Eighteenth century realism and defoe

On sekizinci yüzyıl İngiltereʼsi orta sınıfın yükselmesi, ticaretin gelismesi, seküler Protestanlıgın yayılması, sömürgecilik dürtülerinin belirmesi, John Locke, David Hume ve Thomas Reidʼin ampirik felsefesinin etkileri, ve bunun sonucu olarak sosyal, ekonomik ve düsünsel alanlarda kendisini gösteren bireycilik gibi gelismeler çerçevesinde tanımlanır. Toplumsal, ekonomik ve düsünsel yapıda ortaya çıkan degisiklikleri, ekonomik bireyciligi ve seküler maddeciligi en zengin bir biçimde yansıtan araç realist roman sanatıdır. Dolayısıyla, on sekizinci yüzyılın basında gerçekçi romanın yükselisi orta sınıfın yükselisi baglamında incelenir. Daniel Defoe ilk realist romancılardan birisi olarak kabul edilir. Defoe, kurmaca anlatılarında rasyonel ve ampirik düsünce sistemini kullanarak ve kurmaca degil gerçegi yansıttıgını iddia ederek toplumsal ve ekonomik ayrıntıları gerçege tıpa tıp benzer sekilde yansıtır. Defoe, Puriten samimiyeti ve projeler gelistirmeye yönelik sevki ile Benjamin Franklinʼin öncüsüdür; para ve kâr pesinde kosan ve ekonomik benmerkezciligi örnekleyen karakterleri ile ise çagının ve yükselen kapitalizmim sözcüsüdür. Defoe, aynı zamanda, kendisinin de bir tüccar ve gazeteci olması nedeniyle eserlerinde gazeteciliginden ve çesitli konularda kitapçıklar hazırlamıs olmaktan kaynaklanan deneyimlerini ve ayrıntılı gözlem yapma yetenegini de yansıtır. Defoeʼnun eserleri hem ekonomik gerçekleri gayet iyi kavradıgını hem de Lockeʼun ampirik felsefesini bildigini açıkça gösterir. Bu tez Defoeʼnun kurmaca karakterlerinin ve anlatılarının epistemolojisini incelemek amacını tasıyor. Bunun için, Defoeʼnun eserlerinin ayırıcı özellikleri hem ortaya çıktıkları maddi temeller üzerinde izlenmis hem de bu eserlerin söylemlerinin realist epistemolojinin baslıca kavramlarını nasıl örnekledigi incelenmiŞtir.