Düzenli fiziksel aktivitenin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklardaki etkisinin araştırılması
| dc.contributor.advisor | Ergün, Metin | |
| dc.contributor.author | Türksoylu, Abdülaziz | |
| dc.date.accessioned | 2020-11-20T06:59:59Z | |
| dc.date.available | 2020-11-20T06:59:59Z | |
| dc.date.issued | 2016 | en_US |
| dc.date.submitted | 2016 | |
| dc.department | Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Amaç: Bu çalışmanın amacı, düzenli fiziksel aktivitenin 8-12 yaş arası Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) tanısı alan ve en az 6 ay stimülan tedavi kullanan erkek çocuklar üzerindeki etkisinin araştırılmasıdır. Yöntem: Çalışma randomize kontrollü olarak planlanmıştır. Çalışmaya 8-12 yaş arası 46 erkek DEHB dahil edildi. 23 olgu kontrol grubu, diğer 23 olgu düzenli fiziksel aktivite (DFA) grubu olmak üzere randomize bir şekilde dağıtıldı. Randomizasyon sonrasında her iki grupta bulunan tüm olgulara DuPaul DEHB Değerlendirme Ölçeği, Çocuk için Yaşam Kalitesi Ölçeği (ÇİYKÖ) 8-12 yaş grubu Ebeveyn ve Çocuk Formu ve Güçler Güçlükler Anketi (GGA) uygulandı. Kontrol grubu 10 hafta boyunca mevcut stimülan tedavisini almaya devam etti, ek müdahale yapılmadı. DFA grubuna ise 10 hafta boyunca haftada en az 60 dakika süren 3 futbol antrenmanı yaptırıldı. 10 hafta sonunda tüm olgulara DuPaul DEHB Değerlendirme Ölçeği, ÇİYKÖ 8-12 yaş grubu Ebeveyn ve Çocuk Formu ve GGA tekrar uygulandı. Bulgular: Çalışmamızda DFA grubu ve kontrol grubu yaş ortalamaları, DEHB alt tipleri ve Komorbidite dağlımları birbirine benzerdi. DFA grubunun fiziksel aktivite öncesi ve sonrası testleri karşılaştırıldığında; GGA alt ölçeklerinde duygusal, davranış, dikkat eksikliği ve aşırı hareketlilik, akran ilişkileri ve toplam güçlük puanlarında anlamlı azalma (p<0,05), DuPaul DEHB dikkat eksikliği, hiperaktivite alt testlerinde ve toplam puanda istatistiksel olarak anlamlı azalma (p<0,001), ÇİYKÖ 8-12 yaş grubu Ebeveyn ve Çocuk Formu alt ölçeklerinde fiziksel sağlık, psikososyal sağlık ve toplam skorda anlamlı artış saptandı (p<0,05). Kontrol grubunda ise ilk ve son testler arasında anlamlı bir değişiklik saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Çalışma sonuçları, düzenli fiziksel aktivitenin stimülan tedavi alan DEHB tanısı olan çocukların DEHB belirtilerini, hastalığın şiddetini ve davranışsal sorunlarını azalttığını, çocukların yaşam kalitesi üzerine olumlu etkileri olduğunu göstermektedir. DEHB olan çocuklarda, stimülan tedaviye ek olarak düzenli fiziksel aktivitenin yapılması iyileşmeye katkıda bulunabilir. | en_US |
| dc.description.abstract | Purpose: The purpose of this study is to investigate the effects of regular physical activity on 8-12 years old boys diagnosed with Attention Deficit and Hyperactivity Disorder (ADHD) and have been receiving stimulant for 6 months. Method: A total of 46 boys aged 8-12 years old with ADHD have been enrolled in this randomized-controlled study. 23 cases randomized to be the control group and the other 23 randomized to be the regular physical activity group. All cases in both groups have completed DuPaul ADHD Rating Scale, Quality of Life Scale for Children (QoL-C) 8-12 years Group Parent and Child Form, and Strength and Difficulties Questionnaire. The control group continued to receive the stimulant for 10 weeks with no additional intervention. The regular physical activity group have completed 3 sessions of football training per week, each lasted 60 minutes, for 10 weeks. After 10 weeks all cases completed DuPaul ADHD Rating Scale, QoL-C 8-12 years Group Parent and Child Form, and Strength and Difficulties Questionnaire, again. Result: Age groups, ADHD sub groups and comorbidity distributions of regular physical activity group and control group were similar in this study. In the regular physical activity group, significant decrease in emotional, behavioral, attention deficit and hyperactivity, peer relations and overall difficulties scores on subscales of strength and difficulties questionnaire (p<0,05) were observed. In addition, statistically significant decrease in attention deficit, hyperactivity subtests and on overall score of DuPaul ADHD (p<0,001), and significant increase in physical health, psychosocial health and overall score on subscales of QoL-C 8-12 years group Parent and Child Form (p<0,05). No significant change have been determined between first and last tests of the control group (p>0,05). Conclusion: This study demonstrates that physical activity is benefical to decrease the signs of ADHD, the severity of disease and behavioral problems. In addition physical activity seems to have affirmative effect on quality of life of children diagnosed with ADHD receiving stimulant treatment. Together with the stimulant treatment, regular physical activity can contribute to treatment of the children with ADHD. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/60767 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Düzenli Fiziksel Aktivite | en_US |
| dc.subject | DEHB | en_US |
| dc.subject | Futbol | en_US |
| dc.subject | Regular Physical Activity | en_US |
| dc.subject | ADHD | en_US |
| dc.subject | Football | en_US |
| dc.title | Düzenli fiziksel aktivitenin dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu olan çocuklardaki etkisinin araştırılması | en_US |
| dc.title.alternative | Investigation of the effects of regular physical activity on children with attention deficit and hyperactivity disorder. | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
