Çocukluk çağı bronşial astmasında inhale kortikosteroidlerin solunum fonksiyon testleri, serum ECP ve plazma LT E4 üzerine etkileri

ÖZET Bronşial astma solunum yollarının kronik inflamatuar bir hastalığıdır. Klinik semptomlar diffüz hava yolu obstrüksiyonu ile ortaya çıkar ve obstrüksiyon kendiliğinden de düzelebilir. Ancak inflamasyon erken tedavi edilmezse hava yolu matriksinde yapısal değişiklikler olabilir. Bu çalışma akut astma atağından sonra antiinflamatuar tedavi alan ve almayan olgularda inflamasyonun izlemi ve bu izlemde anlamlı olabilecek göstergeleri saptayabilmek amacı ile planlanmıştır. Ekstrensek astmalı 26 olgu ile kronik hastalığı olmayan 12 olgu çalışmaya alınmıştır. Hasta grubunun 13'üne atakta geldiğinde salbutamol inhalasyonundan sonra inhale steroid başlanmış, 13'üne de sadece 5 gün süre ile kısa etkili beta agonist verilmiştir. Olguların 0, 15 ve 30. günlerde solunum skorları, solunum fonksiyon testleri, total eozinofil sayıları, serumda ECP ve plazmada LT E4 düzeyleri bakılmıştır. Her iki grupta solunum skorları 15 ve 30. günlerde anlamlı düzelmiştir. inhale steroid alan grupta FEVı, FEF25-75, PEF ve PEF değişkenliğinde 15. günde anlamlı düzelme saptanmıştır, inhale steroid almayan grupta ise PEF ve PEF değişkenliği 15. günde düzelmiş, diğer solunum fonksiyon testi parametrelerinde anlamlı değişiklik olmamıştır. Serum ECP düzeyleri inhale steroid alan grupta 15. günde total eozinofil sayısı ile korele olarak anlamlı düşmüş ve bu düşüş 30. günde de devam etmiştir. Plazma LT E4 değerleri de bu grupta 15 ve 30. günlerde anlamlı şekilde düşmüştür, inhale steroid almayan grupta ise total eozinofil, ECP ve LT E4 değerlerinde anlamlı düşüş olmamıştır. Bu bulgularla inhale steroid almayan grupta inflamasyonun azalma olmadan devam ettiği, bunu göstermede tek başına solunum fonksiyon testleri ve PEF değişkenliğinin yeterli olamayacağı gösterilmiştir. İnflamasyon göstergesi olabilecek ECP veya LT E4 düzeylerinin izlemi ile tedavinin yönlendirilmesi yararlı olacaktır