Psikolojik Danışma Süreç ve Sonuç Araştırmalarında Danışana İlişkin Bir Değişken: Psikolojik Zihinlilik
Küçük Resim Yok
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışmanın amacı psikolojik zihinlilik kavramını tanıtmak ve psikolojik zihinliliğin psikolojik danışma uygulamalarına yansımalarını psikolojik danışma süreç ve sonuç araştırmalarının bulguları ışığında tartışmaktır. İlk olarak 1970'lerde ortaya atılan psikolojik zihinlilik "bireyin kendisinin ya da diğerlerinin nasıl ve neden o şekilde davrandığını, düşündüğünü ve hissettiğini sorgulamaya dönük duygusal ve zihinsel bir yatkınlık" olarak tanımlanmaktadır. Yapılan araştırmalar psikolojik zihinliliğin atılganlık, sosyallik, duygusal uyum, güvenli bağlanma, yaşantılara açıklık ve terapiden yararlanma düzeyi ile olumlu yönde; depresyon, kişilerarası çatışma düzeyi, nörotizm, kaygı, somatizasyon ve uyku sorunları ile negatif yönde ilişkili olduğunu ortaya koymuştur. Bu bulgular doğrultusunda psikolojik zihinlilik kavramının psikolojik danışma süreç ve sonucuyla bağlantısını ortaya koyacak çalışmaların artmasına ihtiyaç olduğu ve psikolojik zihinliliğin psikolojik danışma uygulamalarında uygulayıcıların dikkate almaları gereken önemli bir değişken olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
The purpose of this study is to present the concept of psychological mindedness and discuss the implications of psychological mindedness for counseling practice based on the findings of counseling process and outcome research. Psychological mindedness was first proposed in the 1970s and defined as "a predisposition to engage in acts of affective and intellectual inquiry into how and why oneself and/or others behave, think, and feel in the way that they do." Empirical investigations revealed that psychological mindedness was positively related with extraversion, sociability, emotional adjustment, secure attachment, openness to experience and positive therapy outcomes; and negatively related with depression, interpersonal conflict, neuroticism, anxiety, somatization and sleep disorders. Therefore, we concluded that further investigations are needed for explaining the relationship of psychological mindedness with the counseling process and outcome. Moreover psychological mindedness can be considered as an important variable that should be taken into account by counselors in practice.
The purpose of this study is to present the concept of psychological mindedness and discuss the implications of psychological mindedness for counseling practice based on the findings of counseling process and outcome research. Psychological mindedness was first proposed in the 1970s and defined as "a predisposition to engage in acts of affective and intellectual inquiry into how and why oneself and/or others behave, think, and feel in the way that they do." Empirical investigations revealed that psychological mindedness was positively related with extraversion, sociability, emotional adjustment, secure attachment, openness to experience and positive therapy outcomes; and negatively related with depression, interpersonal conflict, neuroticism, anxiety, somatization and sleep disorders. Therefore, we concluded that further investigations are needed for explaining the relationship of psychological mindedness with the counseling process and outcome. Moreover psychological mindedness can be considered as an important variable that should be taken into account by counselors in practice.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Eğitim, Eğitim Araştırmaları
Kaynak
Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
0
Sayı
40
