Postmenapozal osteoporozun önlenmesinde farklı tedavi yaklaşımlarının karşılaştırılması
Küçük Resim Yok
Tarih
1997
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Menapoz Polikliğini'ne 1.3.1995-1.9.1995 tarihleri arasında başvuran postmenapozal dönemdeki toplam 54 kadın çalışma kapsamına alındı. Hastalar postmenapozal osteoporozu önlemede, östrojen (I. grup), östrojen ve kalsitonin (II. grup), östrojen ve bifosfanat (III. grup) tedavi rejimlerinin etkinlik ve güvenilirliğini saptamak amacı ile 18'er kişilik 3 gruba ayrıldı. Gruplar boy, kilo, yaş, menapoza giriş süresi açısından homojendi. Tüm hastalarda kemik turnoverini gösteren biokimyasal belirleyiciler (serum osteokalsin, serum alkalen fosfataz, idrar kalsiyum kreatinin, idrar hidroksipinolin/kreatinin) tedavi öncesi, tedavinin 6 ayı ve tedavi sonrası ölçüldü. Kemik mineral yoğunluğu (lomber vertebra ve femur proksimal kemiklerinde) tedavi öncesi ve tedavinin 12. ayında DEXA (Dual X Ray Absorbsiyometrisi) ile değerlendirildi. I. grup 18 hastaya 1 yıl süre ile (östrojen 21 gün 2 mgr estrodiol valerat + 10 gün 1 mgr siproterön asetat) verildi. 1 yılın sonunda kemik turnoverini gösteren biokimyasal belirleyicilerdeki azalış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). Ancak lomber vertebra ve femur proksimal kemiklerindeki kemik mineral yoğunluğunda saptanan artış istatistiksel olarak anlamsız bulundu (p>0.05). II. grup 18 hastaya 1 yıl süre ile östrojen ile birlikte kalsitonin (salmon kalsitonini intranazal 100 İU/gün) verildi. Bu antirezorptif tedaviye yanıt olarak kemik turnoverinin biokimyasal belirleyicilerindeki düşüş istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.001). Lomber vertebra ve femur trokanter, femur boyun kemiklerinde kemik mineral yoğunluğundaki artış istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0.05). III. grup hastalara östrojen ile birlikte bifosfonat siklik tedavisi (etidronat 400 mgr/gün) verildi. Kemik turnover kan ve idrar göstergelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalış saptanırken (p<0.001) lomber vertebra kemik mineral yoğunluğundaki artış anlamsız (p>0.05), yalnızca femur boyun kemiği mineral yoğunluğundaki artış anlamlı bulundu (p<0.05). 41Bu sonuçlar eşliğinde postmenapozal osteoporozun önlenmesinde ilk tedavi seçeneği olarak kabul edilen östrojen replasman tedavisi, kalsitoninlerle kombine edildiğinde daha etkili görünmektedir, östrojenler bifosfanatla birlikte kullanıldığında ise kemik kaybını etkileyici etkinin uzun süreli tedavi sonrasında daha iyi gözlenebileceği kanısındayız. 42
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Kardiyoloji, Cardiology, Osteoporoz-postmenopozal, Osteoporosis-postmenopausal
