Stabilizasyonun vertebra histomorfometrisi üzerine etkileri:
| dc.contributor.advisor | Özyalçın, Halit | |
| dc.contributor.author | Verdiyev, Ferhad | |
| dc.date.accessioned | 2019-03-04T13:09:56Z | |
| dc.date.available | 2019-03-04T13:09:56Z | |
| dc.date.issued | 2012 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Omurga stabilizasyonu spinal travma, deformite ve segmental instabilite cerrahisinde önemli bir yer tutmaktadır. Fakat stabilizasyonun insan vertebralarına etkileri halen tartışılmaktadır. Bu çalışmamızın amacı torakolomber vertebra kırığı nedeniyle opere edilen olguların vertebra örneklerini histomorfometrik inceleyerek stabilizasyonun omurgaya etkisini ortaya koymaktır ve histomorfometrik değişiklikleri dansitometrik ölçümler ile karşılaştırmaktır. Çalışmamıza 2009-2011 yılları arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji kliniğine torakolomber vertebra kırığı nedeniyle cerrahi tedavi edilen 10 hasta dahil edildi. Ameliyat olmadan önce omurga ve sol kalça bölgesinin kemik dansitometrisi yapıldı. Kemik örnekleri skopi eşliğinde enstrumantasyona dahil olan kırık vertebranın bir üst veya alt seviyesinden ve enstrumantasyona dahil olmayan bir üst vertebra korpusundan alındı. Yaklaşık bir yıl stabilizasyon sonrası implant çıkarma ameliyatı sırasında önceden örnek alınan vertebralardan aynı yöntem ile örnekler alındı. Sonra yeniden kemik mineral dansitometrisi yapıldı. Alınan örnekler histomorfometrik incelendi ve dansitometrik veriler ile karşılaştırdı. Hastaların nörolojik ve fonksiyonel durumunu değerlendirmek için ASIA, Oswestry skalası ve Hannover Omurga skoru kullanıldı. Çalışmamıza katılan 10 hastanın 5 tanesi erkek, 5 tanesi kadındı. Hastaların yaş ortalaması 33 (18-54) olarak belirlendi. Olguların 5‘inde eşlik eden kırıklar mevcuttu. Hastaların implant koyma ve implant çıkarma operasyonları arasında geçen stabilizasyon süresi ortalama 13 aydır(12-16 ay). Bir sene stabilizasyon sonrası vertebraların histomorfometrik ölçümlerinde trabeküler kemik alanı yüzdesinde ve trabekül sayısında azalma, trabeküller arası mesafede ise artış saptandı, fakat sonuçlar istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Enstrumantasyon dışı vertebraların enstrumantasyon içi vertebralara oranla daha çok etkilendiği saptandı. Kemik alanı yüzdesinin 30 yaş üzeri olgularda istatistiksel olarak anlamlı azaldığı görüldü(p<0.05). Stabilizasyon öncesi ve sonrası dansitometrik ölçümlerde omurga bölgesi T-skorunda minimal, fakat kalça bölgesi Tskorunda istatistiksel olarak anlamlı azalma saptandı (p<0.05). Dansitometrik ve histomorfometrik sonuçları karşılaştırdığımızda, stabilizasyon öncesi, omurga T-skoru ile enstrumantasyon dışı vertebraların kemik oranı yüzdesinin korele olduğu görüldü. Sonuç olarak, bir yıl stabilizasyon sonrası enstrumantasyon bölgesine komşu vertebralarda enstrumantasyon bölgesine dahil olan vertebralara oranla daha çok osteopenik değişiklikler gelişmektedir. Kalça bölgesi dansitesi omurga bölgesine göre daha çok azaldığı için değişikliklerin lokal stabilizasyona değil, hastanın ameliyat sonrası aktivitesinde azalmaya bağlı olabileceğini göstermektedir. İleri yaş grubu (30 yaş üzeri) olguların vertebralarının histomorfometrik olarak osteopeniye daha eğilimli olduğu gözlendi. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/6798 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Ortopedi ve Travmatoloji A.B.D. | en_US |
| dc.title | Stabilizasyonun vertebra histomorfometrisi üzerine etkileri: | en_US |
| dc.title.alternative | (İn vivo çalışma) | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
