Yazar "As, Hakan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 16 / 16
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Assessing Acute Responses to Exercises Performed Within and at the Upper Boundary of Severe Exercise Domain(Routledge Journals, Taylor & Francis Ltd, 2022) Norouzi, Mahdi; Cabuk, Refik; Balci, Gorkem Aybars; As, Hakan; Ozkaya, OzgurPurpose: The highest work-rate that provides maximal oxygen uptake (<(V)over dot> O-2max) may be one of the best exercise stimuli to yield both <(V)over dot> O-2max and lactate accumulation. The aim of this study was to analyze physiological and metabolic acute responses of an exercise modality performed at the upper boundary of the severe exercise domain, and compare those responses with exercise modalities applied within the severe exercise domain. Method: Ten trained male cyclists participated in this study. The <(V)over dot> O-2max, corresponding power output (POVO2max), and the highest work-rate that provides the <(V)over dot> O-2max (IHIGH) were determined by constant work-rate exercises. Cyclists performed three high-intensity interval training (HIIT) strategies as follows; HIIT-1: 4-6 x 3-min at 95% of POVO2max with 1:1 (workout/rest ratio); HIIT-2: 16-18 x 1-min at 105% of POVO2max with 1:1; HIIT-3: 4-7 x 1-2-min at the IHIGH with 1:2. Capillary blood samples were analyzed before, immediately after HIIT sessions, and at the first, third, and fifth minutes of recovery periods. Lactate difference between the highest lactate response and resting status was considered as the peak lactate response for each HIIT modality. Results: Time spent at <(V)over dot> O-2max was greater at HIIT-1 and HIIT-3 (272 +/- 127 and 208 +/- 111 seconds, respectively; p = 0.155; effect size = 0.43) when compared to the HIIT-2 (similar to 26 seconds; p < 0.001), while there was a greater lactate accumulation at HIIT-3 (similar to 16 mmol.L- 1) when compared to HIIT-1 and HIIT-2 (12 and 14 mmol.L-1, respectively; p < 0.001). Conclusions: In conclusion, HIIT-3 performed at IHIGH was successful to provide time spent at <(V)over dot> O-2max with a greater lactate accumulation in a single session.Öğe Cardiovascular Responses of Exercises Performed Within the Extreme Exercise Domain(Acad Sciences Czech Republic, Inst Physiology, 2023) Güreş, Ali; Çolakoglu, Muzaffer; Özkaya, Özgur; As, Hakan; Balcı, Görkem AybarsStroke volume (SV), heart rate (HR) and arterio-venous O2 difference (a-vO2diff) responses to heavy and severe-intensity exercise have been well documented; however, there is a lack of information on the SV, HR and a-vO2diff responses of work rates within extreme exercise domain. The aim of this study was, therefore, to focus on central and peripheral components of V? O2 responses to exercises performed within the heavy, severe and extreme exercise domain. Eight well-trained male cyclists participated in this study. Maximal O2 consumption (V ? O2max) and corresponding work rate (P@V? O2max) were determined by multisession constant work rate exercises. Cardiovascular responses to exercises were evaluated by nitrous-oxide rebreathing method with work rates from 40 % to 160 % of P@V? O2max, V? O2max corresponded to 324 & PLUSMN;39.4 W; however, maximal SV responses occurred at 205 & PLUSMN;54.3 W (p<0.01). Maximal cardiac output (Q), HR, and a-vO2diff responses were revealed by the P@V? O2max. ?V O2 response to exercise significantly decreased from severe-intense exercises to the first work rate of extreme exercise domain due to significant decreases in Q, SV, and HR responses (p<0.05), except a-vO2diff (p>0.05). Moreover, non-significant decreases in Q, SV, and a-vO2diff were evaluated as response to increase in work rate belonging to extreme work rates (p>0.05), except the HR (p<0.05). Work rates within the lower district of the extreme exercise domain have an important potential to improve peripheral component of V? O2, while the P@V? O2max seems the most appropriate intensity for aerobic endurance development as it maximizes the central component of V ? O2max.Öğe Dayanıklılık gelişiminde kullanılan güncel kesintili ve kesintisiz antrenman modellerinin kardiyovasküler yanıtlar üzerine etkileri(Ege Üniversitesi, 2017) Özkaya, Özgür; Balcı, Görkem Aybars; As, Hakan; Çolakoğlu, B. MuzafferBu projenin amacı, dayanıklılık geliştirmede güncel olarak kullanılan antrenman modelinin yüklenme ve toparlanma fazlarındaki O2 kullanım düzeyi (VO2) ve bu değeri oluşturan kardiyak çıktı (Q), kalp atım hacmi (KAH), kalp atım sayısı (HR) ve arterio-venöz O2 farkı (a-vO2farkı) yanıtlarını analiz ederek, ilgili antrenman modellerinin dolaşım sisteminin merkezi ve periferik düzeydeki gelişim potansiyellerini ortaya koymaktı. Çalışmaya bisiklet ve atletizm branşlarında, orta ve ileri düzeyde antrene 8 erkek sporcu (yaş: 22,1±3,1 yıl; vücut kütlesi: 66,2±8,5 kg; boy: 175,4±5,2 cm; vücut yağ oranı: %7,2±%1,1; O2maks: 64±5,61 ml?min-1?kg-1) katıldı. Uyum seanslarını takiben, sporcuların O2pik düzeyleri ölçüldü ve sonrasında O2maks düzeylerini saptamak amacıyla farklı günlerde tek kademeli doğrulama testleri yapıldı. Bireysel KAHmaks düzeyleri, O2maks'ın %40'ından %110'una kadar olan egzersizlerle nitröz-oksit tekrar-soluma yöntemi kullanılarak saptandı. Daha sonra farklı günlerde randomize şekilde beş farklı egzersiz modeli olarak; i) solunum kompanzasyon kontasına karşılık gelen güç çıktısıyla 25 dakikalık kesintisiz egzersiz; ii) 1 dk p@VO2maks + 4 dk p@AnE yükünde 5 tekrarlı model; iii) p@VO2maks ile 3 dk yüklenme süresi olan 4 tekrar ve 1:1 yüklenme/dinlenme oranlı (y/d) bir model; iv) %110 p@VO2maks'da 45-s x 16 tekrar, 1:1 y/d; ve son olarak v) %7,5 vücut ağırlığıyla 30-s x 6 tekrar, 1:7 y/d olan sprint interval modeli uygulatıldı. Elde edilen veriler arasındaki fark ve ilişkiler t-testi ve Pearson r korelasyonuyla değerlendirildi. Kesintili interval yöntemlerine kıyasla kesintisiz antrenman modellerinin daha fazla KAH ve Qc açığa çıkarttığı, a-vO2farkının kesintili interval antrenmanlarında diğer modellere kıyasla daha yüksek olduğu, kardiyak çıktınınsa sprint interval yöntemi hariç benzer zirve düzeylere ulaştığı saptandı. VO2maks düzeyinde geçirilen süre 3 dakikalık uzun interval yönteminde diğerlerine kıyasla daha yüksekti. Bu sonuçlar farklı antrenman modalitelerinin, dayanıklılık gelişimi açısından farklı parametreler üzerindeki etkisi olabileceğini ortaya koymaktadır.;Aerobik güç, kalp atım hacmi, maksimal oksijen kullanım düzeyi, nitröz-oksit tekrar soluma, performans.;Aerobic power, maximal oxygen consumption, nitrous-oxide rebreathing, performance, stroke volume.Öğe Development potentials of commonly used high-intensity training strategies on central and peripheral components of maximal oxygen consumption(Elsevier, 2022) Balci, Gorkem Aybars; As, Hakan; Ozkaya, Ozgur; Colakoglu, MuzafferThe aim of this study was to reveal the development potentials of five high-intensity training models on central and peripheral components of maximal oxygen consumption (VO2max). Following VO2max determination, maximal cardiac output (Q(max)), maximal stroke volume (SVmax), and maximal arteriovenous O-2 difference (a-vO(2diff_max)) were analysed. Short-interval-(short-HIIT), long-interval (long-HIIT), alternating work-rate continuous (alter-HIT), constant work-rate continuous (const-HIT), and sprint interval (SIT) sessions were per-formed on separate days with iso-effort and iso-time methods. Time spent (t(spent)) at > 95% of VO2max was the highest in long-HIIT (p < 0.05). The t(spent) at > 90% of Qmax was higher in alter-HIT than long-HIIT and SIT (p < 0.05), while there was no significant difference for t(spent) at > 90% of SVmax amongst high-intensity trainings. The t(spent) at > 90% of a-vO(2diff_max) was higher in short-HIIT and long-HIIT than other modalities (p < 0.05). It can be said that continuous modalities seem to have a higher potential to improve central part of VO2max, while interval modalities may be better to develop peripheral component.Öğe Different categories of VO2 kinetics in the 'extreme' exercise intensity domain(Taylor & Francis Ltd, 2023) Ozkaya, Ozgur; Jones, Andrew M.; Burnley, Mark; As, Hakan; Balci, Gorkem A.The aim of this study was to classify potential sub-zones within the extreme exercise domain. Eight well-trained male cyclists participated in this study. The upper boundary of the severe exercise domain (Pupper-bound) was estimated by constant-work-rate tests. Then three further extreme-work-rate tests were performed in discrete regions within the extreme domain: extreme-1) at a work-rate greater than the Pupper-bound providing an 80-110-s time to task failure; extreme-2) a 30-s maximal sprint; and extreme-3) a 4-s maximal sprint. Different functions were used to describe the behaviour of the (V) over dot O-2 kinetics over time. (V) over dot O-2 on-kinetics during extreme-1 exercise was best described by a single-exponential model (R-2 >= 0.97; SEE <= 0.10; p < 0.001), and recovery (V) over dot O-2 decreased immediately after the termination of exercise. In contrast, (V) over dot O-2 on-kinetics during extreme-2 exercise was best fitted by a linear function (R-2 >= 0.96; SEE <= 0.16; p < 0.001), and (V) over dot O-2 responses continued to increase during the first 10-20 s of recovery. During the extreme-3 exercise, (V) over dot O-2 could not be modelled due to inadequate data, and there was an M-shape recovery (V) over dot O-2 response with an exponential decay at the end. The (V) over dot O-2 response to exercise across the extreme exercise domain has distinct features and must therefore be characterised with different fitting strategies in order to describe the responses accurately.Öğe Egzersiz Sırasında Enerji Tüketiminin Hesaplanmasında Yaygın Olarak Kullanılan Endirekt Yöntemlerin Karşılaştırılması(2018) As, Hakan; Özkaya, Özgür; Güreş, Ali; Çolakoğlu, Bekir MuzafferBu çalışmanın amacı, Dünya Sağlık Örgütü (World Health Organization; WHO) ve Amerikan Spor Hekimleri Derneği (American College of Sports Medicine; ACSM) tarafından önerilen formüle dayalı pratik enerji tüketimi hesaplamalarının istirahat metabolizma hızı ve egzersize ait sonuçlarını solunumsal parametrelerle elde edilen enerji tüketimi düzeyleriyle karşılaştırmaktır. Çalışmaya 23,9±6,7 yaş ortalamasına sahip 35 sedanter kadın gönüllü katıldı (Boy: 166,6±6,10 cm; Vücut kütlesi (VK): 66,7±11,6 kg; Beden Kütle İndeksi (BKİ): 23,97±3,4 kg·m–2). İstirahat analizlerinin ardından tüm grup BKİ ölçüm sonuçlarına göre normal (n=20) ve fazla kilolular (n=15) olmak üzere ikiye ayrıldı (BKİ sırasıyla 21,41±1,53 kg·m–2 ve 27,39±1,76 kg·m–2). Her katılımcı için istirahat ve 30 dakikalık 8 MET’lik egzersize ait toplam enerji tüketimi düzeyleri; hem O2 tüketimi değeri, solunum değişim oranına ait enerji eşitliği ve zaman üzerinden, hem de WHO ve ACSM eşitlikleri kullanılarak hesaplandı. İkili karşılaştırmalarda ilişkili guruplar t-testi kullanıldı. Yalnızca fazla kilolu kadınlarda ACSM (1928,64±256,61 kkal) eşitliğiyle tahmin edilen istirahat metabolizma hızlarıyla solunumsal parametrelere dayalı olarak hesaplanan değerler (1868,99±223,17 kkal) arasındaki farklar anlamlı değildi (p=0,342). Normal kilolu kadınlarda WHO ve ACSM eşitlikleriyle hesaplanan istirahat metabolizma hızı değerleri, laboratuvar ölçümlerine kıyasla oldukça düşük bulundu (p=0.001). Otuz dakikalık egzersizlere ait toplam enerji tüketimi düzeyleri için ne WHO ne de ACSM eşitlikleriyle hesaplanan değerler, ne normal ne de fazla kilolu kadınlar için toplam enerji tüketimlerini doğru tahmin edemedi (p?0,019). Çalışmanın sonuçlarına göre, fazla kilolu kadınların istirahat metabolizma hızlarını değerlendirmede (MET x 3,5 x VK (kg)) 1000 x 5 xt (dk) eşitliğinin kullanılabileceği, ancak egzersizlere ait enerji tüketimi düzeylerinin belirlenmesinde solunumsal parametrelere dayalı analizlerin yapılmasının gerekli olduğu değerlendirildi.Öğe Farklı Tükenme Aralıkları ve Matematiksel Model Kullanımının Kritik Güç Tahminlerine Etkisi(2021) Norouzi, Mahdi; Çabuk, Refik; Balcı, Görkem Aybars; As, Hakan; Özkaya, ÖzgürTahmin edilen kritik güç (KG) düzeyi, tercih edilen matematiksel model ve farklı tükenme zaman aralıklarına bağlı olarak %5-20 oranında farklılaşır. Bu oranlarda farklılaşan tahminler, KG ile ilişkili bir takım çelişkili sonuçlar yaratır. Bu çalışmanın amacı üç farklı tükenme aralığı (kısa: 2-10 dakika; orta: 2-15 dakika; uzun: 2-20 dakika) kullanılarak, her bir aralık için beş farklı matematiksel model (doğrusal toplam iş (KG1), doğrusal 1/zaman (KG2), doğrusal olmayan 2-parametreli (KG3), doğrusal olmayan 3-parametreli (KG4), ve üstel (KG5)), yoluyla elde edilen KG tahminlerinden hangisi ya da hangilerinin maksimal laktat dengesi (MLD), ventilasyon eşiği (VE), solunumsal kompanzasyon noktası (SKN) ve/veya kritik eşikle (KE) ilişkili olduğunu değerlendirmektir. Çalışmaya 10 iyi antrene erkek bisiklet sporcusu gönüllü olarak katılmıştır. Sporcuların VE ve SKN düzeyleri kademeli rampa testleriyle belirlenmiştir. Maksimal oksijen kullanımı, zirve güç çıktısı, MLD, KE ve KG’yi hesaplamak için farklı günlerde sabit iş oranlarında testler uygulanmıştır. Elde edilen veriler geçerlilik analizleri ile sınanmıştır. Kullanılan matematiksel model ve tükenme aralıkları değiştikçe elde edilen KG düzeyleri %20’ye kadar farklılaşmıştır. KG4 dışındaki diğer KG düzeyleri MLD ve VE’ye karşılık gelen iş oranlarından daha yüksektir (p<0,05). Kısa tükenme aralıklarıyla bulunan KG5 değeri, KE ve SKN iş oranlarına karşılık gelmiştir (p>0,05; tahmini standart hata ~%4 ve r>0,95). Tercih edilen tükenme aralığı fark etmeksizin diğer matematiksel modellerden elde edilen KG’ler herhangi bir anaerobik eşik indeksini tahmin etmede yetersizdir (p<0,05). Sonuç olarak, yalnızca kısa tükenme aralığıyla belirlenen KG5 düzeyinin, KE ve SKN iş oranlarını tahmin etmede kullanılabileceği gösterilmiştir. Diğer eşik indekslerinin KG yoluyla tahmin edilmesi uygun değildir.Öğe Grey Zone: A Gap Between Heavy and Severe Exercise Domain(Lippincott Williams & Wilkins, 2022) Ozkaya, Ozgur; Balci, Gorkem Aybars; As, Hakan; Cabuk, Refik; Norouzi, MahdiOzkaya, O, Balci, GA, As, H, Cabuk, R, and Norouzi, M. Grey zone: A gap between heavy and severe exercise domain. J Strength Cond Res 36(1): 113-120, 2022-The aim of this study was to determine a critical threshold (CT) interpreted as the highest exercise intensity where V?o(2) can be stabilized before reaching 95% of V?o(2)max (V?o(2)peak) and compare it with commonly used anaerobic threshold indices. Ten well-trained male cyclists volunteered for this study. Ventilatory threshold (VT) was determined from incremental tests. Multisession constant-load trials were performed to reveal V?o(2)max. Mathematically modeled critical power (CP) was estimated through the best individual fit parameter method. Maximal lactate steady state (MLSS) was detected by 30-minute constant-load exercises. The individual CT load of each cyclist was tested by constant-load exercises to exhaustion with +15 W intervals until minimal power output to elicit V?o(2)peak. The results showed that work rate corresponding to CT (329.5 +/- 41.5 W) was significantly greater than that of the MLSS (269.5 +/- 38.5 W; p = 0.000), VT (279.6 +/- 33 W; p = 0.000), and CP (306.3 +/- 39.4 W; p = 0.000), and CP overestimated both VT and MLSS (p = 0.000). There was no significant V?o(2) difference between the 10th and 30th minute of MLSS and MLSS + 15 W exercise (0.36-0.13 ml center dot min(-1)center dot kg(-1); p = 0.621). Exercising V?o(2) response of MLSS + 15 W could not exceed the level of 95% V?o(2)max (57.02 +/- 3.87 ml center dot min(-1)center dot kg(-1) and 87.2 +/- 3.1% of V?o(2)max; p = 0.000), whereas V?o(2) responses greater than 95% of V?o(2)max were always attained during exercises performed at CT + 15 W (64.52 +/- 4.37 ml center dot min(-1)center dot kg(-1) and 98.6 +/- 1% of V?o(2)max; p > 0.05). In conclusion, this study indicates that there is a grey zone between heavy and severe exercise domain. This information may play a key role in enhancing athletic performance by improving the quality of training programs.Öğe The highest work rate associated with a predominantly aerobic contribution coincides with the highest work rate at which VO2max can be attained(Springer, 2024) Peker, Arda; As, Hakan; Kaya, Erkutay; Balci, Gorkem Aybars; Ozkaya, OzgurPurpose To estimate the highest power output at which predominant energy contribution is derived from the aerobic system (aerobic limit power: ALP) and to compare ALP with the upper boundary of the severe intensity exercise domain. Methods Fifteen male individuals participated in this study. The upper boundary was estimated using i) linear relationship between time to achieve VO2max and time to task failure (P-UPPERBOUND), ii) hyperbolic relationships between time to achieve VO2max vs. power output, and time to task failure vs. power output (P-UPPERBOUND'), and iii) precalculated VO2max demand (IHIGH). ALP was estimated by aerobic, lactic, and phospholytic energy contributions using VO2 response, blood [lactate] response, and fast component of recovery VO2 kinetics, respectively. Results ALP was determined as the highest power output providing predominant aerobic contribution; however, anaerobic pathways became the predominant energy source when ALP was exceeded by 5% (ALP + 5%) (from 46 to 52%; p = 0.003; ES:0.69). The VO2 during exercise at ALP was not statistically different from VO2max (p > 0.05), but VO2max could not be attained at ALP + 5% (p < 0.01; ES:0.63). ALP was similar to P-UPPERBOUND and P-UPPERBOUND' (383 vs. 379 and 384 W; p > 0.05). There was a close agreement between ALP and P-UPPERBOUND (r: 0.99; Bias: - 3 W; SEE: 6 W; TE: 8 W; LoA: - 17 to 10 W) and P-UPPERBOUND' (r: 0.98; Bias: 1 W; SEE: 8 W; TE: 8 W; LoA: - 15 to 17 W). ALP, P-UPPERBOUND, and P-UPPERBOUND' were greater than I-HIGH (339 +/- 53 W; p < 0.001). Conclusion ALP may provide a new perspective to intensity domain framework.Öğe A new technique to analyse threshold-intensities based on time dependent change-points in the ratio of minute ventilation and end-tidal partial pressure of carbon-dioxide production(Elsevier, 2021) Ozkaya, Ozgur; Balci, Gorkem A.; As, Hakan; Yildiztepe, EnginThe aim of this study was to test the utility and effectiveness of an alternative computational approach to threshold-intensities based on time dependent change-points in minute ventilation divided by end-tidal partial pressure of CO2 (V-E/PETCO2) to reveal whether respiratory compensation point (RCP) is a third ventilatory threshold, or not. Ten recreationally active young adults and ten well-trained athletes volunteered to take part in this study. Following incremental ramp tests, gas exchange threshold (GET) and respiratory compensation point (RCP) were respectively evaluated by the slopes of VCO2-VO2 and VE-VCO2 using the Innocor system automatically. Respiratory threshold (RT) was analysed based on time dependent change-points in the VE/PETCO2 using binary segmentation algorithm. Additionally, those intersections were analysed independently by two experienced investigators using a visual identification technique in a double-blind design. According to the results, in the recreationally active group, there were the first (GET(1)) and the second (GET(2)) gas exchange thresholds which were identical with the RT1 (139 W; 1.9 L.(-1) of VO2; 1.73 L.(-1) of VCO2; 49.9 L.(-1) of VE versus 139 W; 1.88 L.(-1); 1.7 L.(-1); 49 L.(-)1(,) respectively) and RT2 (186 W; 2.39 L.(-1) of VO2; 2.44 L.(-1) of VCO2; 66 L.(-1) of VE versus 187 W; 2.41 L.(-1); 2.49 L.(-1); 65.7 L.(-1), respectively). However, there were three threshold intensities which were determined by GET1, GET2, and RCP in well-trained athletes. Additionally, RT1, RT2, and RT3 were determined as valid surrogates of the GET1 (194 W; 2.56 L.(-1) of VO2; 1.99 L.-1 of VCO2; 57.5 L.(-1) of VE versus 192 W; 2.61 L.(-1); 1.99 L-1; 57.7 L.(-1), respectively), GET2 (267 W; 3.6 L.(-1) of VO2; 3.29 L.(-1) of VCO2; 94.5 L.(-1) of VE versus 266 W; 3.58 L.(-1); 3.26 L.(-1); 93.4 L.-1, respectively), and RCP (324 W; 4.05 L.(-1) of VO2; 4.13 L.(-1) of VCO2; 124 L.-1 of VE versus 322 W; 4.02 L.(-1); 4.07 L.(-1); 122 L.(-1), respectively) in well-trained athletes. There were high levels of agreements between the power outputs determined by traditional techniques and newly proposed change-points in RT. All markers were strongly correlated (p < 0.001). It was shown that RT technique can provide an accurate threshold determination. Furthermore, the RCP was observed as a third threshold-intensity for well-trained athletes but not for recreationally active young adults.Öğe Respirasyon eşiği yönteminin güvenirliliği ve geçerliliği(Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2024) As, Hakan; Özkaya, ÖzgürGaz değişim eşiği (GDE) (CO2 üretim hacmine (VCO2) kıyasla O2 kullanım hacmi (VO2)) ve solunumsal kompanzasyon noktası (SKN) (dakika ventilasyonuna (VE) kıyasla VCO2) gibi geleneksel eşik belirleme yöntemleri, kademeli bir egzersiz sırasında x- ve y-eksenlerinde giderek artan değerlere bağlı kırılma noktalarını referans almaları nedeniyle birtakım sınırlılıklar içermektedir. 2021 yılında ortaya atılan respirasyon eşiği yöntemi ise egzersiz şiddetindeki doğrusal artışlara yanıt olarak sürekli bir artış trendi içinde olan VE ile önce artan, devamında izokapnik tampon fazı süresince bir plato veren ve hiperventilasyon fazının başlamasına müteakip düşüşe geçen ekspirasyon sonu CO2 kısmi basıncı (PETCO2) oranını (VE/PETCO2-W) kullanarak iki eşik değerini de yeniden yorumlamıştır (sırasıyla SE1 ve SE2). Ancak bu yöntemin ortaya atıldığı ilk çalışmada, i) SE1 ve SE2'ye ait güvenirlilik düzeyleri rapor edilememiş ve ii) yönteme ait geçerlilik tüm boyutlarıyla değerlendirilememiştir. Bu tez çalışmasının amacı VE/PETCO2-W yönteminin tekrar-test güvenirliliğini ortaya koymak ve devamında geçerlilik düzeyini detaylı bir şekilde analiz etmektir. Güvenirlilik (n=42; yaş: 26±7 yıl; boy: 183±8 cm; vücut kütlesi: 74±13 kg; zirve V̇O2 düzeyi (V̇O2pik): 52±10 mL∙dk1∙kg1) ve geçerlilik (n=143; yaş: 26±8 yıl; boy: 182±8 cm; vücut kütlesi: 73±13 kg; V̇O2pik: 52±10 mL∙dk1∙kg1) çalışmalarına haftada en az 150 dakika düzenli egzersiz yapan erkek katılımcılar dahil edilmiştir. Katılımcılar egzersiz şiddetinin doğrusal olarak artırıldığı (30W·dk−1) rampa testleri gerçekleştirmiştir. Güvenirlilik analizleri için rampa testleri ayrı bir gün tekrar edilmiştir. Testlerin sonunda, geçerlilik analizleri için katılımcılar V̇O2pik değerlerine göre fiziksel olarak aktif (<45 mL∙dk1∙kg1, n=44), antrene (45-55 mL∙dk1∙kg1, n=51) ve iyi antrene (>55 mL∙dk1∙kg1, n=48) olarak sınıflandırılmıştır. GDE ve SKN düzeyleri, sırasıyla VCO2-VO2 ve VE-VCO2 ilişkilerindeki kırılmalar parçalı regresyon analiz tekniği kullanılarak değerlendirilmiştir. Benzer şekilde her teste ait SE1 ve SE2 düzeyleri VE/PETCO2-W ilişkisindeki kırılma düzeyleri analiz edilerek belirlenmiştir. Ardından VE/PETCO2-W yönteminin güvenirliliği ve geçerliliği için istatistiksel analizler yapılmıştır. Tekrarlanan rampa testlerinde SE1 (3,0±1,0'a kıyasla 3,0±1,0 W∙kg1) ve SE2 (3,8±1,0'ya kıyasla 3,8±1,0 W∙kg1) güvenilir bulunmuştur (p>0,37; sınıf içi korelasyon katsayısı>0,99; ölçümün standart hatasının değişim katsayısı<%3; uyum limiti (UL): 0,23 W∙kg1'dan 0,22 W∙kg1'a). Geçerlilik bulgularına göre, SE1 ve SE2'nin (sırasıyla, 2,9±1,0 W∙kg1 ve 3,8±1,1 W∙kg1), GDE ve SKN (sırasıyla, 2,9±1,0 W∙kg1 ve 3,8±1,1 W∙kg1) ile yüksek uyuma sahip oldukları (Pearson r>0,98; tahminin standart hatası<%3) ve bu eşik belirleme yöntemlerini başarıyla tahmin edebildikleri gösterilmiştir (etki büyüklüğü (EB)<0,16; Uyum limiti: 0,12 W∙kg1'dan 0,12 W∙kg1'a). Ayrıca, SE1 ve SE2'nin, fiziksel olarak aktif (28±3 ve 37±3 mL∙dk1∙kg1), antrene (34±5 ve 45±4 mL∙dk1∙kg1) ve iyi antrene (41±6 ve 59±7 mL∙dk1∙kg1) grupları sınıflamada başarılı olduğu tespit edilmiştir (EB>1,4). Elde edilen bulgulara göre; VE/PETCO2-W'ın güvenilir ve geçerli bir eşik belirleme yöntemi olduğu ve farklı aerobik dayanıklılık profillerine sahip katılımcıların fiziksel aktivite düzeylerini sınıflamada kullanılabileceği ortaya konmuştur. Böylece VE/PETCO2-W yönteminin, önemli araştırma konularından biri olan kardiyo-pulmoner sağlık ve üst düzey sportif performans odaklı programların planlanmasında ve takibinde kullanılabilecek yeni bir eşik belirleme yöntemi olabileceği gösterilmiştir. <3Öğe Şiddetli Egzersiz Alanının Üst Sınırını Belirlemede Kullanılan Bir Yöntemin Maksimal Laktat Dengesini Belirleyebilme Başarısının Değerlendirilmesi: Deneysel Çalışma(2023) Çabuk, Refik; As, Hakan; Alp, Egemen; Balcı, Görkem Aybars; Özkaya, ÖzgürAmaç: Maksimal laktat dengesi (MLD), şiddetli egzersiz ala- nının alt sınırını belirleyebilmenin geçerli ve güvenilir bir yöntemidir. Diğer yandan, yakın zamanda ortaya atılan bir teknik, şiddetli egzersiz alanının üst s ınırını belirlemede popüler olmu ştur (the highest inten- sity; IHIGH). Ancak bu yeni tekniğin altında yatan teorik temele dayalı olarak, MLD’yi sorgulayan bir çal ışma yapılmamıştır. Bu çalışmanın amacı, IHIGH belirlemede kullanılan bu yöntemin alt sınıra uygulanması sonucunda elde edilecek egzersiz şiddetinin MLD’yi hangi düzeyde karşılayacağının araştırılmasıydı. Gereç ve Yöntemler: Çalışma, iyi antrene 10 bisiklet sporcusuyla yapıldı. Katılımcılar, tüketici kademeli egzersizlerden sonra bireysel I HIGH düzeylerinin belirlenmesi için bir dizi sabit yüklü tüketici egzersize tabi tutuldu. Bireysel IHIGH düzeyleri, hâlen zirve oksijen kullanımı veren (?O2pik) en yüksek egzersiz şiddeti olarak kabul edildi. MLD, farklı egzersiz şiddetlerinde yapılan 30 dk’lık submaksimal egzersizlerin 30 ve 10. dk kan laktat ı farklarının 1 mmol·L-1’den az olabildiği en yüksek egzersiz şiddeti dikkate alınarak belirlendi. Değişkenler arasındaki farklılıklar, eşleştirilmiş örneklem t- test ile de ğerlendirildi. Etki büyüklü ğü (EB) Cohen d’ye göre analiz edildi. Bulgular: Beklendiği gibi MLD ve IHIGH egzersiz şiddetine ait ortalama ?O2 farkları anlamlıydı (55,2±4,50’ye k ıyasla 61,2±5,06 mL?dk-1?kg-1; p=0,000; EB=2,17). Ancak MLD %5 aşıldığında yapılan bir egzersize ait ortalama ?O2 değerleri, IHIGH’ı belirlemede kullanılan yöntemle elde edilen ?O2pik’e ula şamadı (56,3±3,42’ye k ıyasla 60,6±5,02 mL·dk-1·kg-1; p=0,002; EB=1,50). Sonuç: Elde edilen bul- gulara göre I HIGH’ı belirlemede kullanılan prosedürün ve şiddetli eg- zersiz alanı için hesaplanan ?O2pik’in aynı alanın alt sınırı için geçerli olmadığı ortaya koyuldu.Öğe Sigmoidal VO2 on-kinetics: A new pattern in VO2 responses at the lower district of extreme exercise domain(Elsevier, 2020) Balci, Gorkem Aybars; As, Hakan; Ozkaya, OzgurThe aim of the study was to analyse the VO2 on-kinetics belonging to the work rates within the lower district of extreme exercise domain. Maximal O-2 utilisation and peak power outputs of eight well-trained cyclists were revealed by multisession trails. Critical threshold (CT) as the lower boundary of severe domain and aerobic limit power (ALP) as the upper boundary of severe domain were determined by multisession constant-load exercises. VO2 on-kinetics over time were best fitted by multicomponent exponential models described by an initial concave-up response known as cardio-dynamic phase (tau = 18.2 +/- 2.88 s; alpha = 1.56 + 0.39 L.min(-1)) before a primary concave-up phase (tau = 35.4 +/- 12.4 s; alpha = 1.53 +/- 0.36 L.min(-1)), and then a slow component in two of the participants (tau = 80.8 +/- 37 s; alpha = 0.47 +/- 0.05 L.min(-1)) or without a slow component in six of the participants during exercises performed at 50 W above the CT (R-2 >= 0.96; SEE <= 0.24; p < 0.001). However, VO2 on-kinetics over time belonging to exercises performed at 50 W above the ALP were best fitted by sigmoidal model (R-2 >0.98; SEE < 0.14; p < 0.001) in comparison with linear (R-2 = 0.37-0.66; SEE = 0.46-0.64; p < 0.01), or exponential functions (p> 0.05). Indeed, during those exercises, a short period of convex-up response = 16.8 +/- 3.1 s; alpha = 1.72 + 0.39 L.min(-1)) was determined just before a concave-up primary phase in VO2 over time (r = 24.6 +/- 5.86 s; alpha = 1.31 +/- 0.20 L.min(-1)). It was shown that multicomponent exponential trend in VO2 transformed into a sigmoidal shape, once the work rate exceeded the upper boundary of severe exercise domain.Öğe Solunumsal Yanıtlara Dayalı Yeni Bir Eşik Belirleme Yöntemi Olarak Respirasyon Eşiği ve Kritik Gücü Göstermedeki Başarısı(2022) As, Hakan; Balcı, Görkem Aybars; Yıldıztepe, Engin; Özkaya, ÖzgürYeni bir solunumsal eşik türü olarak ortaya atılan respirasyon eşiği (RE) kademeli bir rampa testinde dakika ventilasyonu bölü ekspirasyon sonu CO 2 kısmi basıncı (V E /P ET CO 2 ) değerindeki zamana bağlı değişimlerin analizine dayanır. Ancak RE tekniğinin yaygın olarak kullanılan önemli bir eşik belirleme yöntemi olan kritik gücü (KG) hangi düzeyde işaret edebildiğine odaklanan bir araştırma bulgusu rapor edilmemiştir. Bu çalışma nın amacı, RE tekniği kullanılarak elde edilen egzersiz şiddetinin, KG’yi hangi düzeyde karşılayabildiğini araştırmaktır. Çalışmaya iyi antrene on erkek bisiklet sporcusu katılmıştır. Sporcuların gaz değişim eşiği (GDE), solunumsal kompanzasyon noktası (SK N) ve RE düzeyleri kademeli rampa testleriyle belirlenmiştir. Bu testlerde GDE ve SKN düzeyleri, Innocor sistemi yoluyla VCO 2 VO 2 ve V E VCO 2 ilişkilerinde saptanan kırılmalar tespit edilerek değerlendirilmiştir. RE düzeyi SegReg paket programı kullanılarak V E /P ET CO 2 zaman ilişkisindeki en güçlü kırılma noktası tespit edilerek bulunmuştur. Sonrasında KG’yi hesaplamak için farklı günlerde sabit iş oranlarında testler uygulanmıştır. Tüm eşik göstergelerinin birbirleriyle ilişkilerinin sınanması için geçerlik a nalizleri yapılmıştır. Bulgular, RE (328±35,5 W; 4,23±0,39 L·dk ?1 ) ile SKN (324±34,3 W; 4,21±0,45 L·dk ?1 ) güç çıktıları ve her birine ait VO 2 yanıtları arasında yüksek bir ilişki ve uyum olduğunu göstermiştir (p>0,05; t= 1,19; r>0,96; % tahmini standart ha ta <5). Ancak hem RE hem de SKN güç çıktıları KG'den (298±32 W) yaklaşık %10 daha yüksek bulunmuştur (p<0,001). Çalışmamız, iyi antrene bisikletçilerde V E /P ET CO 2 zaman ilişkisinde oluşan en güçlü kırılmanın çok büyük bir başarı ile SKN’yi gösterdiğini, fak at KG’yi doğrudan belirlemede başarısız olduğunu ortaya koymuştur.Öğe Tek Bir Seansta Zirve Oksijen Kullanım Düzeyini Veren En Yüksek Güç Çıktısını Tahmin Etmenin Basit Bir Yöntemi(2019) Özkaya, Özgür; Balcı, Görkem Aybars; As, Hakan; Çabuk, Refik; Norouzi, MahdiZirve O2 tüketim düzeyi (?? O2pik) veren en yüksek güç çıktısı (aerobik limit güç; ALG) şiddetli ve aşırı egzersiz alanlarını ayıran önemli bir eşiktir ve sporcularda bireysel bir ALG belirleyebilmek için çok sayıda sabit yüklü tüketici test yapmak gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı; sporcuların ALG’lerini tek bir seansta belirleyebilecek bir yaklaşım önermektir. Araştırmaya iyi antrene 12 bisiklet sporcusu katılmıştır (?? O2maks: 64,7±4,2 mL?dk-1 ?kg-1 ; Zirve Güç (ZG): 374,1±65,7 W). ?? O2pik düzeyinin belirlenmesi için lineer yük artışlı (ramp) testler uygulatılmıştır (+1 W·2 s-1 ) ve protokollerin sonunda ulaşılan final güç üretim değerleri (FG) ortalama yanıt zamanı (mean response time: MRT) düzeltmesi uygulanmadan (FGMRT) ve uygulanarak (FGMRT) değerlendirilmiştir. Sporcuların ?? O2maks’ı ve bu değeri veren ZG değerleri, doğrulama testleri uygulanarak bulunmuştur. Devamında sporcuların ALG (?? O2maks’a %5’ten daha yakın ?? O2 değeri veren en yüksek güç çıktısı) değerleri, 15 W’lık intervallerle bitkinlikle sonlanan sabit yüklü testler yoluyla ayrı günlerde taranmıştır. FGMRT ile ALG değerleri arasındaki fark anlamlı değildir (FGMRT: 435,2±50,8; ALG: 435,4±62,5 W, p=0,968). Bland-Altman sonuçları yüksek uyum göstermiştir (Bias=0,20±17,6 W; p=0,968). FGMRT, gerçek ZG’nin %117,5±8,8’ine karşılık gelirken, belirlenen ALG değeri ZG’nin %117,1±7,37’sine karşılık gelmiştir (p=0,759). Diğer yandan ramp testinden elde edilen en yüksek 15-s ?? O2 ortalamaları da ALG yükündeki ?? O2 yanıtlarıyla benzerdir ( Ramp Test: 62,3±4,9 ml?dk-1?kg-1, %96,2; ALG: 61,5±4,3 ml?dk-1?kg-1, %95; p=0,119 ). Sonuç olarak, ALG’yi belirleyebilmek için ayrı günlerde çok sayıda bitkinlikle sonlanan test yapmak yerine, tek seansta bir ramp test uygulamasının ?? O2maks’ı düşük tahmin ettiği ancak ALG’yi ve bu değere karşılık gelen ?? O2 yanıtını belirleyebilmenin oldukça pratik bir yöntemi olabileceği bulunmuşturÖğe The Test-Retest Reliability of New Generation Power Indices of Wingate All-Out Test(Mdpi, 2018) Ozkaya, Ozgur; Balci, Gorkem Aybars; As, Hakan; Vardarli, EmreAlthough reliability correlations of traditional power indices of the Wingate test have been well documented, no study has analyzed new generation power indices based on milliseconds obtained from a Peak Bike. The purpose of this study was to investigate the retest reliability of new generation power indices. Thirty-two well-trained male athletes who were specialized in basketball, football, tennis, or track and field volunteered to take part in the study (age: 24.3 +/- 2.2 years; body mass: 77 +/- 8.3 kg; height: 180.3 +/- 6.3 cm). Participants performed two Wingate all-out sessions on two separate days. Intra-class correlation coefficient (ICC), standard error measurement (SEM), smallest real differences (SRD) and coefficient of variation (CV) scores were analyzed based on the test and retest data. Reliability results of traditional power indices calculated based on 5-s means such as peak power, average power, power drop, and fatigue index ratio were similar with the previous findings in literature (ICC 0.94; CV 2.8%; SEM 12.28; SRD% 7.7%). New generation power indices such as peak power, average power, lowest power, power drop, fatigue index, power decline, maximum speed as rpm, and amount of total energy expenditure demonstrated high reliability (ICC 0.94; CV 4.3%; SEM 10.36; SRD% 8.8%). Time to peak power, time at maximum speed, and power at maximum speed showed a moderate level of reliability (ICC 0.73; CV 8.9%; SEM 63.01; SRD% 22.4%). The results of this study indicate that reliability correlations and SRD% of new generation power and fatigue-related indices are similar with traditional 5-s means. However, new time-related indices are very sensitive and moderately reliable.
