Dirençli üveit olgularında biyolojik ajanların etkinliği
| dc.contributor.advisor | Ateş, Halil | |
| dc.contributor.author | Kırar Poçan, Seher | |
| dc.date.accessioned | 2019-05-13T06:06:25Z | |
| dc.date.available | 2019-05-13T06:06:25Z | |
| dc.date.issued | 2014 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Amaç: Bu çalışmanın amacı, konvansiyonel immünosupresif tedavi dirençli, enfeksiyöz olmayan üveitlerde biyolojik ajan tedavisinin etkinliğini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Yüksek doz kortikosteroid ve en az bir konvansiyonel immunsupresif tedaviye dirençli, enfeksiyöz olmayan üveitli 61 hasta prospektif olarak çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalarda son bir yıl içinde görmeyi tehdit eden ve yüksek doz steroid kullanımı gerektiren, en az 3 arka segment inflamasyonlu üveit rekürrensi mevcuttu. Hastalar en az 12 ay süresince biyolojik ajanlarla [interferon alfa 2a (İFN-Ü 2a) veya anti tümör nekroz faktör alfa (anti-TNF Ü)] tedavi edildi. Hastaların tedavi öncesi ve sonrasındaki yıllık üveit rekürrens sıklığı, steroid bağımlılığı ve en iyi düzeltilmiş görme keskinliği (EİDGK) değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen toplam 61 hastanın 28'i İFN-Ü 2a, 33'ü anti-TNF Ü tedavisi aldı. İNF-Ü 2a Grubu: Behçet Hastalığına bağlı üveit bulunan 28 hastanın 52 gözü İFN-Ü 2a tedavi grubuna dahil edildi. Hastalara ortalama 14,49 ± 12,47 ay süre İFN-Ü 2a tedavi uygulandı. Yedi (%25) hastada yan etkiler nedeni ile tedavi sonlandırıldı. İFN-Ü 2a tedavisi öncesinde 5,61 olan yıllık atak sıklığı; tedavi sonrasında anlamlı olarak 0,93'e geriledi (p<0.001, Wilcoxon signed ranks). Çalışma sonunda %81 hastada üveit inaktif hale geldi. Toplam 38 gözün 32 (%84,2)'sinde potansiyel görme korunurken; 19 (%50)'unda logMAR'a göre EİDGK'de en az 2 sıra artış izlendi. İNFÜ- 2a tedavisi öncesindeki ortalama 0,72±0,74 logMAR olan EİDGK; tedavi sonrasında anlamlı olarak 0,53±0,76 logMAR'a ilerledi (p<0,05, Wilcoxon signed ranks). EİDGK anlamlı olarak 0.72±0.74'den 0.53±0.76 logMAR'a yükseldi (p<0.05, Wilcoxon signed ranks). Tüm hastalarda sistemik steroid tedavisi tamamen kesildi veya {600}10mg/gün prednizon eşdeğeri dozuna inildi. Anti-TNF Ü Grubu: Çalışmamızın ikinci kolu olan Anti-TNF Ü grubuna 33 hastanın 60 gözü dahil edildi. Hastaların ortalama tedavi süresi 25,15±12,87 idi. İnfliksimab 16 (48,5%), adalimumab ise 17 (%51,5) hastaya ilk anti-TNF Ü ajan olarak uygulandı. Anti-TNF Ü tedavinin birinci yılında 30 (%96.8) hastada üveit inaktif hale geldi. Yıllık üveit atağı sıklıkları anlamlı olarak 4,0'dan 0,75'e geriledi (p<0,001, Wilcoxon signed ranks). Hastaların EİDGK değerleri ise anlamlı olarak 0,66±0,75'den 0,45±0,69 logMAR'a ilerledi (p<0,05, Wilcoxon signed ranks). Anti-TNF Ü tedavisi sırasında toplam 24 (%77,4) olguda steroid tedavisi tamamen kesildi. Sonuç: Biyolojik ajanlar, İFN-Ü 2a ve anti-TNF Ü ajanlar, enfeksiyöz olmayan üveitlerin tedavisinde etkindirler. Konvansiyonel immunsupresif ilaçlar ile üveit atakları devam eden veya bu ilaçları tolere edemeyen hastalarda biyolojik ajanların kullanımı uygundur. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/8256 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Göz Hastalıkları A.B.D. | en_US |
| dc.title | Dirençli üveit olgularında biyolojik ajanların etkinliği | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
