Sistemik Lupus Eritematozus'da antinötrofilik sitoplazmik antikorların klinik aktivite ve böbrek tutuluşu ile ilişkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
1998
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Amaç. Sistemik lupus eritematosus (SLE), küçük çaplı damarların tutuluşu ile kendini göstereni alevlenmeler ve iyileşmelerle giden, multisistemik, otoimmün bir hastalıktır. Antinötrofilik sitoplazmik antikor (ANCA), myeloid hücrelerin lizozomal enzimlerine karşı ortaya çıkmış olan yeni sınıf otoantikorlardandır. Bu çalışmanın amacı ANCA'nın SLE'daki sıklığını, klinik ve laboratuar değişkenliği ile ilişkisini ve böbrek tutuluşunu gösteren bir belirleyici olup olmadığını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem. Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi İç Hastalıkları Romatoloji Polikliniğince, Temmuz 1996-Haziran 1997 tarihlerinde izlenen, 1982 Amerikan Romatizma Cemiyeti kriterlerine göre 4 kriter ve üzerinde kriter taşıyarak tanı almış 6'sı erkek, 66'sı kadın 72 SLElu hasta alınmıştır. Hastalık aktivitesi, SLE-DAI kullanılarak belirlenmiştir. ANCA, indirekt immünflöresans (UF) yöntemi kullanılarak ölçülmüştür. Bulgular. 72 hastanın 35'inde (% 49) ANCA olumluluğuna rastlanılmış olup bunların hepsi de P-ANCA tipinde bulunmuştur. ANCA titreleri, 1/40-1/2560 titreleri arasında değişmektedir. SLE-DAI skoru 15 hastada 0 (% 21), 34 hastada 1-9 arasında (% 47), 17 hastada 10-19 arasında (% 24), 6 hastada ise 20 ve üzerinde (% 8) saptanmıştır. Aktif hastalığa sahip olgularla, ANCA olumluluğu arasında ilişki saptanmamıştır (p=0.153). ANCA olumluğu veya olumsuzluğu ile hastalık skorlaması arasında anlamlı İlişki saptanmamıştır. Ancak, SLE-DAI skorunun 0'a eşit olmasıyla ANCA olumsuzluğu arasındaki ilişki anlamlı bulunmuştur. ANCA varlığı ile hastalık aktivitesi arasında istatistiksel bir bağlantı bulunmamasına rağmen ANCA titresi ile SLE-DAI skoru arasındaki ilişki anlamlı bulunmuştur (yani ANCA titresi SLE-DAI skoruyla doğru orantılı olarak artmaktadır). Böbrek biyopsisi 45 (% 62) hastaya uygulanmıştır. Biyopsi yapılan zamana göre hastalar 2 gruba ayrılarak incelenmiştir. Tip m ve tip IV lupus nefritine sahip hastalarda ANCA görülme sıklığının, tip I ve tip ITye göre anlamlı olarak arttığı görülmüştür. Anti-dsDNA ile P-ANCA arasında, hipokomplementemi ve P-ANCA arasında, hipokomplementemi ile anti-dsDNA arasında, hipokomplementemi + anti- dsDNA birlikteliği ile P-ANCA arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. 38Sonuç. Genel olarak hastalık aktivitesi ile ANCA arasında ilişki saptanmamasına rağmen, proliferatif lupus nefritlerinde ANCA görülme sıklığının arttığı saptanmıştır. SLE'da ANCA varlığının, hastalık aktivitesini yansıtmasa da lupus nefritinin ağırlığının değerlendirilmesine yardımcı bir kriter olabileceği kanısına varılmıştır. 39
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları, Endocrinology and Metabolic Diseases, Antikorlar, Antibodies, Lupus eritematozus-sistemik, Lupus erythematosus-systemic, Nötrofiller, Neutrophils
