The effect of pesticide adsorption on biological denitrification of drinking water
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2008
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Hızlı sehirlesme, endüstriyel ve tarımsal faaliyetlerin artısı dogal çevreye birçok kirleticinin salınmasına yol açmıstır. Ýçme suyu kaynaklarındaki ve atıksulardaki fazla nitrat insan ve hayvan saglıgına zararlı oldugu için endise uyandırmıstır. Nitratı içme suyu kaynaklarından uzaklastırmak için iyon degisimi, ters osmoz, elektrodiyaliz, katalitik denitrifikasyon ve biyolojik denitrifikasyon gibi yöntemler kullanılmaya baslanmıstır. Inorganik nitratı zararsız azot gazına dönüstüren biyolojik denitrifikasyon yöntemi bu teknikler arasında umut verici olanıdır. Tarım kimyasalları tarımda verimliligi artırmakla birlikte gereginden fazla ve dikkatsizce kullanıldıklarında çevreye zararlı olan maddelerdir. Fenoksi asit herbisitler tarımda genis yapraklı yabani otların kontrolünde yaygın olarak kullanılır. Bu bilesikler zehirli olup dogal çevrede aylarca bozunmadan kalabilirler. Bu maddelerin su kaynaklarından uzaklastırılması dünyanın birçok ülkesinde çözülmesi gereken bir sorun haline gelmistir. Nitratlı gübre ve pestisitler tarımda birlikte kullanıldıklarından su kaynaklarında bu iki kirlilige çogunlukla birlikte rastlanmaktadır. Bu nedenle nitrat ve pestisitin sudan esanlı olarak uzaklastırılması elverisli bir yöntem gibi görünmektedir. Biyolojik denitrifikasyonda pestisit için adsorplayıcı görevi de yapacak bir katı substrat kullanarak bu tür bir eszamanlı uzaklastırma islemini gerçeklestirmek mümkün olabilir. Bu tezde sürekli biyolojik denitrifikasyon yöntemiyle model içme suyundan nitrat uzaklastırılması ve esanlı olarak pestisitin adsorpsiyon yoluyla giderilmesi incelenmistir. Temel amaç poly(e-kaprolakton) (PCL)’in electron verici olarak biyolojik denitrifikasyonda kullanılabilirligini ve verimini arastırmak olmustur. Acidovorax avenae subsp. Avenae LMG 17238 adlı saf bakteri kültürü kullanılarak kesikli ve sürekli biyolojik denitrifikasyon deneyleri gerçeklestirilmistir. Çesitli bakteri kaynaklarının ve pestisit kirliliginin biyolojik denitrifikasyona etkisinin incelendigi deneyler de gerçeklestirilmistir. Deneyler karbon kaynagı olarak poly(e-kaprolakton) ve bakteri kaynagı olarak LMG 17238 kullanımı ile biyolojik denitrifikasyonun geçerliligini göstermistir. 2,4-D adsorpsiyon denge verileri incelenen konsantrasyon aralıgında Freundlich ve Langmuir modellerine uymustur. Nitrat ve 2,4- D’nin eszamanlı olarak sürekli biyolojik denitrifikasyon islemi ile uzaklastırılmasının mümkün oldugu belirlenmistir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Biyolojik denitrifikasyon, içme suyu, biyolojik olarak parçalanabilen polimer, poly(e-kaprolakton) (PCL); 2,4-D adsorpsiyonu., Biological denitrification, drinking water, biodegradable polymer, poly(º-caprolacton (PCL), adsorption of 2,4-D., Kimya Mühendisliği A.B.D.
