Kronik peridontitisli bireylerde osteopontin gen polimorfizminin incelenmesi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2007
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Kronik periodontitisli ve periodontal açıdan sağlıklı bireylerde osteopontin (OPN) geninin genotip dağılımı, allel sıklığı ve genotip–fenotip ilişkisinin araştırılması ve karşılaştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Periodontal açıdan sağlıklı 50 birey ve 50 kronik periodontitisli hastada, periodontal klinik (Sondalanan cep derinliği, klinik ataşman seviyesi, sondalamada kanama ve plak indeksi değerleri) ve radyografik incelemeler yapılarak, periodontal yıkım şiddeti belirlendi. Hastalardan alınan periferik kan örneklerinden elde edilen genomik DNA’da OPN geninin 6. ekzonunda 8090 C/T polimorfizmi, PCR-RFLP yöntemiyle çalışıldı. Kronik periodontitisli bireyler başlangıç periodontal tedavilerinin ardından, 6 ay boyunca belirli aralıklarla klinik takip ve klinik periodontal ölçüm programına yerleştirildiler. Elde edilen veriler Pearson Ki-Kare testi, Fisher’s Exact Test, bağımsız iki grup t testi, lojistik regresyon ve tekrarlayan ölçümler için varyans analizleri kullanılarak değerlendirildi. Bulgular: Kronik periodontitis (KP) ve sağlıklı kontrol (K) gruplarında OPN (+8090) C/T genotip dağılımlarının sırasıyla CC %28, CT %48, TT %24 ve CC %32, CT %64, TT %4 olduğu saptandı. OPN +8090 geni CT genotip dağılımı (K %64; KP %48) CC dağılımına göre değerlendirildiğinde (K %32; KP %28), istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamazken (p=0.7), TT genotip dağılımının (K %4; KP %24) istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0.02, OR 6.85, %95 CI 1.3– 36.06). Ancak +8090 T allel sıklığının kronik periodontitis (%48) ve sağlıklı (%36) gruplar arasında farklılık göstermediği belirlendi (χ2=2.95, p=0.86, OR: 1.64, %95 CI: 0.932–2.891). Benzer şekilde, T allellini taşıyan kronik periodontitis (%72) ve sağlıklı kontrol (%68) gruplarına ait bireyler arasındaki farkın da istatistiksel olarak anlamlı olmadığı görüldü (χ2=0.19, p=0.663). Ayrıca, OPN (+8090) C/T polimorfizminin kronik periodontitisli bireylerde, başlangıç periodontal tedavisini takiben periodontal doku iyileşmesinde fonksiyonel bir rol üstlenmediği de saptanmıştır. Sonuç: Türk toplumunda OPN geni +8090 C/T polimorfizmi kronik periodontitise yatkınlık oluşturabilecek genetik faktörlerden biri olabilir. Sonuçlarımızın daha fazla hasta üzerinde gerçekleştirilecek ileri çalışmalarla da desteklenmesi gereklidir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Periodontoloji A.B.D.
