Kronik obstrüktif akciğer hastalığında; sekiz haftalık süreyle ayaktan uygulanan pulmoner rehabilitasyonun etkinliği

Stabil KOAH'lı olgulara 8 hafta süreyle uygulanan ayaktan rehabilitasyon programının etkinliğini araştırmak için yapılan çalışmamıza; rehabilitasyon uygulanan 46 hasta ve 27 kontrol olguları olmak üzere, program bitimi olan 8. haftada sonuç değerlendirmesi yapılan; yaş ortalaması 66.8±8.3 yıl olan, 69'u erkek, 73 KOAH'lı olgu alınmıştır. Rehabilitasyon grubu 8 hafta boyunca (1-1.5 saat/gün, haftada 2 kez) hastanede pulmoner rehabilitasyon programına dahil edilirken; kontrol grubundaki hastalar sadece rutin tıbbi tedavilerini aldılar. Rehabilitasyon alan grubun yaş ortalaması 65.0±7.5 yıl iken kontrol grubunun yaş ortalaması 69.9±9.0 yıl olarak saptanmıştır(p=0.02). Yaş ortalaması dışında, grupların demografik verileri ve klinik özellikleri benzer bulunmuştur. Çalışmanın başlangıcında ve 8 haftalık programın sonunda solunum fonksiyon testi, arteriyel kan gazı analizi, dispne ölçümü, artan hızda mekik yürüme testi, endurans mekik yürüme testi; yaşam kalitesini değerlendirmek için St. George Solunum Anketi (SGRQ), Solunum Problemleri Anketi, Kronik Solunum Hastalıkları Anketi, Short-form 36 Anketi ve psikolojik durum analizi için de Hastane Anksiyete Depresyon Anketi uygulanmıştır. Rehabilitasyon grubunda başlangıca ve kontrol grubuna göre solunum fonksiyon testlerinde ve arter kan gazı değerlerinde değişiklik izlenmemiştir. Artan hızda mekik ve endurans mekik yürüme testleriyle egzersiz kapasitesinde artış olduğu görülürken dispne skorlarında belirgin düşme olduğu saptanmıştır. Pulmoner rehabilitasyonla; dispnenin ve kas yorgunluğunun azaldığı, egzersiz kapasitesinin arttığı, hastanın aldığı eğitimle hastalığını tanıdığı, grup çalışmasının yararı, anksiyete ve depresyonun azaldığı, kognitif fonksiyonlarının düzeldiği yapmış olduğumuz yaşam kalitesi anketlerinde de gösterilmiştir. KOAH nedeniyle süregen olarak yaşamı kısıtlanan olgularda; ayaktan uygulanan pulmoner rehabilitasyon programı, kişinin egzersiz toleransının ve yaşam kalitesinin iyileşmesini sağlayan yaralı bir tedavi yöntemidir.