Ana akım dışı Türk sinemasında anlatı yapısı ve birey temsili: Pelin Esmer Sineması örneği
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türk Sineması açısından ana akım sinemaya karşı, ana akım dışı sanat filmlerinin varlığının belirginleştiği yıllar Yeşilçam sonrası döneme işaret etmektedir. Yeşilçam sonrası dönem olarak anılan 90'lı yılların ardından, farklı anlatı yapıları ile dikkat çeken yönetmenler ve filmleri, birçok sinema araştırmasının ilgi odağı olmuştur. Bahsi geçen dönemde farklı anlatı yapısı ve kişisel sinemasıyla dikkat çeken kadın yönetmenlerden biri olan Pelin Esmer hakkında gerçekleştirilen çalışmalar ise oldukça sınırlıdır. Pelin Esmer; Yeşilçam sonrası dönemde, kişisel sinemasının yaratıcı yönlerini geliştirmeye devam eden bir yönetmendir. Pelin Esmer'in, ana akım dışı filmlerin taşıdığı anlatısal özellikleri sergilediği düşünülen kurmaca filmleri: "11'e 10 Kala" (2009), "Gözetleme Kulesi" (2012), "İşe Yarar Bir Şey" (2017) hakkında bütüncül ve detaylı bir keşif çalışmasının yapılmasının gerekliliği bu çalışmanın çıkış noktası olmuştur. Böylece bu çalışmanın kendinden sonraki çalışmalar için kaynak olması amaçlanmıştır. Çalışma sürecinde, Pelin Esmer'in kurmaca filmlerinin, ana akım dışı filmlerin sahip olduğu belirli anlatısal özellikleri sergilediği varsayımıyla hareket edilmiş olup, yönetmenin sinemasındaki birey temsillerinin anlatı yapısındaki birçok unsurla etkileşim içerisinde olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Buna bağlı olarak Pelin Esmer Sineması'ndaki birey temsillerinin anlatı dünyası açısından sınır durumlar içerisinde gerçekçi özelliklerle detaylandırıldığı anlaşılmıştır.
In terms of Turkish cinema, the years in which non-mainstream art films became more apparent against mainstream cinema, indicate the period after Yeşilçam. After the 90s, known as the post-Yeşilçam period, the films by directors, who attracted attention with their different narrative structures, became the focus of many cinema studies. Pelin Esmer is one of the female directors, who attracted attention with her personal narrative and style in the post-Yeşilçam period. But the research studies conducted on this subject are quite limited. In the following era, Pelin Esmer continued to develop the creative aspects of personal cinema. The starting point of this study is the lack of thorough and detailed exploration studies on fictional films of Pelin Esmer, which are thought to exhibit the narrative features of non-mainstream films, such as "10 to 11" (2009), "Watchtower" (2012), "Something Useful" (2017). Therefore, this study is aimed to be a source for the studies after it. In the course of this study, it was concluded that Pelin Esmer's fictional films exhibited certain narrative characteristics of non-mainstream films. Consequently, it is understood that; Pelin Esmer's individual representations find themselves in extreme conditions of the narrative world and are detailed with realistic features.
In terms of Turkish cinema, the years in which non-mainstream art films became more apparent against mainstream cinema, indicate the period after Yeşilçam. After the 90s, known as the post-Yeşilçam period, the films by directors, who attracted attention with their different narrative structures, became the focus of many cinema studies. Pelin Esmer is one of the female directors, who attracted attention with her personal narrative and style in the post-Yeşilçam period. But the research studies conducted on this subject are quite limited. In the following era, Pelin Esmer continued to develop the creative aspects of personal cinema. The starting point of this study is the lack of thorough and detailed exploration studies on fictional films of Pelin Esmer, which are thought to exhibit the narrative features of non-mainstream films, such as "10 to 11" (2009), "Watchtower" (2012), "Something Useful" (2017). Therefore, this study is aimed to be a source for the studies after it. In the course of this study, it was concluded that Pelin Esmer's fictional films exhibited certain narrative characteristics of non-mainstream films. Consequently, it is understood that; Pelin Esmer's individual representations find themselves in extreme conditions of the narrative world and are detailed with realistic features.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Türk Sineması, Anlatı Yapısı, Ana Akım Dışı Sinema, Birey Temsili, Anlatı Kuramı, Turkish Cinema, Narrative Structure, Non – Mainstream Cinema, Narrative Theory, Representation Of Individual
