Türk bankacılık sektörünün değişen yapısı: 2001 öncesi ve sonrası dönemlerin karşılaştırmalı analizi
Yükleniyor...
Tarih
2018
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu tezde, endüstriyel organizasyon yaklaşımı kullanılarak 1990-2000 ve 2001-2014 olmak üzere iki dönem için Türk Bankacılık Sektörünün piyasa yapısı farklı yöntemlerle (CR yoğunlaşma, HHI, HKI, U endeksi, Lerner Endeksi, Düzeltilmiş Lerner Endeksi, Panzar Rosse H istatistiği, Lojistik regresyon ve oyun teorisi) analiz edilmektedir. Ayrıca, 2001 yılında Türk Bankacılık Sektörü odaklı ortaya çıkmış olan bankacılık krizinin, piyasa yapısı üzerinde bir değişime neden olup olmadığı, yapılan iki dönem analizi ile ortaya koyulmaktadır. Bu çerçevede öncelikle birleşme eylemi ile sektöre giriş yapan bankaların, piyasa yapısına ve rekabet düzeyine olan etkisi araştırılmaktadır. Bu çerçevede yapısalcı ve yapısal olmayan yaklaşımlarla piyasanın yoğunlaşma oranı ve rekabet yapısı ortaya koyulmaktadır. Yapılan analizler, 2001 yılından önce beklentilerin aksine yüksek rekabetin yaşanmamış olduğunu ve rekabetin daha çok küçük bankalar arasında yaşandığını ortaya koymaktadır. 2001 yılından sonra ise sektörün rekabet yapısında, 2001 yılından önceye göre büyük değişimin yaşanmadığı; ancak 2001 yılından sonra büyük bankaların kendi aralarında rekabete başladıkları görülmektedir. İlaveten, analizlere eklenmiş olan birleşme değişkeninin piyasa yapısı ve rekabet analizlerinde etkili olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Tezin bir diğer amacı, piyasa yapısı üzerinde etki gücü yüksek olan piyasaya giriş değişkeninin belirleyicilerini 2001 öncesi ve sonrası için tespit etmektedir. Bu kapsamda elde edilen sonuçlar, 2001 yılından önce bankaların karlılık ve maliyet gibi banka özelinde değişkenlere dikkat ettiğini; 2001 yılından sonra ise makro ekonomik gelişmelerden daha fazla etkilendiğini ortaya koymaktadır. Çalışma son olarak, 2001 yılından sonra kendi aralarında rekabet eden büyük ölçekli bankaların, rekabet yapılarını ortaya koymak için oyun teorisi yaklaşımından faydalanmaktadır. Bu çerçevede dinamik oyunlardan yararlanılmakta; dokuz bankanın toplam şube sayısında meydana gelen artışa karşılık diğer bir bankanın tepkisinin ne olacağı ortaya koyulmaktadır. Sonuçlar, ekonomik büyüme beklentilerine göre bankaların farklı stratejiler geliştirebildiklerini, çoğu bankanın şube açma veya kapatma üzerinden stratejik planlama yapabildiğini göstermektedir.
In this thesis, the market structure of the Turkish Banking Sector is analyzed by different methods (CR concentration, HHI, HKI, U index, Lerner index, Adjusted Lerner index, Panzar Rosse H statistics, Logit regression and game theory) for two periods, 1990-2000 and 2001-2014. Whether or not the banking crisis, which was driven by the Turkish banking sector in 2001, has caused a change in the market structure is revealed by the analysis of these two periods. In this framework, primarily the effects of the merged banks on the market structure and competition level is being investigated. Structural and non-structural approaches are used to reveal the concentration rate and competition structure of the market. Analyzes made reveal that, unexpectedly, before 2001, there had been no high competition and instead competition had been mostly among small banks. After 2001, there was no significant change in the competition structure of the sector compared to before 2001; but after 2001 the big banks started to compete among themselves. In addition, it is concluded that the merger variable added to the analyzes is significant on the market structure and competition analysis. Another aim of the thesis is to determine the determinants of the market entry variable for before and after 2001, which has a high impact on the market structure. The results obtained in this context show that before 2001, banks payed attention to bank-specific variables such as profitability and cost; but after 2001, they were affected more by macroeconomic developments. Finally, this study, make use of the game theory approach to reveal the competition structure of the large-scale banks that compete with each other after 2001. In this context, dynamic games are used to reveal the response of another bank to the increase in the number of branches of the nine banks. The results show that banks can develop different strategies according to their expectation of economic growth, and that most banks can make strategic planning through branch opening or closing.
In this thesis, the market structure of the Turkish Banking Sector is analyzed by different methods (CR concentration, HHI, HKI, U index, Lerner index, Adjusted Lerner index, Panzar Rosse H statistics, Logit regression and game theory) for two periods, 1990-2000 and 2001-2014. Whether or not the banking crisis, which was driven by the Turkish banking sector in 2001, has caused a change in the market structure is revealed by the analysis of these two periods. In this framework, primarily the effects of the merged banks on the market structure and competition level is being investigated. Structural and non-structural approaches are used to reveal the concentration rate and competition structure of the market. Analyzes made reveal that, unexpectedly, before 2001, there had been no high competition and instead competition had been mostly among small banks. After 2001, there was no significant change in the competition structure of the sector compared to before 2001; but after 2001 the big banks started to compete among themselves. In addition, it is concluded that the merger variable added to the analyzes is significant on the market structure and competition analysis. Another aim of the thesis is to determine the determinants of the market entry variable for before and after 2001, which has a high impact on the market structure. The results obtained in this context show that before 2001, banks payed attention to bank-specific variables such as profitability and cost; but after 2001, they were affected more by macroeconomic developments. Finally, this study, make use of the game theory approach to reveal the competition structure of the large-scale banks that compete with each other after 2001. In this context, dynamic games are used to reveal the response of another bank to the increase in the number of branches of the nine banks. The results show that banks can develop different strategies according to their expectation of economic growth, and that most banks can make strategic planning through branch opening or closing.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Endüstriyel Organizasyon, Bankacılık Sektörü, Birleşme, Şubeleşme, Dinamik Oyunlar, Industrial Organisation, Banking Sector, Merger, Branching, Dynamic Games
