Yazar "Erdem, Mehmet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 6 / 6
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Bazı serin iklim tahıllarında ekim derinliğinin verim ve verim komponentlerine etkisi üzerine bir araştırma
    (Ege Üniversitesi, 1994) Erdem, Mehmet; Demir, İbrahim
    24 6.ÖZET Deneme 1993-1994 yıllarında Ege_ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümû'nün Bornova'daki deneme tarlasında yapılmıştır. Deneme tarlada 12 varyantlı (3 ekim derinliği x 4 çeşit) ve dört tekerrürlü olarak Basit Faktöriyel Düzende, Tesadüf Blokları Deneme Desenine göre kurulmuş; Cumhuriyet, Eronga, Kaya ve Menemen çeşitleri kullanılmıştır. Metrekareye 500 tohum düşecek şekilde hesaplama yapılmıştır. Ekim derinliği 3, 6 ve 9 cm.'dir. Açılan sıralara ekim elle yapılmış ve üzeri toprakla kapatılmıştır. Ayrıca tarla denemesinin paraleli olmak üzere Tesadüf Parselleri Deneme Desenine göre saksı denemesi kurulmuştur. Saksı denemesinde çıkıştan sonra saksıda çıkan bitki sayıları ve rizom uzunlukları belirlenmiştir. 1993-1994 yıllarında Bornova koşullarında yürütülen bu çalışmada; m2'de çıkış yapan bitki sayısı, bitki boyu, verim öğeleri (parselde başak sayısı, başakta başakcık sayısı, başakta dane sayısı, 1000 dane ağırlığı, parselde dane verimi) ve çim kökü- kardeşlenme boğumu arasındaki mesafe (rizom uzunluğu) saptanmıştır. Yapılan istatistiki analizler sonucu elde edilen bulgular aşağıda özetlenmiştir. Yapılan F testi sonucuna göre hem tarla denemesinde ve hem de saksı denemesinde ekim derinlikleri genotiplerin çıkışları üzerine etkili olmuştur. Tarla denemesinde en fazla çıkış 6 cm. derinlikte olmuştur. Saksı denemesinde ise 3 ve 6 cm. derinlikler aynı gruba girmiştir. Bitki boyunun birinci ölçümünde ekim derinliği bitki boyları üzerine etkili olmuştur. 6 ve 9 cm. derinliğe ekilen genotipler, 3 cm'ye ekilenlere göre daha uzundur. Kaya ve Cumhuriyet genotipleri diğerlerine göre daha uzundur. Bitki boyunun ikinci ve üçüncü ölçümünde ekim derinlikleri ve genotiplerin, bitki boyları üzerine etkisi önemsiz bulunmuştur. Ekim derinlikleri kardeş sayıları üzerinde etkili olmuştur. Kardeş sayısı 3 ve 6 cm' de aynı ve 9 cm'ye göre daha fazladır. Genotipler arasında kardeş sayıları bakımından istatistiki olarak fark bulunamamıştır. Hem tarla ve hem de saksı denemesinde genotipler, rizom uzunlukları bakımından farklı değildir. Ekim derinliklerinin rizom uzunlukları üzerine etkili olduğu ve ekim derinliği arttıkça rizom uzunluğunun da arttığı saptanmıştır. Ekim derinlikleri ve genotiplerin başakta başakcık sayıları, başakta dane sayıları, bin dane ağırlıkları ve parselde dane verimi üzerine etkili olmadığı belirlenmiştir. 6 cm. ekim derinliğinde metrekaredeki başak sayısı, 3 ve 9 cm'ye göre daha fazla olmuştur. Menemen ve Cumhuriyet genotiplerinin ise metrekaredeki başak sayısı diğer genotiplerden daha fazladır
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Effect of Botulinum Toxin on Flap Viability of the Posterior Thigh Perforator Flap in Rats
    (Academic Press Inc Elsevier Science, 2021) Erdem, Mehmet; Tiftikcioglu, Yigit; Tatar, Burak Ergun; Kilic, Kubilay Dogan; Uyanikgil, Yigit; Gurler, Tahir
    Background: The use of perforator propeller flaps in lower limb reconstruction has increased recently. Many pharmacological agents are used to increase flap viability. Botulinum toxin has been used in various types of flaps in the literature. However, there is no study regarding the use of botulinum toxin in the lower limb propeller flaps. This study investigates the effect of botulinum toxin administration on flap survival for lower limb propeller flap in rats. Materials and methods: The study included 20 male Wistar albino rats, divided into two groups with a flap rotation of 90 degrees in group 1 and 180 degrees in group 2. in both groups, botulinum toxin was administered to the right thigh and a physiological saline solution was applied to the left thigh. Five days later, flaps were elevated over the posterior aspect of the right and left thighs and inset after 90 degrees and 180 degrees rotation was performed. Histopathological, immunohistochemical, and necrosis area analyses were performed. Results: Necrosis area, edema, polymorphonuclear leukocyte infiltration, and necrosis were found to be higher on the left side of the groups, whereas epidermal thickness, collagen density, vascularization, and hair root density were found to be higher on the right side of the groups. No significant difference was found between the right posterior thighs in either group on any parameter other than vascularization. Histopathologically and immunochemically statistically significant differences were found between the two groups. Conclusions: The present study found that botulinum toxin increases flap viability in lower limb perforator-based propeller flaps. (C) 2020 Elsevier Inc. All rights reserved.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    The Effect of Ceruloplasmin Against Ischemia-Reperfusion Injury in Epigastric Island Flap in Rats
    (Academic Press Inc Elsevier Science, 2021) Seyid, Mircafer; Tiftikcioglu, Yigit; Erdem, Mehmet; Akdemir, Ovunc; Tatar, Burak Ergun; Ercan, Gulinnaz; Uyamizgill, Yigit
    A B S T R A C T Background: Flap surgery is frequently used in plastic surgery to close tissue defects. Ischemia-reperfusion (I/R) injury is a significant problem resulting in partial or total flap necrosis. This study aimed to investigate the effect of ceruloplasmin on I/R injury in epigastric island flaps in rats. Material and method: A total of 32 male Sprague-Dawley rats were divided into four groups with eight rats in each group: The flap was not elevated in Group I; the flap was elevated without ischemia or any application in Group II, after the intraperitoneal saline and ceruloplasmin application the flaps were elevated and ischemia was created in group III-IV, respectively. Bilateral epigastric artery flap was elevated in all groups except Group I. After 6 h of ischemia, the flap was reperfused and inset. Samples were taken from the right and left side of the flap area in other groups at the postoperative 24th h for biochemical analysis (catalase and malondialdehyde-MDA) and the seventh postoperative day for histopathological analysis (Modified Verhofstad score and epidermal thicknesses), respectively. Image analysis for necrosis areas was performed on photos taken on the 7th d. Results: Catalase level was significantly higher in Group IV.(0.15 +/- 0.04 U/mg protein) ( P < 0.05) Necrosis area percentage(14.4% +/- 3.3%),MDA(3.6 +/- 0.9 nmol/mg protein), edema(3), necrosis(2.75), and polymorphonuclear leukocyte infiltration(2.87) scores were significantly
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Electrochemotherapy with anti-PD-1 treatment induced durable complete response in heavily pretreated metastatic melanoma patient
    (Lippincott Williams & Wilkins, 2018) Karaca, Burcak; Yayla, Gokce; Erdem, Mehmet; Gurler, Tahir
    Metastatic melanoma (MM) is one of the most lethal types of cancer. Although novel immunotherapeutics have been developed recently, still, these drugs fail to save the lives of a third of MM patients. Electrochemotherapy (ECT) is a local treatment of cancer based on a combination of electroporesis and low-dose chemotherapy. In this case report, we present the treatment history of a MM patient treated successfully with ECT and immunotherapy combination as a fifth-line treatment. Our patient was a 39 year-old woman who was diagnosed with nodulary melanoma stage II. Due to a local recurrence, she was given interferon- treatment. After 6 months, her disease relapsed in the axillary lymph nodes, and temozolamide treatment 150 mg/m2 was initiated. After six cycles on temozolamide, she progressed both in the axillary site and in the lungs. Her BRAF mutation analysis revealed V600E positivity. Hence, BRAF inhibitor-vemurafenib 24 tablets per day was initiated. Within 3 months, she responded dramatically both in the axillary site and in the lungs. At the ninth month of treatment, she progressed again, at which time ipilimumab 3 mg/kg was started as a fourth line treatment. However, shortly after, she progressed again and developed a solitary brain metastasis. She was operated and had whole brain radiotherapy. At that point, nivolumab, an antiprogrammed cell death ligand-1 blocker, was the only remaining option. She showed a biphenotypical response to nivolumab; a mass on the anterior axilla was progressing while the other lymph nodes had regressed. Owing to the accessibility of the subcutaneous lesion with external electrodes, ECT was performed using IGEA Cliniprator device through a hexagonal electrode on the progressive mass, while on nivolumab treatment. A complete response was achieved, with no evidence of disease at 4 years since her local recurrence. Eradication of symptomatic, refractory lesions using ECT meets an important clinical need. Whenever a disseminated disease presents with cutaneous/subcutaneous lesions, high efficacy of ECT should be deployed to augment tumor immunogenicity and complement systemic immunotherapies.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    PREVALENCE OF LATEX ALLERGY AMONG HEALTHCARE WORKERS IN IZMIR (TURKEY)
    (Natl Inst Public Health, 2014) Kose, Sukran; Mandiracioglu, Aliye; Tatar, Bengu; Gul, Selma; Erdem, Mehmet
    The purpose of this study was to determine prevalence of natural rubber latex (NRL) allergy among healthcare employees and identify sensitive individuals. A total of 1,115 healthcare workers (HCWs) employed in Izmir Tepecik Education and Research Hospital participated in the study. Information on age, gender, occupation, history of allergy, and complaints were collected through a questionnaire. Serum latex-specific IgE level was determined. Among HCWs enrolled in the study, prevalence of latex sensitization was determined as 4.2%. More frequent occurrence of latex allergy was detected among nurses. Family history of allergy and history of personal food allergy were significantly more often noted among individuals with latex allergy. Latex is considered to be the leading source of occupational health problems.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Sıçanda posterior uyluk perforatör propeller flebinde botox kullanımının flep yaşayabilirliğine etkisi
    (Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi, 2017) Erdem, Mehmet; Tiftikçioğlu, Yiğit Özer
    Günümüzde doku kayıplarının onarımı için perforatör ve propeller flepler fleplerin uygulanma sıklığı giderek artmaktadır. Bu fleplerin operasyonu tecrübe ve titiz cerrahi gerektirmektedir. Flebin damar çevresi güzel serbestleştirilmediğinde veya serbestleştirme iyi olsa dahi rotasyondan dolayı çeşitli komplikasyonlar yaşanmaktadır. Araştırmamız "Sıçanda posterior uyluk perforator propeller flebinde botox kullanımının flep yaşayabilirliğine etkisi" ile bu tip hastalarda verici sahaya ait besleyici damarların korunması ve flebin besleyici damarı ortaya konularak defekte yakın bir alanda propeller (pervane) şeklinde döndürülerek mikrocerrahi anastomoza gerek kalmayacak şekilde defekt rekonstrüksiyonu amaçlanmıştır. Alt ekstremite rekonstrüksiyon cerrahisinde damar spazmı ve tromboz flep kayıplarının en önemli sebeplerindendir. Serbest fleplere alternatif olan perforatör propeller fleplerde de bu sebeplere rastlanmaktadır. Literatürde botulinum toksininin flep yaşayabilirliğine ve damar üzerine etkisi çeşitli yayınlarla araştırılmıştır. Botulinum toksininin flep yaşayabilirliği ve damar spazmını önleyici etkileri bilinmektedir. Bu çalışmamızda propeller fleplerle yapılabilecek bir rekonstrüksiyon cerrahisi sonrasında gelişebilecek komplikasyonları engellemek için botulinium toksini önleyici etkisinden faydalanılmıştır. Çalışmada 20 adet sıçan 90° ve 180° döndürülen flep grupları randomize olarak 2 gruba ayrıldı. Her iki uyluk bölgesi posteriorundan 2x2 cm boyutlarında flepler tasarlandı. Cerrahi işlemden önce sağ biceps femoris kasına enjeksiyonla ve flep altına infiltrasyonla toplamda 10 IU botulinum toksin tip-A enjeksiyonu yapıldı (6 IU kasa, 4 IU infiltrasyon olarak). Kontrol grup olarak diğer bacağa toplamda 1 ml serum fizyolojik enjeksiyonu yapıldı. 5 gün sonra sağ uyluk posteriorda superiordan insizyonlara başlanıp flebin besleyici perforatör damarına ulaşıldı. Flepler kaldırıldıktan sonra 90,180 derecelerde saat yönünde döndürülerek yeni yerine dikildi. Daha sonra fleplerin 1.,3 ve 7. günlerde fotoğrafları çekilip flep yaşayabilirliği değerlendirildi. 7. Günden sonra flep damarı ile birlikte alınıp histolojik çalışmalar (Hematoksilen Eosin ve İmmünhistokimyasal boyalarla (VEGF, iNOS boyamalar yapılarak) ile doku nekrozu, epidermal kalınlık, kollojen miktarı, granülasyon dokusu, inflamatuar hücreler ve skar dokusu değerlendirildi. H&E ve Mallori Azan ile boyanmış bütün preperatlar, derideki yara yeri iyileşmesini değerlendirmek için nekroz, ödem, PMN infiltrasyonu, kollojen yoğunluğu, damarlanma, sağlıklı glandula sebasea yoğunluğu açısından histopatolojik olarak modifiye Verhofstad skorlaması ile değerlendirilmiştir. Preperatlara modifiye Verhofstad skorlaması yapılarak skorların ortalamaları hesaplandığında, bu skorlamayla nekroz açısından 90° sağ, 180° sağ arasında istatiksel farklılık gözlemlenmedi (p>0.05) . 90°sol ve 180° sol diğer gruplardan anlamlı derecede yüksek saptandı (p <0.05). Ödem ve polimorfonükleer lökosit (PMN) infiltrasyonu sonuçlarında ise 90° sol ve 180° sol arasında istatiksel anlamlı fark bulunmadı (p>0.05) Kollojen yoğunluğunda 90° sağ ve 180° sağ arasında anlamlı fark yoktu. (p>0.05). 90° sol ve 180° sol diğer gruplara göre istatiksel olarak anlamlı derecede yüksekti (p <0.05). Kıl kökü yoğunluğu ortalamalarına göre 90° sağ ve 180 ° sağ ortalamaları istatiksel anlamlı derecede diğer 2 gruptan yüksektir (p <0.05). 90° sol ve 180° sol arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Damarlanma açısından 90° sağ ve 180° sağ gruplarında istatiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p <0.05). Mallory Azan ile boyalı her gruptan 2 farklı preparatlardaki epidermis kalınlığı 2 ayrı histolog tarafından ölçülerek ortalamaları hesaplandı. Grup 90°sol, 90° sağ, 180° sağ arasında anlamlı fark saptanmadı. (p>0.05). 180° sol grupta epidermis kalınlığı diğer gruplara göre istatiksel olarak anlamlı derecede düşük bulundu (p <0.05) Bulguların ışığında, perforatör propeller flebinde cerrahi öncesi botulinum toksini uygulanması komplikasyon önlenmesi ve yara iyileşmesi açısından botulinum toksin uygulanmayan gruba göre anlamlı etkisinin olduğu ve flep cerrahisi öncesi flep koruma amaçlı kullanılabileceği kanaatine varıldı.