Postmenapozal osteoporozun önlenmesinde farklı tedavi yaklaşımlarının karşılaştırılması

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorBilgin, Onu
dc.contributor.author(Ertan), Nilgün Kebabcı
dc.date.accessioned2024-08-19T19:40:56Z
dc.date.available2024-08-19T19:40:56Z
dc.date.issued1997
dc.departmentEge Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstractÖZET Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Menapoz Polikliğini'ne 1.3.1995-1.9.1995 tarihleri arasında başvuran postmenapozal dönemdeki toplam 54 kadın çalışma kapsamına alındı. Hastalar postmenapozal osteoporozu önlemede, östrojen (I. grup), östrojen ve kalsitonin (II. grup), östrojen ve bifosfanat (III. grup) tedavi rejimlerinin etkinlik ve güvenilirliğini saptamak amacı ile 18'er kişilik 3 gruba ayrıldı. Gruplar boy, kilo, yaş, menapoza giriş süresi açısından homojendi. Tüm hastalarda kemik turnoverini gösteren biokimyasal belirleyiciler (serum osteokalsin, serum alkalen fosfataz, idrar kalsiyum kreatinin, idrar hidroksipinolin/kreatinin) tedavi öncesi, tedavinin 6 ayı ve tedavi sonrası ölçüldü. Kemik mineral yoğunluğu (lomber vertebra ve femur proksimal kemiklerinde) tedavi öncesi ve tedavinin 12. ayında DEXA (Dual X Ray Absorbsiyometrisi) ile değerlendirildi. I. grup 18 hastaya 1 yıl süre ile (östrojen 21 gün 2 mgr estrodiol valerat + 10 gün 1 mgr siproterön asetat) verildi. 1 yılın sonunda kemik turnoverini gösteren biokimyasal belirleyicilerdeki azalış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). Ancak lomber vertebra ve femur proksimal kemiklerindeki kemik mineral yoğunluğunda saptanan artış istatistiksel olarak anlamsız bulundu (p>0.05). II. grup 18 hastaya 1 yıl süre ile östrojen ile birlikte kalsitonin (salmon kalsitonini intranazal 100 İU/gün) verildi. Bu antirezorptif tedaviye yanıt olarak kemik turnoverinin biokimyasal belirleyicilerindeki düşüş istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). Lomber vertebra ve femur trokanter, femur boyun kemiklerinde kemik mineral yoğunluğundaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). III. grup hastalara östrojen ile birlikte bifosfonat siklik tedavisi (etidronat 400 mgr/gün) verildi. Kemik turnover kan ve idrar göstergelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalış saptanırken (p<0.001) lomber vertebra kemik mineral yoğunluğundaki artış anlamsız (p>0.05), yalnızca femur boyun kemiği mineral yoğunluğundaki artış anlamlı bulundu (p<0.05). 41Bu sonuçlar eşliğinde postmenapozal osteoporozun önlenmesinde ilk tedavi seçeneği olarak kabul edilen östrojen replasman tedavisi, kalsitoninlerle kombine edildiğinde daha etkili görünmektedir, östrojenler bifosfanatla birlikte kullanıldığında ise kemik kaybını etkileyici etkinin uzun süreli tedavi sonrasında daha iyi gözlenebileceği kanısındayız. 42en_US
dc.identifier.endpage49en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/85884
dc.identifier.yoktezid69351en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectKardiyolojien_US
dc.subjectCardiologyen_US
dc.subjectOsteoporoz-postmenopozalen_US
dc.subjectOsteoporosis-postmenopausalen_US
dc.titlePostmenapozal osteoporozun önlenmesinde farklı tedavi yaklaşımlarının karşılaştırılmasıen_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Uzmanlık Tezleri Koleksiyonu