buna göre, natürel zeytinyağı örneğine %1 oranında katılan ayçiçeği yağı belirlenebilmiştir. Anahtar Sözcükler: Trigliserid, tağşiş, natürel zeytinyağı, ayçiçeği yağıÖğe Türkiye'de yetiştirilen başlıca susam çeşitlerinin ve bunlardan elde edilen yağların kimyasal bileşimleri(Ege Üniversitesi, 2000) Ünal, M. Kemal; Yalçın, HasanSusam Türkiye'de ekimi yapılan yağlı tohumlar içerisinde üretim miktarı bakımından 5. sırayı almaktadır. Yağ içeriği açısından da susam tohumu en yüksek yağ içeren tohumlar arasında (%40-60)dır. Susam baharat olarak kullanıldığı gibi (ekmek, pide pasta, börek vb.) tahin üretiminde de hammaddeyi teşkil eder. Çalışmamızda yurdumuzun farklı yörelerinde yetiştirilen 10 çeşit susam tohumu kullanılmıştır. Susam tohumlarının nem, kül, yağ ve protein oranları tespit edilmiştir. Bu tohumlardan elde edilen yağlarda ise trigliserit, tokoferol, sterol ve yağ asitleri nitelik ve nicelikleri saptanmıştır. Tahin üretiminde susam ve yağının pahalı olması nedeniyle özellikle ayçiçeği yağı susam yağına katılarak tağşiş yapılmaktadır. Çalışmamızda trigliserit analizleri sonucu ayçiçeği yağında ortalama %0.6 olan OOO trigliseridi oranının susam yağında ortalama %10.17 olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle susam yağına katılan ayçiçeği yağı OOO trigliseridi niceliğindeki değişim dikkate alınarak büyük ölçüde belirlenebilecektir.Öğe Yemeklik olarak değerlendirilen bazı mantar türlerinin bileşimi ve haşlama sırasında meydana gelen kimi değişmeler(Ege Üniversitesi, 1995) Ünal, M. Kemal; Ötleş, SemihAgaricus Bisporus çeşidi kültür mantarı ile Cantharellus Cibarius, Lactarius Delicios, Boletus Edulis çeşidi doğa mantarlarının kimyasal bileşim, mineral madde ve vitamin içeriklerinin belirlendiği çalışmada, a=Agaricus Bisporus örneklerinin <% olarak> 0.31-0.94 toplam lipid, 2.78-3.88 protein, 91.45-93.57 nem, 0.61-0.87 kül, 0.74-4.67 toplam karbonhidrat içerdikleri tespit edilmiştir. Aynı örneklerin mg/1000 g cinsinden mineral madde içerikleri şöyledir. Zn: 39,93-42,50, Cu: 5,50-8,53, K: 1250,00-1751,00, Na: 30,00-67,50, Fe: 6,96-8,88, Ca:27,50-32,47, Cr: eser, P: 68,75-108,69. Kültür mantarı örneklerinin vitamin içeriklerinin sınırları ise aşağıdaki gibi bulunmuştur. B1 vit: 0,069-0,088, B2 vit: 0,364-0,472, folik asit: 0,055-0,065, C vitamini 5,25-6,12, pantotenik asit: 1,91-2,35, Niacin: 4,96-5,86, b:5 farklı doğa mantarı çeşidinin kimyasal bileşim, mineral madde ve vitamin içeriklerinin minimum ve maksimum değerleri aşağıda verilmiştir. Örneklerin % olarak, 0,18-1,70 toplam lipid, 2,67-7,39 protein, 80,53-89,94 nem, 0,81-1,77 kül, 3,55-9,23 toplam karbonhidrat içerdikleri belirlenmiştir. Doğa mantarlarının mg/1000 g olarak 5,72-41,72, Zn, 3,34-9,20 Cu, 2032,54-1658,90 P içerdikleri tespit edilmiştir. Doğa mantarlarının vitamin içerikleri sınırları ise şu aralıklarda değişim göstermiştir. (mg/100 g olarak) B1 vit: 0,105-0,300, B2 vitamin: 0,0,92-0,213, Folik asit; 0,031-0,290 C vitamini 4,21-7,36, pantotenik asit; 2,38-3,16, Niacin 5,94-6,37. c: Bunlara ilaveten Agaricus Bisporus çeşidi kültür mantarının haşlama ve 6 aylık depolama sırasındaki bileşim, mineral madde ve vitamin içeriklerinde meydana gelen değişimler tespit edilmiştir.Öğe Zeytin küspesi ve karasuyu ekstraktlarının antioksidan özellikleri üzerinde çalışmalar(Ege Üniversitesi, 1991) Ünal, M. KemalZeytin küspesi ve karasuyundan metanol, dietil-eter Etil-asetat kullanılarak elde edilen ekstrakların antioksidan özelliklerinin araştırıldığı çalışmada özellikle karasu ekstraklarının polifenol ve 0-difenol yönünden oldukça zengin oldukları tespit edilmiştir. Karasu ekstraklarında 125,000 mg/kg-18.750 mg polifenol, 18.375 mg/kg- 2.250mg/kg 0-difenol saptanmıştır. Zeytin küspesinden elde edilen ekstraklarda ise polifenol nicelikleri daha düşük olup toplam polifenol 2.800 mg/kg-10.800 mg/kg 0-difenoller ise 14.000 mg/kg- 12.000mg/kg arasında değişme göstermiştir. Küspe ve karasu ekstraklarının fenolik asit içeriğinin tespit edildiği çalışmada; gallik asit, prokateşik asit, p-hidroksibenzoik asit, vanillik asit, kafeik asit, ferulik asitler nitel ve nicel olarak belirlenmiştir. Çalışmada ayrıca %0,5 küspe ve karasu ekstraktı ile %0,025 BHT ve BHA içeren ayçiçeği yağı örneklerinin 3 ay süre ile oda koşullarında aydınlıkta ve 50o C de karanlıkta bekletilmesi sırasında kalite ve stabilite ile ilgili özelliklerinde meydana gelen değişmeler izlenmiştir. Örneklerin serbest yağ asitleri, peroksit değeri, p-anisidin değeri, totoks değeri ve dien konjugasyonuna ait spektrofotometrik absorbansların (A %11 cm 270 nm) saptandığı çalışmada ilave edilen ekstrakların bozulmaya karşı gösterdikleri etki saptanmıştır. 3 aylık bekleme süresince gerek BHT ve BHA gerekse eksrak içeren örnekler ile şahit örneğin serbest yağ asitleri miktarında artış olduğu tespit edilmiştir. Ancak şahit örneğin serbest yağ asitleri artışı BHT ve BHA içeren örnek ile metanol ekstraktı içeren örneklere göre daha fazladır. Benzer durum düzenli olmamakla birlikte peroksit değerindeki değişmelerde de görülmektedir. Peroksit değerleri genellikle 2 aylık bekletme süresinde sonunda bir aylık bekletmeye göre artış gösterirken 3 aylık bekletme sonunda 2 aylık bekletmeye göre azalmıştır. Benzer durum 270 nm. deki absorbanslarda da mevcuttur. P-anisidin değerleri ise bekletme sırasında, artmakla birlikte düzenli bir değişme göstermemiştir. Bütün örneklerin oksidasyon değerleri bekletme süresince artarken BHT veBHA ile metanol ekstraktı içeren örneklerdeki artış diğerlerine göre daha düşük düzeyde kalmıştır. Sonuç olarak zeytin küspesi ve karasuyundan metanol kullanılarak elde edilen ekstraktın BHT veBHA ya yakın antioksidan özellik gösterdiği tespit edilmiştir.Öğe Zeytinden yağ elde etme sistemlerinin naturel zeytinyağındaki polar bileşiklerin nicelikleri ile yağın stabilitesi üzerine etkileri(Ege Üniversitesi, 1987) Ünal, M. Kemal; Nergiz, CevdetZeytinden yağ elde etmede gerek ülkemizde gerekse diğer zeytinci ülkelerde çeşitli yöntemler kullanılmıştır. Halen en yaygın kullanılan yöntemler diskli pres sistemi ile santrifüj esasına dayalı sistemlerdir. Türkiye'de 1000 den fazla klasik ve süper pres bulunmakta ve zeytinyağı üretiminin çok büyük bir bölümü bu preslerde sıkma yapılarak elde edilmektedir. Diğer taraftan santrifüjlemeye dayanan sistemlerin sayıları hızla artmaktadır. Bunların ülkemizdeki sayıları 30 civarındadır. Zeytinyağının bileşiminde çeşitli fonksiyonel gruplara sahip bileşikler bulunmaktadır. Bunlardan tokoferoller, fosfolipidler ve fenolik bileşikler naturel zeytinyağının stabilitesi yönünden önemlidir. Ancak bu bileşiklerden ilk ikisi naturel zeytinyağında diğer bitkisel yağlara göre daha az olmasına rağmen, zeytinyağı fenolik bileşikler bakımından daha zengindir. Diğer taraftan fenolik bileşiklerin nitelik ve niceliği zeytinden yağ elde etme sistemlerine göre farklılık göstermektedir. Bu çalışmada diskli pres esasına dayalı yaş ve kuru sistemle santrifüj esasına göre çalışan kontinu sistemlerle elde edilen zeytinyağlarının fenolik bileşiklerin nitelik ve niceliklerine etkisi araştırılmıştır. Bunun için işletmelerden zeytinyağı örnekleriyle bunları temsil eden zeytin örnekleri alınmıştır. Alınan zeytin örneklerinin yağları laboratuarda hekzanla çıkarılmıştır. İşletmelerden alınan zeytinyağı örnekleriyle laboratuarda elde edilen zeytinyağı örneklerinde polyfenoller, 0-difenoller, asitlik ve peroksit analizleriyle stabilite değerleri ölçülmüştür. Buna göre kontinu sistemle elde edilen zeytinyağlarının poli-polifenol içerikleri yaş ve kuru sistemle elde edilen zeytinyağı örneklerine göre daha yüksek bulunmuştur. Diskli pres esasına dayalı yaş ve kuru sistemle elde edilen zeytinyağlarının fenolik bileşik içeriklerinin istatistiksel olarak farklı olmadığı bulunmuştur. Yüksek basınçlı sıvı kromatografisi ile yapılan analizlerde tüm örneklerde tyrosol ve hidroksi tyrosol tespit edilmiştir. Ayrıca zeytinyağında bulunan kafeik asit, vanillik asit ve p-kumarik asit isimli polar bileşikler nitel olarak tayin edilmiştir. Kontuni işletmelerden alınan zeytinyağı örneklerinin stabilite değerleri diğerlerine göre oldukça yüksek bulunmuştur. Laboratuarda polar olmayan çözgen (Hekzan) ile elde edilen zeytinyağı örneklerinin stabilite değerlerinin 3 saat 48 dakika ile 19 saat 20 dakika arasında değişme gösterdiği belirlenmiştir. İşletmelerden alınan örneklerin stabilite değerleri ise 17 saat ile 44 saat arasında değiştiği bulunmuştur. Polifenol miktarları ile stabilite değerleri arasında pozitif bir korelasyon olduğu tespit edilmiştir.Öğe Zeytinyağının bünyesindeki uçucu aroma madde nitelikleri ile zeytin yaprağı ve çiçeğinin rafine zeytinyağına tat, koku, stabilite ve diğer kalite özelliklerine etkileri üzerinde araştırmalar(Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 1981) Ünal, M. KemalZeytinyağına bitki yağları arasında üstün nitelik kazandıran en önemli özelliklerinden birisi de kendine özgü tadı ve kokusudur. Bu bakımdan; yapılan çalışmada farklı yörelerden toplanan 4 Türk, 1 İtalyan zeytinyağı örneğinin uçucu aroma profilleri elde edilerek nitelik b-ve nicelik yönünden farklılık gösterdikleri belirlenmiştir. Çalışma sırasında aroma maddeleri yönünden zengin olduğu belirlenen Havran zeytinyağı örneğinde; etanol, aseton, 3-metil-1-pentanol, 3-metil-bütanol 2-4, dimetil-pentanal, 3-metil-1-pentanol, n-oktan 2-hekzenal, hekzan-1-ol, 3-oktanon, 2-oktanon, hekzenyl-asetat, linalol, 2-nonanon, nonan,-1-al'ın bulunduğu gaz kromatografisi-kütle spektrometresi ile belirlenmiştir. Yemeklik özelliklerini yitiren zeytinyağlarının rafinasyonu sırasında tad, koku, renk maddeleri ile stabiliteyi artıran bir çok bileşiğin elimine edildiği bilinmektedir. Çalışmanın 2. bölümünde rafine zeytinyağına doğal kaynaklardan yararlanarak (zeytin yaprağı ve çiçeği) tad, koku ve stabilite yönünden üstün nitelik kazandırılması amaçlanmıştır. Bu maksatla zeytin yaprağı ve çiçeği rafine zeytinyağıyla ekstre edilerek yağın tad, koku ve stabilite ile diğer kalite özellikleri üzerine etkileri araştırılmıştır. Daha zeytin yaprağından çeşitli çözgenlerle elde edilen ekstralar rafine yağa ilave edilerek yağın tad, koku, stabilite ve diğer kalite özelliklerine etkileri saptanmıştır. Bulunan sonuçlar şöyledir: Zeytin yaprağı ve çiçeğinin rafine zeytinyağı tad ve kokusu üzerine olumlu etki yaptıkları belirlenmiştir.Zeytin yaprak ve çiçeğinin rafine yağla ekrtre edilmesi örneklerin stabiliteleri rafine yağa göre 10 dakika ile 3 saat 50 dk. arasında azalma göstermiştir. Rafine zeytinyağı denemeye başlarken %0,18 olan serbest yağ asitleri niceliği 235 gün bekleme sonunda %025'e, aynı süre ve şartlarda bekletilen zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde; %0.21-%0.22 zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerde ise; %0.24-%0.34'e yükselmiştir. Başlangıçta 6.33 meg/kg olan rafine zeytinyağının peroksit değeri 235 gün sonra 12.03 meg/kg'a yükselirken zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde aynı süre sonunda 12.25 meg/kg-14.87 meg/kg'a yükselmiş zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerde ise 2.12-5.92 meg/kg'a düşmüştür.Zeytin yaprak ve çiçeği ekstraktı içeren rafine zeytinyağının 235 gün bekletilmesi sırasında 232 nm ve 270 nm dalga boylarında gösterdiği soğurmalarda genellikle artış görülmüştür. Rafine zeytinyağıyla zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmesi sırasında doymuş, doymamış ve toplam karbonil bileşikleri niceliklerinde düzenli olmayan değişmeler görülmüş, zeytin çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmesi sırasında ise rafine zeytinyağına göre karbonil bileşikleri niceliğinde azalma olduğu belirlenmiştir. Rafine zeytinyağıyla zeytin yaprağı ve çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 235 gün bekletilmeleri sırasında ΔE değerleri 0.07-0.14 arasında değişme göstermiş R değerlerinde ise düzenli olmamakla beraber azalma olduğu görülür. Zeytin yaprağının çeşitli çözgenlerle elde edilen ekstrakların rafine zeytin yağının tad, koku ve stabilitesi üzerine etkileri; hekzan, dietil eter ve %90 lık etanolle elde edilen zeytin yaprağı ekstraklarının rafine zeytinyağının tad, kokusu üzerine olumlu etkileri belirlenmiştir. Rafine yağın stabilitesi üzerine en olumlu etkiyi dietil eter ile elde edilen zeytin yaprağı ekstraktları göstermiştir. Rafine yağa %0.25 konsantrasyonunda ilave edilen zeytin yaprağı ekstraktı stabilite değerini 41 saat 40 dakikaya yükseltmiştir. Diğer çözgenlerle elde edilen ekstrakların da rafine yağın stabilite değerini ölçüde arttırdıkları görülmüştür. Dietil eter ile elde edilen zeytin yaprağı ekstraktı ile zeytin çiçeği ekstraktı içeren rafine zeytinyağı 205 gün bekletilmesi sırasında kalite ile ilgili özelliklerinde oluşan değişmeler şöyledir: Denemeye başlarken %.0.14 olan rafine yağın serbest yağ asitleri niceliği 205 gün sonunda %0.18 e yükselmiştir. Zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerin aynı süre sonunda serbest yağ asitleri miktarı ise %0.21 değerine, yaprak ekstraktı ile birlikte zeytin çiçeği ekstrakı da içeren örnekler ise önemli sayılabilecek artış göstererek %0,52-%95 e yükselmiştir.Rafine zeytinyağının denemeye başlarken 4,26 mg/kg olan peroksit değeri 205 gün sonra 10,02 meg/kg, zeytin yaprağı ekstraktı içeren örneklerde aynı sürede 6,96-10,63 meg/kg, yaprak ekstraktı içeren örneklerde ise 6,08-6,43 meg/kg a yükseldikleri görülmüştür. Rafine zeytinyağı ile zeytin yaprağı ve çiçeği ekstraktı içeren örneklerin 232 nm ve 270 nm deki soğurma değerlerinde genellikle artış olmuştur. Yaprak ve çiçek ekstraktı içeren tüm örneklerin doymuş, doymamış karbonil bileşikleri niceliğinde genellikle artış vardır. Rafine yağ ile yaprak ve çiçek ekstraktı içeren örneklerin ΔE değerleri 0,05-014 arasında değişme göstermiş R değerlerinde ise önemli değişme olmamıştır. Sonuç olarak dietil eter ile elde edilen yaprak ekstraktının rafine yağa tad, koku ve stabilitesi üzerine önemli sayılabilecek olumlu etkilileri saptanmıştır.Öğe Zeytinyağının depolanması sırasında ışığın ve bazı pigmentlerin (Klorofil ve Karoten) renk ve kalite özellikleri üzerine etkileri(Ege Üniversitesi, 2013) Kocaayan, Yasemin; Ünal, M. Kemalçalışmada, pigmentlerin, karanlık ve ışıklı ortamda depolama koşullarının, cam ve plastik şişenin naturel sızma zeytinyağının 12 ay depolanması boyunca kalite parametreleri ve rengine olan etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla denemeler beş farklı örnek grubu: klorofil-a ilaveli, klorofil- b ilaveli, beta-karoten ilaveli, lutein ilaveli ve kontrol grubu ( pigment ilavesiz), 2 farklı depolama ortamı: karanlık ve ışıklı, 2 farklı ambalaj materyali: cam ve plastik şişe kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın sonuçları, naturel sızma zeytinyağının depolamanın ilk 8. ayı boyunca klorofil konsantrasyonunda önemli kayıplara neden olduğunu göstermiştir. Diğer yandan karotenoid kısmı oldukça stabildir. Cam ve plastik şişeler, karanlık ve aydınlık depolama koşulları karşılaştırıldığında cam şişelerin ve karanlık ortamın kalite parametrelerinin ve rengin korunması üzerinde daha fazla etkili olduğu belirlenmiştir. Sonuç olarak naturel sızma zeytinyağı cam şişede ve karalık ortamda depolanmalıdır.;Extra virgin olive oil, light, pigment, colour, quality.;Naturel sızma zeytinyağı, ışık, pigment, renk, kalite.
