İncir üretiminde temiz erkek incir (ilek) meyvesi elde edilmesi üzerinde araştırmalar

Projenin amacı, incir yetiştiriciliğinin potansiyeli ve ilek arıcıklarının, küfleri incir meyvelerine taşınmasındaki işlevi ortaya koymak ve temiz ilek kullanımının yaygınlaşmasını sağlamak üzere öneriler yapmaktır. Bu amaçla, 2001 ve 2003 yılında incir bölgelerinden alınan ilek, ebe, boğa ve Sarılop örneklerinin tamamında mikrobiyolojik analizler yapılmış, 2001 yılında Sarılop incir çeşidinden alınan kuru meyve örneklerinde ayrıca su aktivitesine (aw ) bakılmıştır. İncir üreticileriyle de anketler yapılarak konu değerlendirilmiştir. Bu projede, üreticilerin büyük bir bölümünün ilek meyvelerini dışarıdan temin ettikleri saptanmıştır. İncirde meyve olgunlaşmasının toplu halde olmaması, ilekleme süresinin ve ilekleme sayısının değişmesine neden olmaktadır. Anket yapılan üreticilerin % 50ʼ ye yakını ileklemeyi 15 günde tamamlamaktadır. Yörede kullanılan ilek çeşitleri içinde en fazla kullanılan Hamza ilektir. Hamza ileğin dışında üreticiler tarafından kullanılan en yaygın çeşitler 2000 yılında Kuyucak, Kara ilek ve Bardakçı, 203 yılında ise Yerli, Abalı ve Kaba ilek olmuştur. Yapılan mikrobiyolojik analiz sonuçlarına göre incelenen ilek meyvelerinin lek meyvelerinin küf miktarı açısından riskli olduğu, meyve iç boşluğundaki küf miktarının dış yüzeye göre daha yüksek olduğu ve bunda da ilek sineklerinin taşıyıcı olarak aktif rol aldığı tespit edilmiştir. Kuru Sarılop meyvelerindeki küf miktarı yaş meyveye göre daha fazla bulunmuştur. İlek meyvelerinde Okratoksin-A bulunmamıştır.