Üremik sıçanlarda D vitamini ve parikalsitolün kronik böbrek yetmezliği progresyonu üzerine etkileri
| dc.contributor.advisor | Duman, Soner | |
| dc.contributor.author | Narlı Özdemir, Zehra | |
| dc.date.accessioned | 2019-05-13T06:11:37Z | |
| dc.date.available | 2019-05-13T06:11:37Z | |
| dc.date.issued | 2014 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Kronik böbrek hastalığı, dünya genelinde giderek artan sıklığı nedeniyle önemli bir halk sağlığı sorunudur. Son dönem böbrek yetmezliği glomeruler filtrasyon hızı 15 ml/dk/1.73m2'nin altına indiğinde gelişse de, hastalık ilişkili mortalite ve morbidite çok daha erken safhalarda ortaya çıkmaktadır. Kronik böbrek hasarının ilerlemesinin engellenebilmesi, günümüzde öncelikli tedavi hedefleri arasında yer almaktadır. D vitamini ve analogları, vitamin D reseptörleriyle çeşitli dokularda anti-inflamatuar, anti-tümoral ve pleotropik etki göstermektedirler. Bu çalışmada, D vitamini ve parikalsitolün kronik böbrek yetmezliği progresyonu üzerine etkileri adenin ile oluşturulan üremik sıçan modelinde araştırılmıştır. 60 adet non-üremik wistar albino erkek sıçan ile çalışılmıştır. Kontrol grubuna (N=12) normal diyet, ilaç kontrol grubundaki (N=12) sıçanların yarısına vitamin D3 (0.04 mcg/kg/gün, normal diyet, 3 hafta) ve diğer yarısına parikalsitol (0.2 mcg/kg/gün, normal diyet 3 hafta) verilmiştir. Adenin ve tedavi progresyon grubununa %0.75 adenin ve %1.2 fosforlu yem 3 hafta süresince verilmiştir. Tedavi progresyon grubunun (N=24) yarısına D vitamini (0.04mcg/kg/gün, 3 hafta) diğer yarısına ise parikalsitol (0.2 mcg/kg/gün, 3 hafta) uygulanmıştır. Deneysel üremik model başarı ile oluşturulmuştur. Kalsitriol ve parikalsitol ile anlamlı PTH supresyonu sağlanmış olup iki molekül arasında PTH supresyonu açısından fark saptanmamıştır. Parikalsitol tedavisi sistolik kan basıncını anlamlı azaltırken; kalsitriol istatistiksel anlamlı olmayan düşürücü etkiye neden olmuştur. Kalsitriol ve parikalsitol molekülleri; serum üre-kreatinin, albumin, kalsiyum ve fosfor değerleri ile sıçanların vücut ağırlıkları üzerine etki etmemiştir. Parikalsitol, non-üremik sıçanlarda kalsitriole göre daha az hiperfosfatemiye neden olmuştur. Kalsitriol ve parikalsitol üremik sıçanların MCP-1 düzeylerini anlamlı oranda azaltmıştır. MCP-1 düzeylerini baskılama açısından her iki molekül arasında fark saptanmamıştır. Sonuç olarak; üremik sıçanlarda kalsitriol ve parikalsitol ile etkin PTH ve MCP-1 baskılanması, ayrıca parikalsitol ile sistolik kan basıncında anlamlı azalma tespit edilmiştir. D vitamini ve analoglarının kronik böbrek yetmezliği progresyonu üzerine olumlu etkileri mevcuttur, ancak daha ileri araştırmalara gereksinim vardır. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/8263 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | İç Hastalıkları A.B.D. | en_US |
| dc.title | Üremik sıçanlarda D vitamini ve parikalsitolün kronik böbrek yetmezliği progresyonu üzerine etkileri | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
