Amalgam, seramik ve kompozit dolgularda dental plak birikiminin karşılaştırmalı olarak incelenmesi

Dental plak çürük ve periodontal hastalıkların oluşumunda önemli bir rol oynamaktadır. Bu yüzden plak tutuculuğu az olan bir dolgu maddesi diğerlerinden üstün bir özelliğe sahiptir. Bu çalışmada, amalgam (Standalloy F), kompozit (Heliomolar radiopaque) ve seramik (Empress) dolgu maddelerinin in vivo plak birikim miktarlarının karşılaştırmalı olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Bu çalışmada 17 gönüllü denekten elde edilen 51 örnek incelenmiştir. Amalgam, kompozit ve seramik materyallerden 3 mm çapında ve 1 mm kalınlığında silindirik şekilde örnekler oluşturuldu. Örnekler çalışmaya katılan deneklerin üst 6 nolu dişlerinin vestibül bölgesine adeziv sistem (Advantage) kullanılarak yapıştırıldı. Gönüllülere günde 2 defa dişlerini fırçalamaları öğütlendi. Örnekler gönüllülerin ağızlarından 4 gün sonra çıkarıldı ve 15 hastadan çıkarılan 45 örnek polarizasyon mikroskobu altında, 2 hastadan çıkarılan 6 örnek ise taramalı elektron mikroskobu ile incelendi. Polarizasyon mikroskobu incelemelerinden elde edilen sonuçlar istatistiksel olarak değerlendirildi. Amalgam ve kompozit örneklerin plak birikim değerleri arasında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunmadı (p>0.05). Amalgam ve kompozit örneklerin plak birikimi seramik örneklerden daha fazla bulundu (p<0.05). Sonuç olarak seramik dolgu malzemesinin daha az dental plak birikimine neden olduğu ve bu durumun da materyalin yapısı ve yüzey özelliklerinden kaynaklandığı düşünülmektedir.