Temel olasılık teorisinin problemler çözdürerek öğreten bir sistem geliştirme
| dc.contributor.author | Baskan, Onur | |
| dc.date.accessioned | 2024-08-21T18:29:06Z | |
| dc.date.available | 2024-08-21T18:29:06Z | |
| dc.date.issued | 1995 | en_US |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Fen Fakültesi | en_US |
| dc.description | Yardımcı Araştırmacı; İnci Batmaz Danacı | en_US |
| dc.description | Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 1995 | en_US |
| dc.description.abstract | Akıllı Öğretim Sistemleri (AÖS) Yapay Us (YU) un başarılı bir uygulaması olarak ortaya çıkmıştır. AÖS gelişmiş bilgisayar destekli öğretim sistemleri olup, otomatik eğitimi amaçlamaktadır (Anderson ve diğ., 1990). Araştırmalar özel öğretmenlerin eğitimde çok etkin olduğunu göstermektedir (Blomm, 1984). Fakat özel eğitim çok pahalıdır. Anderson'a göre eğitimde aynı etkinlik AÖS sayesinde daha az maliyetle elde edilebilir. Bu sistemler bilgisayar destekli öğretim sistemlerin sahip olduklarına ek olarak üç önemli bilgiyi içerirler: uzman, öğrenci teşhis ve öğretim bilgisi. Kısaca, deneyimli bir öğretmenin pedagoji bilgisi ve öğretme teknikleri ile donatılmış sistemlerdir. Bu nedenle bu sistemlerin eğitimi etkileyebilme potansiyeli olduğu düşünülmektedir ( Seeman ve Brown, 1982; Lawler ve Yazdani, 1987; Psotka ve diğ., 1988). AÖS insan öğretmenin görevini üstleneceğinden dolayı belirli bir alandaki bilgileri anlamak, öğrencinin aynı alandaki anlamasını modellemek, öğrenciye çeşitli yardımlar yapmak ve öğrenciyi yönlendirmek için gerekli yapılara sahip olmalıdır. AÖS'ün temelinde bir öğretim ortamı vardır. Öğrenci öğretim ortamı ile ara yüzü kullanarak iletişim kurar. Bunların yanı sıra AÖS uzman, öğrenci ve öğretim modüllerine sahip olabilir (Polson ve Richardson,1988). Uzman modül konu bilgisini modellerken, öğrenci modüllü öğrencinin konuyu anlamasını modeller. Öğretim modülünün görevi ise öğrenci performansının izleyip, uzman performansı ile karşılaşmaktadır. Mevcut sistemlerde araştırmacıların önem verdiği modüller farklılaşmaktadır. Üç modüle de önem veren sistem çok azdır. Olasılık Teorisini konu alan ilk sistem Barzilay (1984) tarafından ortaya çıkarılmış olup, bilgi gösterimi ve ara yüzündeki yetersizlikler nedeni ile kullanıma sunulamamıştır. Bu çalışmada YU araç ve teknikleri (Barr ve Feigenbaum, 1982; Wenger, 1987) kullanılarak daha etkin bir sistem geliştirilmeye çalışılmıştır. Programlar mantıksal programlama dili LISP kullanılarak Machintosh bilgisayarında yazılmıştır. | en_US |
| dc.identifier.endpage | 96 | en_US |
| dc.identifier.startpage | 1 | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/91347 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.bap | 1992 FEN 038 | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Araştırma Projesi | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/closedAccess | en_US |
| dc.snmz | 20240821 | en_US |
| dc.title | Temel olasılık teorisinin problemler çözdürerek öğreten bir sistem geliştirme | en_US |
| dc.type | Project | en_US |
