Progresif sistemik sklerozisli olgularda özofagus manometri bulguları

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorAydın, Ahmet
dc.contributor.authorDilek, Halil İbrahim
dc.date.accessioned2024-08-19T19:48:22Z
dc.date.available2024-08-19T19:48:22Z
dc.date.issued2001
dc.departmentEge Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İç Hastalıkları Ana Bilim Dalıen_US
dc.descriptionBu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.en_US
dc.description.abstractÖZET PSS'de özofagus tutulumu ile AÖS sfinkter basıncında düşme, 2/3 distal özofagus peristaltik aktivitesinde azalma meydana gelir. Bu gastroözofageal reflü sendromu ve komplikasyonlarının gelişmesine zemin hazırlar. Çalışmamızda PSS olgularının özofagus manometri bulgularının ve AÖS basıncı kinetiklerinin özellikleri, hastalık süresi, GÖRS ciddiyeti, semptomlarla ilişkisi araştırılmıştır. Çalışmamızdaki 33 PSS li olgunun SPT tekniği ile AÖS basıncı ortalaması 7.7 mmHg olarak bulunurken kontrol grubunda 19 mmHg bulundu (P<0,001). Çalışmaya alman DKPSS ve SKPSS tandı olguların AÖS basınçları arasında fark bulunmadı. RPT tekniği ile yapılan incelemenin vektör volüm analizinde maksimum sfinkter basıncı ve basınç vektörünün volümünde kontrol grubuna göre anlamlı derecede azalma saptanırken sfinkter uzunluğu, yüksek basınçlı bölgenin uzunluğu ve radiyal asimetri paremetrelerinde fark bulunmadığı görüldü. Gövde peristaltik aktiviteleri değerlendirildiğinde, 1/3 proksimal özofagus dalga amplitütleri kontrol grubundan anlamlı farklılık göstermezken orta ve distal özofagus peristaltik dalga amplitütleri anlamlı derecede düşük olarak saptandı. Özofagus gövde motilitesi verileri açısından da DKPSS ve SKPSS olguları arasında anlamlı fark bulunmadı. Hastalık yaşı ile manometrik inceleme verileri arasındaki ilişki araştırıldığında 2, 5 ve 10 yıldan daha uzun ve kısa hastalık süresine sahip 63olgular arasında anlamlı fark bulunmadı. PSS'de özofagus tutulumunun hastalığın erken döneminde ve hızla geliştiği düşünüldü. Hastalarımızın % 55'inde disfaji, % 27'sinde odinofaji, %36'sınde pirozis ve %33' ünde regürjitasyon bulunurken %40'mda özofagus tutumuna bağlı yakınma yoktu. Semptomatik ve asemptomatik hastaların motilite verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. PSS'de özofagus tutulumunun henüz semptomlar ortaya çıkmadan motilite testi ile tespit edilebileceği, bu nedenle PSS tanılı olgulara yakınma olmasa da özofagus motilite testi yapılmasının yerinde olacağı sonucuna varıldı. Çalışmamıza alman 33 olgudan 16' sının üst GİS endoskppisi ve endoskopik biyopsilerine ulaşıldı. Bu olgulardan 9'unda (% 57) endoskopik 11 'inde biyopsi ile (% 69) özofajit saptanırken 5 olguda (% 35) Barrett özofagusu saptandı. PSS'de özofagus tutulumunun GÖRS ve onun komplikasyonlarıyla sonuçlanabileceği görüldü. Barrett özofagusu ve/veya grade C-D özofajiti olan 7 olgudan 6 'sının 2/3 distal özofagusunun aperistaltik olduğu görüldü. PSS'li olgularda ayırıcı tanıyı desteklemek için ve/veya tamdan sonra özofagus hastalığını saptamak ve tedavisini yönlendirmek için manometrik inceleme yapılmasının uygun olacağı kanısına varıldı. 64en_US
dc.identifier.endpage68en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/87477
dc.identifier.yoktezid111778en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/closedAccessen_US
dc.subjectGastroenterolojien_US
dc.subjectGastroenterologyen_US
dc.subjectRomatolojien_US
dc.subjectRheumatologyen_US
dc.titleProgresif sistemik sklerozisli olgularda özofagus manometri bulgularıen_US
dc.typeSpecialist Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Tıp Fakültesi Uzmanlık Tezleri Koleksiyonu