Yoğun bakım hastalarının mortalite tahmininde Marshall'ın MOD skalasının yeri

dc.contributor.advisorMoral, A. R.
dc.contributor.authorGüzünler, Meral
dc.date.accessioned2024-08-19T19:40:55Z
dc.date.available2024-08-19T19:40:55Z
dc.date.issued1997
dc.departmentEge Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Anesteziyoloji ve Reanimasyon Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstractÖZET Bu çalışmada, organ disfonksiyonları ile mortalite arasındaki ilişkiler araştırılmıştır. Araştırmada APACHE II ve APACHE IH skorlarından elde edilen sonuçlar, MODS'nun şiddetini gösteren Marshall'ın önerdiği MOD Skalası sonuçlan ile karşılaştırılmıştır. 90'ı kadın, 203 'ü erkek olmak üzere 293 yoğun bakım hastası retrospektif olarak incelendi. Bu hastalar, yoğun bakım ünitesine 23 ayrı tanı ile yatırılmış olup, 131'inin (%44.71) çeşitli sebepler ile öldüğü saptanmıştır. Hastaların yoğun bakıma yatışından itibaren ilk 24 saat içindeki en kötü değerlerini yansıtan APACHE II ve APACHE IH puanlarının artışı ile mortalite oranlarının artışı arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). Aynı şekilde, tüm yatış süresi boyunca en kötü değerlerinin toplamı ile elde edilen organ disfonksiyonunun şiddetini yansıtan MOD Skalasına göre yapılan puanlamada artan MOD puanı ile mortalite arasındaki artış da istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p<0.05). 43Tüm yatış süresi boyunca; 157 hasta ile en çok respiratuar sistemin etkilendiği saptandı ve bunu sırasıyla 143 hasta ile SSS, 126 hasta ile KVS, 46 hasta ile hematolojik sistem, 30 hasta ile renal sistem ve 30 hasta ile hepatik sistem disfonksiyonu izledi. Ancak mortalite oranlan açısından organ sistemlerinin farklı bir sıra izlediği saptandı. En yüksek mortaliteye; %90 mortalite oram ile renal sistem sahip iken, bunu sırasıyla %80 ile hepatik sistem, %66 ile KVS, %64 ile SSS, %62 ile respiratuar sistem ve %58 ile hematolojik sistem izliyordu. Çalışmamızda tek organ sistemi yetmezliği gelişenlerde mortalite yaklaşık %25, iki organ sistem yetmezliği gelişenlerde mortalite yaklaşık %50, üç organ sistem yetmezliğinde bu oran yaklaşık %75, 4 organ sistem yetmezliğinde %90, 5 organ sistem yetmezliğinde ise %100 olarak saptandı. 6 organ sistem yetmezliği ise hiçbir hastada saptanmadı. Etkilenen sistem sayısı ile artan MOD puanı arasındaki ilişki istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur(p<0.005). Bu çalışmada, yoğun bakım mortalite oranının; hastaların yoğun bakıma yatışlarından itibaren ilk 24 saat içinde sahip oldukları disfonksiyonun derecesi yanında; yoğun bakımdaki tüm yatış süresi boyunca gelişen organ disfonksiyonunun şiddeti ve etkilenen organ sistem sayısı ile de ilişkili olduğu saptanmıştır. 44en_US
dc.identifier.endpage49en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/85859
dc.identifier.yoktezid69609en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectAnestezi ve Reanimasyonen_US
dc.subjectAnesthesiology and Reanimationen_US
dc.subjectHastalaren_US
dc.subjectPatientsen_US
dc.subjectYoğun bakımen_US
dc.subjectIntensive careen_US
dc.subjectÇoklu organ yetmezliğien_US
dc.subjectMultiple organ failureen_US
dc.titleYoğun bakım hastalarının mortalite tahmininde Marshall'ın MOD skalasının yerien_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar