Yazar "Sözmen, Eser Y." seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Behçet hastalarında NO kaynaklı oksidatif hasar göstergesi olarak nitrotirozin düzeylerinin incelenmesi
    (Ege Üniversitesi, 2009) Akçay, Yasemin D.; Sözmen, Eser Y.
    Behçet hastalıgı, oksidatif stres, nitrik oksit, s-nitrosotiyoller, nitrotirozin.;Behçet's Disease, s-nitrosothiols, electron paramagnetic resonanse spectrometry, nitric oxide, nitrite-nitrate, oxidative stress.;Oldukça reaktif olan ve yarı ömrü kısa olan nitrik oksit'in (NO), Behçet hastalıgı, psöriasis ve romotoid artrit gibi bazı inflamatuar, hiperproliferatif ve otoimmun hastalıklarla iliskisi oldugu düsünülmektedir. Bazı çalısmalarda s-nitrosotiyollerin NO'nun biyoaktif formu oldugunu ve romatoid artrit gibi inflamatuar hastalıklarda hastalıgın aktivitesi ile iliskili oldugu gösterilmistir. Yine son yıllarda NO'dan olusan peroksinitrit radikalinin bir göstergesi olarak nitrotirozin düzeyleri de ölçülmektedir. Bu çalısmada NO kaynaklı oksidatif stres göstergeleri (Nitrit, nitrat, nitrik oksit sentaz (NOS), S-nitrosothioller, nitrotirozin (NT)), bazı sitokinler ve süperoksid dismutaz (SOD), katalaz (CAT), myeloperoksidaz (MPO), eritrosit tiyobarbitürik asit reaktifleri ile reaksiyon veren maddelerin (e-TBARS) düzeyleri ile birlikte incelenerek, patogenezdeki ve klinikte hastalıgın aktivitesini belirlemedeki rollerinin arastırmayı amaçladık. Çalısmaya 25 oküler tutulumu olan, 25 eklem bulguları olan, 25 damar tutulumu olan toplam 75 Behçet hastası ve 50 kontrol dahil edilmistir. Hastalar klinik bulgularına göre aktif ve remisyon döneminde olmak üzere 2 gruba ayrılmıslardır. Snitrosotiyollerin ve nitrotirozin düzeylerinin Behçet hastalarında çok düsük seviyede olmasından dolayı bu parametreleri ölçmede kullanılan yöntemlerin saptama sınırı Behçet hastalıgında bulunan düzeyleri ölçmede yetersiz kalmıstır. Yüksek lökosit MPO, tümör nekrozis faktör alfa (TNF-a) düzeyleri Behçet hastalıgında artmıs makrofaj ve lökosit aktivasyonunu, hastalık süresi ile yükselen e-TBARS artmıs lipid peroksidasyonunu göstermektedir. Okuler tutulumu olan grupta oksidatif strese iliskin parametrelerin daha yüksek olması, oksidatif stresin bu grubun patogenezinde daha önemli oldugunu buna karsın birden fazla tutulum olan hastalarda hem oksidatif stresin hem de inflamasyonun önemli rol oynadıgını göstermektedir. Sonuç olarak Behçet hastalıgında serbest oksijen radikal üretimi artmaktadır. NO'nun göstergeleri olarak düsünülen s-nitrosotiyollerin ve nitrotirozinin hastalıgın aktif dönemini saptamada iyi bir belirteç olmadıgı belirlenmis olsa da örnek sayısı artırılarak hastalıgın aktif dönemini belirlemede kullanılabilecek biyobelirteç çalısmalarına devam edilmesi gerekmektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    PON192 polymorphism and LDL-oxidation as risk factors for coronary artery disease in young Turkish population
    (2009) Sözmen, Eser Y.; Kayıkçıoğlu, Meral; Sezer, Ebru; İlanbey, Bilal; Akçay, Yasemin D.; Kültürsay, Hakan
    Amaç: Kardiyovasküler hastalık risk faktörü olarak paraoksonaz1 (PON1) polimorfizminin rolüyle ilgili çok sayıda çelişkili rapor bulunmaktadır. Koroner arter hastalığı ile PON1-55L ya da PON1-192R alelleri arasında ilişki olduğu öne sürülmüştür. Diğer yandan son yayınlarda farklı popülasyonların PON1 aktivitesi ve konsantrasyonları arasında büyük farklılıklar olduğu gösterilmiştir. Bu çalışmada PON192 polimorfizmine göre düşük-dansiteli-lipoprotein (LDL) oksidasyon belirteçleri ve PON1 aktivitelerinin (paraoksonaz ve aril esteraz) özellikle Türk popülasyonunda koroner arter hastalığı bulunan gençlerde bu hastalık açısından yararlı belirteçler olup olmadıklarının araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Koroner arter hastalığı olan 60 hasta (38.1±5.0 yaşında) ve 52 sağlıklı kontrol (32.5±6.1 yaşında) çalışmaya alındı. Tüm hastalarda PON192 polimorfizmi, paraoksonaz aktivitesi, serum oksidasyon düzeyi belirlendi. Bulgular: Koroner arter hastalarında total kolesterol, trigliserid, bazal-dien ve stimüle-LDL tiobarbitürik asidle reaksiyon veren yapıların (TBARS) düzeyleri kontrollere göre yüksek bulunurken PON1 ve arilesteraz aktivitelerinin düşük olduğu tespit edildi (p<0.001). Kontrol grubu içinde bakılan hiçbir parametrede polimorfizm açısından bir farklılık saptanmazken, RR polimorfizmlilerde stimüle LDL-TBARS düzeylerinin daha yüksek olduğu görüldü (RR için 5,27 ± 2,4 nmol/mg LDL protein, QR için 3,64 ± 1.28 nmol/mg LDL protein for QR ve QQ için 4,95 ± 2,8 nmol/mg LDLprotein). RR polimorfizmine hasta grubunda daha sık rastlanmakla birlikte istatistiksel anlamlılık saptanamadı. Sonuç: Bulgularımız RR polimorfizminin erken yaşlarda aterosklerozun belirlenebilmesi için yararlı bir gösterge olabileceğini düşündürmektedir.