Âşıklık geleneği içerisinde Şeref Taşlıova'nın yeri ve kullandığı makamlar
Yükleniyor...
Dosyalar
Tarih
2005
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türkler, tarih sahnesine çıktıkları zamandan itibaren geniş bir coğrafyada değişik din sistemlerinin etkisi altında yaşamışlardır. Bu yaşantının içinde gelişen Türk kültürünün önemli bir parçası olan âşık edebiyatı ve âşıklık geleneğinin temeli Şamanizmʼe dayanmaktadır. Türklerin bilinen en eski inanç sistemi olan Şamanizmʼde dini hayatın yanı sıra musıkişinaslık, rakkaslık, ozanlık, hekimlik gibi görevleri de üstlenen ve değişik Türk boyları arasında farklı isimlerle anılan (ozan, oyun, kam, şaman, baksı) bu kişiler zaman içinde asıl görevleri olan büyücülük, hekimlik gibi işleri bırakarak kopuz eşliğinde şiirler söyleyen “şair” kimliklerini kazanmışlardır. 15. yüzyıla kadar şiirlerini kopuz eşliğinde söyleyen ozanlar, bu yüzyıldan sonra “âşık” adını alarak şiirlerini “saz” eşliğinde söylemişlerdir. Bu bağlamda çalışmamızın birinci bölümünde, âşıklık geleneğinin başlangıç noktasından günümüze kadarki gelişimi ve bu süreç içinde her yüzyıla damgasını vuran âşıkların adları verilmiştir. İkinci bölümde, âşıklık geleneği içerisinde yetişmiş ve bir çok âşık yetiştirmiş, âşık makamları konusunda kaynak kişi konumunda bulunan, ayrıca âşıklığının yanı sıra bilimsel kişiliği ile de önemli bir yere sahip olan, Âşık Şeref Taşlıovaʼnın hayatı, sanatı ve çalışmalarına yer verilmiştir. Üçüncü bölümde âşıklık geleneğinde aşık fasıllarının temelini oluşturan âşık makamları ile Âşık Şeref Taşlıovaʼnın kullandığı makamlardan örneklere yer verilmiştir. Çalışmamızın dördüncü bölümü Âşık Şeref Taşlıovaʼnın 8 heceli, 11heceli ve 15 heceli şiirlerinden oluşmaktadır. Çalışmamızın son bölümünde Âşık Şeref Taşlıovaʼnın sanat hayatı boyunca katıldığı törenler , şenlikler ve etkinliklerde aldığı ödüller yer almaktadır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Türk Dünyası Araştırmaları A.B.D.
