Klinikte izlenen bipolar bozukluk tanılı hastalarda özkıyım düşüncelerinin ve girişimlerinin yaygınlığı ve risk faktörleri ile ilişkisi
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2012
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Tıpta Uzmanlık Tezi, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Psikiyatri Anabilim Dalı, İzmir Amaç: Ayaktan izlenen bipolar bozukluk tanılı hastalarda, özkıyım düşünceleri ve girişimlerinin yaygınlığının; olası risk faktörleri ile ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmanın örneklemini, DSM-IV tanı ölçütlerine göre bipolar bozukluk tanısı almış, depresyon ve mani yönünden remisyonda olan, güvenilir bilgi vermeyi engelleyecek derecede bellek ve bilinç sorunu olmayan, ayaktan hasta biriminde takip edilen gönüllü 108 hasta oluşturmaktadır. Hastalar ilk olarak yaşam boyu özkıyım girişimi olan grup, özkıyım girişimi olmayıp yalnızca özkıyım düşüncesi olan grup ve özkıyım davranışı olmayan grup olarak üç ana gruba bölünmüştür. Ardından yaşam boyu özkıyım davranışı (girişim ve/veya düşünce) olan ve olmayan iki grup olarak sınıflandırılmıştır. En son olarak yaşam boyu özkıyım girişimi olan grup ve özkıyım girişimi olmayan (yaşam boyu yalnızca düşünce var ve /veya özkıyım davranışı yok) grup olarak gruplandırılmışlardır. Hastaların sosyodemografik özelliklerine ve hastalık özelliklerine ait bilgiler hastanın kendisi ve en az bir yakını ile görüşülerek; tüm tıbbi kayıtları incelenerek elde edilmiştir. Dürtüsellik, Barrat Dürtüsellik Ölçeği-11 kullanılarak değerlendirilmiştir. Özkıyım davranışından alıkoyan nedenleri değerlendirmek için Yaşamı Sürdürme Nedenleri Envanteri uygulanmıştır. Bulgular: Çalışmamızda, gruplar arasında sosyodemografik özellikler açısından fark bulunmamıştır. Yaşam boyu özkıyım davranışı alkol-madde kullanım bozukluğu ektanısı varlığı (OO: 8,29 ve %95 GA: 0,94-73,04), ağır depresif dönem geçirme öyküsü (OO: 4,35 ve %95 GA: 1,72-11,06), toplam hasta geçirilen süre (OO: 1,01 ve %95 GA:1,00-1,02) ve motor dürtüsellik (OO: 1,15 ve %95 GA: 1,02-1,03) ile ilişkilidir. Yaşam boyu özkıyım girişimi ise ağır depresif dönem öyküsü (OO: 2,54 ve %95 GA: 0,99-6,47), herhangi bir dönemde yatış öyküsü (OO: 10,73 ve %95 GA: 2,16-53,35) ve ailede tamamlanmış özkıyım öyküsü (OO: 3,97 ve %95 GA: 1,24-12,6) ile ilişkili bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızın sonuçlarına göre bipolar bozukluk tanılı hastalarda, yaşam boyu özkıyım davranışı ağır hastalık seyri ve alkol-madde kullanım bozukluğu ektanısı varlığıyla; uzamış belirtili geçen süre ve yüksek motor dürtüsellik ile artmaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Bipolar bozukluk, özkıyım davranışı, yaygınlık, risk faktörleri, dürtüsellik., Bipolar disorder, suicidal behavior, prevelance, risk factors, impulsivity., Psikiyatri A.B.D.
