Tip II diabetes mellitusta Enalapril tedavisi ile üriner glikozaminoglikan, Heparan sülfat atılımı ve mikroalbuminüride gözlenen değişiklikler
Küçük Resim Yok
Tarih
1997
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Diabetik insanlarda yapılan son çalışmalar, ACE inhibitörlerinin konvansiyonel antüupertansif ajanlardan daha üstün ek renal kazanç sağladığını göstermiştir. GBM'ın önemli bileşenleri olan HS ve GAG kompozisyonunun Diabetik Nefropati'nin gelişiminde erken dönemde, mikroalbuminüri ortaya çıkmadan önce değişmiş olabileceği, idrarla kayba uğradığı ve ACE inhibitörlerinin bu yapıyı korumadaki rolü dikkate alınarak, çalışmamızda E. Û.T.F. Hastanesi iç Hastalıkları Anabilim Dalı Endokrinoloji Bilim Dalı Polikliniği 'nde izlenen Tip II Diabetli hastalarda üriner GAG, HS ve mikroalbuminüri düzeyleri saptanmış, 6 hafta Enalapril (5-10 mg/gün) tedavisi sonrası aynı parametreler belirlenmiş, ve tedavi öncesi veriler ve sağlıklı kontrol grup verileri ile bu bulgular karşdaşbnlmışur. Tedavi öncesi grupta GAG değerleri ( n=18, 3.37±2.22 mg üronik asid/g.krea./gün) ve HS düzeyleri (n=18, 1.62+0.83 mg glukozamin/g.krea./gün) kontrol grubuna (n=16, sırasıyla, 1.90+0.62 mg üronik asid/g.krea./gün and 0.88+0.35 mg glukozamin/g.krea./gün) oranla belirgin şekilde yüksek saptanmıştır (pO.01). Enalapril tedavisi öncesi GAG ve HS düzeyleri hipertansif, normotansif hasta grupları arasında ve mikroalburninürik, normoalburninürik hastalarda farklı bulunmamıştır. Enalapril tedavisi sonrası GAG (n=18, 1.68+1.26 mg üronik asid/g.krea./gün) ve HS (n=18, 1.05+0.64 mg glukozamin/g.krea./gün) ortalama değerleri, kontrol grubundan belirgin ferkh olmayan değerlere düşmüştür. Ayrıca tedavi sonrası üriner albumin atılımında da anlamlı bir azalma (70.2±124.8'den 61.5+109 mg/gün' e) (pO.001) gözlenmiştir. Enalapril tedavisi öncesi ve sonrası üriner GAG ve HS düzeyleri arasında pozitif bir korelasyon saptanmıştır (p<0.05, r=0.6541 and pO.01, r=0.5984). özetle bu sonuçlar, GAG'lann artmış üriner atılımlarının Tip II Diabetik hastalarda milfl-oalbuminüriden önce geliştiğini; üriner HS ölçümünün diabetik nefropatinin bir başka yararlı göstergesi olabileceğini ve Enalaprüm tüm hastalarda hipertansiyon varlığından bağımsız olarak GAG, HS düzeylerinde ve mikroalbuminüride belirgin azalmaya neden olduğunu göstermektedir. 94
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Biyokimya, Biochemistry, Diabetes mellitus-tip 2, Diabetes mellitus-type 2, Diabetik nefropatiler, Diabetic nephropathies, Enalapril, Enalapril, Glikozaminoglikanlar, Glycosaminoglycans, Heparin, Heparin, İdrar, Urine
