Bazı kiraz anaç ve çeşitlerinin doku kültürü metodu ile üretilmesi

dc.contributor.authorHepaksoy, Serra
dc.contributor.authorTanrısever, Ali
dc.date.accessioned2024-08-21T18:43:35Z
dc.date.available2024-08-21T18:43:35Z
dc.date.issued2004en_US
dc.departmentEge Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümüen_US
dc.descriptionAraştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2004en_US
dc.description.abstractCherry, Prunus avium L., clonal rootstocks, Gisela, M x M clones, MaxMa, micropropagation.;Kiraz, Prunus avium L., klonal anaç, Gisela, M x M klonları, MaxMa, mikro üretim.;Türkiye, sahip olduğu değişik ekolojik koşulların sağladığı avantajı nedeniyle çok sayıda meyve türünün, yüksek verim ve kalite ile yetiştirilebileceği konumdadır. Ancak, bu büyük potansiyel yeterince değerlendirilememekte, meyveciliği gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında, birçok meyve türünde kalite ve verim maalesef düşük olmaktadır. Türkiye'de meyve üretiminde birim alandan elde edilen verim ve kalitenin düşük olmasının nedenlerinden birisi, kaliteli, ismine doğru, sağlıklı fidanlarla bahçelerin kurulmamasıdır. Dünyada klonal bodur anaçlar kullanılarak yapılan fidan üretimi yıldan yıla hızla artmaktadır. Avrupa ülkelerinde birçok meyve türünde, çoğunlukla klon anacı kullanılırken, ülkemizde tam tersine üretimin hemen hemen tamamında çöğür anaçları kullanılmaktadır. Çoğunlukla klonal anaçlar çelik ile çoğaltılırlar. Klonal anaç üretiminde doku kültüründen de yararlanmak mümkündür. Bu çalışmada, Gisela 5, Gisela 6 ve MaxMa 14 klonal kiraz anaçları ile en önemli kiraz çeşitlerimizden Salihli ve Early Burlat'ın doku kültürü yolu ile çoğaltılma olanakları araştırılmıştır. Çalışma sonunda, kiraz çeşitlerinin in vitro üretiminde olumlu sonuç alınamamış olmakla birlikte, yeni çalışmalarla değişik besin ortamlarının denenmesinde yarar vardır. Denemede yer alan üç kiraz anacından Gisela 6'nın, in vitro çoğaltılmaya daha yatkın bulunmuştur. Ancak diğer iki anacın performansı da göz ardı edilemez. Genel olarak çoğalma ve meydana gelen yeni sürgünlerin gelişmesi üzerine GA3 her hangi bir etkide bulunmamıştır. Oksin olarak IBA veya NAA arasında önemli bir farklılık olmazken, bu hormonların konsantrasyonlarının 0.1 mg l-1 olması, 0.25 veya 0.5 mg l-1 olmasına göre daha olumlu sonuç vermiştir. Köklenme için 4 veya 8 æM IBA / NAA içeren MS ortamı uygun bulunurken, ortama 2 g l-1 aktif kömür ilavesi gerektiği saptanmıştır. Ayrıca, besin ortamlarına dikimden önce, in vitro sürgünlerin NAA çözeltisine batırılmaları köklenmeyi arttırmıştır. Köklü in vitro bitkilerin dış ortama aktarılması sırasında kullanılabilecek en iyi ortam olarak torf bulunmuştur.en_US
dc.identifier.urihttp://155.223.63.101/tez3/2000zrf010.pdfen_US
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/97084
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.bap2000-ZRF-010en_US
dc.relation.publicationcategoryAraştırma Projesien_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.snmz20240821en_US
dc.titleBazı kiraz anaç ve çeşitlerinin doku kültürü metodu ile üretilmesien_US
dc.typeProjecten_US

Dosyalar

Orijinal paket
Listeleniyor 1 - 1 / 1
Yükleniyor...
Küçük Resim
İsim:
2000zrf010.pdf
Boyut:
543.46 KB
Biçim:
Adobe Portable Document Format