Propolis içeriğindeki organik bileşiklerin pankreas kanser hattında incelenmesi

Pancreas cancer, propolis, caffeic acid phenil ester (CAPE), caffeic acid (CA), ferulic acid.;Pankreas kanseri, propolis, kafeik asit fenil ester (CAPE), kafeik asit (CA), ferrulik asit.;Propolis, arılar tarafından üretilen ve antimikrobiyal, anti-kanser etkileri olan doğal ürünlerden biridir. Günümüze kadar propolisin kimyasal yapısı, farmokolojisi, biyolojik aktivitesi ve terapötik kullanımı üzerine pek çok araştırma yapılmıştır. Yapısında birçok ilacın aktif maddesi bulunan propoliste başlıca flavonoidler, antioksidanlar, antibiyotik, antimikotik, antiviral etkili maddeler bulunmaktadır. Propoliste bulunan; flavonoidler (krisin, galangin, quersetin, artepilin C), aromatik esterler (kafeik asit fenil ester) ve aromatik asitler (kafeik asit, ferrulik asit, sinnamik asit, gentisik asit, klorojenik asit) antikanserojen aktiviteden sorumlu organik bileşenlerdir. Pankreas kanseri (PaCa) %3-5'lik 5 yıllık sağ kalım oranı ve yaklaşık 6 aylık yaşam süresi ile en öldürücü insan kanser türlerinden birisidir. Bu çalışmada, pankreas kanseri hücre hattı (Panel) kullanılarak kültüre edilen pankreas kanseri hücrelerinde, propolisin en önemli antikanser etken maddelerinden olan CAPE'nin (kafeik asit fenil ester) yanısıra CA (kafeik asit) ve Ferrulik asit gibi diğer etken maddeler de denenerek ideal antitümörojenik dozun belirlenmesi ve pankreas kanseri üzerindeki etkisinin in vitro olarak incelenmesi hedeflenmiştir. Propolis içeriğinde yer alan antitümörojenik özellikleri ile dikkat çeken CAPE, CA, Ferrulik asit ve klorojenik asit in vitro ortamda Panel hücrelerine verilerek antitümörojenik dozunun ve etkinliğinin belirlenmesinde; sitotoksisite testi, apoptoz testi ve wound healing testinden yararlanılmıştır. Propolis içeriğindeki antitümörojenik etkili maddelerden özellikle CAPE'nin pankreas kanseri üzerinde etkili olduğu gözlenmiştir. Bu nedenle, gelecekte kemoterapötikler ile kombine kullanımda onların etkinliğini potansiyalize edebilen CAPE'nin adjuvan terapötik bir ajan olarak kullanılabileceği sonucuna varılmıştır.