Bazı kiraz anaç ve çeşitlerinin doku kültürü metodu ile üretilmesi
dc.contributor.author | Hepaksoy, Serra | |
dc.contributor.author | Tanrısever, Ali | |
dc.date.accessioned | 2024-08-21T18:43:35Z | |
dc.date.available | 2024-08-21T18:43:35Z | |
dc.date.issued | 2004 | en_US |
dc.department | Ege Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Bahçe Bitkileri Bölümü | en_US |
dc.description | Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2004 | en_US |
dc.description.abstract | Cherry, Prunus avium L., clonal rootstocks, Gisela, M x M clones, MaxMa, micropropagation.;Kiraz, Prunus avium L., klonal anaç, Gisela, M x M klonları, MaxMa, mikro üretim.;Türkiye, sahip olduğu değişik ekolojik koşulların sağladığı avantajı nedeniyle çok sayıda meyve türünün, yüksek verim ve kalite ile yetiştirilebileceği konumdadır. Ancak, bu büyük potansiyel yeterince değerlendirilememekte, meyveciliği gelişmiş ülkelerle karşılaştırıldığında, birçok meyve türünde kalite ve verim maalesef düşük olmaktadır. Türkiye'de meyve üretiminde birim alandan elde edilen verim ve kalitenin düşük olmasının nedenlerinden birisi, kaliteli, ismine doğru, sağlıklı fidanlarla bahçelerin kurulmamasıdır. Dünyada klonal bodur anaçlar kullanılarak yapılan fidan üretimi yıldan yıla hızla artmaktadır. Avrupa ülkelerinde birçok meyve türünde, çoğunlukla klon anacı kullanılırken, ülkemizde tam tersine üretimin hemen hemen tamamında çöğür anaçları kullanılmaktadır. Çoğunlukla klonal anaçlar çelik ile çoğaltılırlar. Klonal anaç üretiminde doku kültüründen de yararlanmak mümkündür. Bu çalışmada, Gisela 5, Gisela 6 ve MaxMa 14 klonal kiraz anaçları ile en önemli kiraz çeşitlerimizden Salihli ve Early Burlat'ın doku kültürü yolu ile çoğaltılma olanakları araştırılmıştır. Çalışma sonunda, kiraz çeşitlerinin in vitro üretiminde olumlu sonuç alınamamış olmakla birlikte, yeni çalışmalarla değişik besin ortamlarının denenmesinde yarar vardır. Denemede yer alan üç kiraz anacından Gisela 6'nın, in vitro çoğaltılmaya daha yatkın bulunmuştur. Ancak diğer iki anacın performansı da göz ardı edilemez. Genel olarak çoğalma ve meydana gelen yeni sürgünlerin gelişmesi üzerine GA3 her hangi bir etkide bulunmamıştır. Oksin olarak IBA veya NAA arasında önemli bir farklılık olmazken, bu hormonların konsantrasyonlarının 0.1 mg l-1 olması, 0.25 veya 0.5 mg l-1 olmasına göre daha olumlu sonuç vermiştir. Köklenme için 4 veya 8 æM IBA / NAA içeren MS ortamı uygun bulunurken, ortama 2 g l-1 aktif kömür ilavesi gerektiği saptanmıştır. Ayrıca, besin ortamlarına dikimden önce, in vitro sürgünlerin NAA çözeltisine batırılmaları köklenmeyi arttırmıştır. Köklü in vitro bitkilerin dış ortama aktarılması sırasında kullanılabilecek en iyi ortam olarak torf bulunmuştur. | en_US |
dc.identifier.uri | http://155.223.63.101/tez3/2000zrf010.pdf | en_US |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/97084 | |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
dc.relation.bap | 2000-ZRF-010 | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Araştırma Projesi | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.snmz | 20240821 | en_US |
dc.title | Bazı kiraz anaç ve çeşitlerinin doku kültürü metodu ile üretilmesi | en_US |
dc.type | Project | en_US |
Dosyalar
Orijinal paket
1 - 1 / 1