Karbamid peroksit ve hidrojen peroksit içeren ağartma ajanlarının klinik etkinliğinin incelenmesi: Retrospektif bir çalışma

Amaç: Bu retrospektif çalışma, 2022-2024 yılları arasında Ege Üniversitesi Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı'nda gerçekleştirilen intrakoronal ağartma işlemlerinde kullanılan hidrojen peroksit ve karbamid peroksit içeren ağartma ajanlarının klinik etkilerini karşılaştırmayı amaçlamaktadır. Çalışma, tek bir hekim tarafından uygulanan tedavilerde bu iki farklı ajan arasındaki etkinliği ve ajanların altı aylık renk stabilitesini incelemeyi hedeflemektedir. Gereç ve Yöntem: Ege Üniversitesi Restoratif Diş Tedavisi Anabilim Dalı’nda intrakoronal ağartma tedavisi yapılan hastalar taranarak dahil edilme kriterlerine uygun olan 40 hasta seçilmiştir. Renk objektif olarak (ΔE00, ΔSGU) VITA Easyshade V spektrofotometresi (VITA Zahnfabrik, Bad Säckingen, Almanya) ile subjektif olarak (ΔSGU) da VITA Klasik Skalasıyla değerlendirilmiştir. Ağartma tedavisinde seans sayıları sabitlenmeyip ağartma etkinliğinde bir kıyas olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle tüm hastalarda bulunan başlangıç, birinci seans, restorasyon öncesi, restorasyon sonrası, birinci ay kontrol ve altıncı ay kontrol diş renkleri analiz edilmiştir. Veri analizinde, SPSS 25.0 deneme sürümü kullanılarak çeşitli tanımlayıcı ve karşılaştırmalı istatistiksel yöntemler uygulanmıştır. HP ve KP gruplarının etkinliklerinin karşılaştırılması için Mann-Whitney U testi ve karışık desen ANOVA testi kullanılmıştır. Bonferroni testi ile zaman dilimleri arasındaki farklar analiz edilerek, her iki ajan için zamana bağlı etkinlik değişimleri ayrıntılı olarak incelenmiştir. Bulgular: Renk değişiminde VK Skalası ve spektrofotometre ile elde edilen ΔSGU ve ΔE00 sonuçlarında gruplar arası anlamlı bir fark elde edilememiştir (p> 0,05). Analiz sonuçlarına göre ΔSGU ve ΔE00 değerleri üzerinde zamanın ana etkisi istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Her iki grupta da ΔSGU ve ΔE00 değerlerinde sadece başlangıç-birinci seans renk ölçümü diğer ölçüm zamanlarından farklı bulunmuştur (p<0,05). Bu sonuçlar, HP ve KP gruplarında renk değişiminin başlangıçtan birinci seansa kadar arttığını, ağartma sonrası ölçüm zamanlarında ise stabil kaldığını göstermektedir. Kullanılan tüm renk ölçüm yöntemlerinde elde edilen sonuçlar birbirleriyle tutarlı bulunmuştur. Seans sayılarında ise HP grubunda ortalama iki seansta ağartma elde edilirken, KP grubunda ortalama üç seansta ağartma tedavisi tamamlanmıştır ancak bu fark istatistiksel olarak anlamlı değildir (p>0,05). Sonuç: HP ve KP renklenmiş, kök kanal tedavili dişler üzerinde önemli bir ağartma etkisine sahiptir. Renk stabilitesinin geçerli bir değerlendirmesi ve ağartma ajanlarının konsantrasyonlarının karşılaştırılması için, uzun süreli geri çağırmalarla daha ileri çalışmalar gereklidir.

Objective: The aim of this retrospective study was to compare the clinical effects of HP and KP containing bleaching agents used in intracoronal bleaching procedures performed at Ege University Department of Restorative Dentistry between 2022 and 2024. The study aims to examine the efficacy between these two different agents and the six-month color stability of the agents in treatments performed by a single dentist. Materials and Methods: Patients who had been treated with intracoronal bleaching at Ege University, Department of Restorative Dentistry were examined and 40 patients who fitted the inclusion criteria were selected. Color was assessed objectively (ΔE00, ΔSGU) with a VITA Easyshade V spectrophotometer (VITA Zahnfabrik, Bad Säckingen, Germany) and subjectively (ΔSGU) with the VITA Classic Scale. The number of bleaching sessions was not stabilized but was used as a comparison of bleaching efficacy. Therefore, the initial, first session, pre-restoration, post-restoration, one-month control and six-month control tooth colors in all patients were analyzed. In data analysis, various descriptive and comparative statistical methods were applied using SPSS 25.0 trial version. Mann-Whitney U test and mixed design ANOVA test were used to compare the efficacy of HP and CP groups. The Bonferroni test was used to analyze the differences between time periods and time-dependent efficacy changes for both agents were examined in detail. Results: There was no significant difference between the groups in ΔSGU and ΔE00 results measured by VK Scale and spectrophotometer (p>0,05). According to the analysis results, the main effect of time on ΔSGU and ΔE00 values was statistically significant. In both groups, only the initial-first session color measurement was found to be different from the other measurement times in ΔSGU and ΔE00 values (p<0,05). These results show that the color change in HP and KP groups increased from the beginning to the first session and remained stable at the measurement times after bleaching. The results obtained in all color measurement methods used were consistent with each other. In terms of the number of sessions, bleaching was achieved in an average of two sessions in the HP group, while bleaching treatment was completed in an average of three sessions in the KP group, but this difference was not statistically significant (p>0,05). Conclusion: HP and KP have a significant bleaching effect on discolored, root canal treated teeth. For a valid assessment of color stability and comparison of concentrations of bleaching agents, further studies with long-term recalls are necessary.