İki taraflı asimetrik birincil alt oblik aşırı fonksiyonunda derecelendirilmiş alt oblik geriletme sonuçlarımız
Yükleniyor...
Tarih
2014
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Çalışmamızın amacı, iki taraflı asimetrik birincil alt oblik hiperfonksiyonu (AOHF) olan hastalarda, alt oblik kasının iki taraflı derecelendirilmiş geriletme yöntemi ile zayıflatılması ameliyatının asimetri üzerine etkisini prospektif olarak değerlendirmek ve cerrahi sonuçları iki taraflı tenotomi yapılmış olgulara ait verilerle karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Şaşılık Birimine başvuran ve iki taraflı asimetrik birincil AOHF olan 16 hastaya (Grup 1) hiperfonksiyon miktarına göre derecelendirilmiş alt oblik (AO) geriletme yapıldı ve sonuçlar prospektif olarak değerlendirildi. Kontrol grubu olarak iki taraflı asimetrik birincil AOHF tanısı alan ve kliniğimizde tenotomi yöntemi ile AO zayıflatma yapılan 15 hasta (Grup 2) retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların cerrahi öncesi ve sonrası AOHF miktarı, AO hiperfonksiyonunun asimetri farkı, horizontal ve vertikal kayma mevcudiyeti ve miktarı, V patern kayma ile baş pozisyonu varlığı incelendi. Cerrahi sonrası fundus fotoğraflaması ile torsiyonel kayma mevcudiyeti değerlendirildi. Tüm olgulara cerrahi öncesi ve sonrası rutin oftalmolojik ve şaşılık muayenesi yapıldı. İstatistiksel olarak sonuçlar student-t, ki-kare, Wilcoxon, Mann Whitney U, Mc Nemar testi ile karşılaştırıldı. Bulgular : Çalışmamızdaiki grup arasında yaş ve cinsiyet açısından istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı(student t testi; p:0.817, ki-kare testi; p=0.210). Grup 1' de operasyon öncesi 2.5 ± 0.97 (1- 4) olan AOHF derecesi, operasyon sonrası 0.51 ± 0.61 (0- 2)' e (Wilcoxon testi, p:0.001); Grup 2' de operasyon öncesi 2.21 ± 1.02 (1- 4) olan AOHF derecesi, operasyon sonrası 0.15 ± 0.32 (-0.5- 1.5)' e geriledi (Wilcoxon testi, p=0.001). Operasyon sonrası AOHF derecesi bakımından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı düzeyde fark gözlendi (p=0.003, Mann-Whitney U testi). Kontrol grubunun cerrahi sonrası AOHF derecesinin çalışma grubuna göre anlamlı düzeyde düşük olduğu saptandı. Grup 1' de operasyon öncesi iki göz arasındaki AOHF asimetri farkı 1.56 ± 0.54 (1- 3)' den, operasyon sonrası 0.59 ± 0.58 (0.5- 2)' e gerilerken (Wilcoxon testi, p=0.001), Grup 2' de operasyon öncesi iki göz arasındaki AOHF asimetri farkı 1.23 ± 0.62 (0.5- 2)'den, operasyon sonrası 0.16 ± 0.36 (0- 1.5)' a geriledi(Wilcoxon testi, p=0.001). Grup 1' de 10 (%62,5) hastada AOHF asimetrisi azalırken, sadece 4 (%25) hastada asimetri tamamen kayboldu. Grup 2' de iki (%13,3) hastada AOHF asimetrisi gerilerken, 11 (%73,3) hastada tamamen kayboldu. Grup 1' de patern şaşılığı olan 13 hastanın 11' inde (%84.6) (Mc Nemar testi, p=0.001), Grup 2' de ise 12 hastanın 10' unda (%87,5) patern şaşılık cerrahi sonrası düzeldi(Mc Nemar testi, p=0.002). Operasyon sonrası geriletme grubundaki (Grup 1) 3 olgunun 5 gözüne (%15.6), tenotomi grubunda (Grup 2) ise 1 olgunun 2 gözüne (%6.67) devam eden AOHF nedeniyle alt oblik öne transpozisyon cerrahisi uygulandı. Sonuç: Çalışmamızda AO tenotomi yöntemi ile, cerrahi sonrası AOHF derecesi, AOHF asimetri miktarı ile iki taraflı Grade 0 AO fonksiyonu elde etme oranında, derecelendirilmiş geriletme yöntemine göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha iyi sonuçlar elde edilmiştir. Tenotomi işleminin cerrahi manipülasyon açısından geriletme işlemine göre avantajlarının da bulunması nedeniyle iki taraflı asimetrik birincil AOHF'nin cerrahi tedavisinde AO tenotominin, derecelendirilmiş geriletmeye göre daha etkili bir seçenek olduğu düşünülebilir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Göz Hastalıkları A.B.D.
