Çocuk immünoloji-romatoloji servisine yatan hastalarda malnütrisyonun değerlendirilmesi
| dc.contributor.advisor | Aksu, Güzide | |
| dc.contributor.author | Güneş, Sebla | |
| dc.date.accessioned | 2020-12-18T10:54:31Z | |
| dc.date.available | 2020-12-18T10:54:31Z | |
| dc.date.issued | 2019 | en_US |
| dc.date.submitted | 2019 | |
| dc.department | Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.description.abstract | Giriş: Hastalık ilişkili malnütrisyon dinamik ve multifaktöriyel bir süreç olup inflamasyon, yetersiz beslenme ve artmış enerji ihtiyacı ile yakın ilişkilidir. Hastalık ilişkili malnütrisyon son yıllara kadar yeterince üzerinde durulmamış bir konu olup nütrisyonel anormallikler pediatrik hastalarda önemli derecede morbidite ve mortaliteye yol açmaktadır. Pek çok çalışma hastanede yatan çocuklarda %6-51 malnütrisyon prevalansı olduğunu göstermektedir. Hastaneye yatan başta malignite hastaları, kardiyak, nörolojik, enfeksiyon hastaları ile yoğun bakım hastaları olmak üzere pek çok hasta grubunda malnütrisyon ile ilgili çalışmalar olmasına karşın Çocuk İmmünoloji ve Romatoloji hastaları ile ilgili malnütrisyon çalışmaları oldukça kısıtlıdır. Amaç: Bu çalışmada Çocuk İmmünoloji-Romatoloji Servisi'ne yatan çocuk hastalarda malnütrisyon prevalansını tespit etmeyi; hastanede yatış süresi, eşlik eden klinik durum (ateş varlığı, Akut Faz Reaktan yüksekliği) varlığı ile verilen tedavilerin malnütrisyon sürecine olan etkisini incelemeyi; mevcut olan pek çok malnütrisyon sınıflaması (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome) ve malnütrisyon skorlamasını (PeDİSMART, STAMP, PYMS) birbirleri ile karşılaştırıp hastalığa (Primer İmmün Yetmezlik (PİY) /Romatoloji) ve koşullara (tekrarlayan yatış/ uzun süren yatış) göre en uygun olan sınıflama ve skorlamayı seçmeyi, malnutriyonu olan hastalara müdahele edip özellikle uzun yatışlarda görülen hastane kaynaklı malnütrisyonların önüne geçip tedavi etmeyi amaçladık. Olgular ve Metod: Prospektif özellikteki çalışmaya Nisan 2017-Haziran 2019 tarihleri arasında Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Hastanesi Çocuk İmmünoloji ve Romatoloji Servisi'ne yatırılarak izlenen 1 ay-18 yaş arası 371 hasta alındı. Her hastanın yatış esnasında ateş, ishal/kusma, steroid kullanma, oral aft, bronkopnömoni, TPN alma, nazogastrik sonda ile beslenme, albümin alma, enteral ürün kullanma, intravenöz (i.v.) hidrasyon alma, intravenöz demir/eritrosit alma, insülin kullanma, metformin kullanma durumunun ve fizik muayenede ödem bulgusunun olup olmadığı kaydedildi. Girişte kan alınan hastaların nütrisyonel parametreleri (protein, albumin, hemogram, demir, TDBK, Ferritin) kaydedildi. Olguların hastaneye yatış-çıkışları esnasında ve iki haftadan uzun süre yatanlarda haftada bir olmak üzere; vücut ağırlığı, boy, orta kol çevresi ve triseps deri kıvrım kalınlığı aynı doktor (S.G.) tarafından aynı araçlarla ölçüldü. Her hasta için yatışta WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome sınıflamaları ve PeDİSMART, STAMP, PYMS malnütrisyon skorlamaları yapıldı. Malnütrisyon skorlamarı 2 haftadan uzun yatanlar için haftada bir tekrarlanıp çıkışta hem malnütrisyon sınıflamaları hem de malnütrisyon skorlamaları tekrar uygulandı. Tekrarlayan yatışlar için mevcut uygulamalar her yatışta tekrar uygulandı. Hasta ve hasta yakınlarından onam formu alındı ve Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurul onayı alındı. Bulgular: Çocuk İmmünoloji Romatoloji Servisi'ne yatan 371 hastada %1.9 morbid obezite, %5.7 obezite, %14.8' aşırı kilo, %7.8 zayıflık, %4.3 ciddi zayıflık, %65.5 normal VKI saptandı. 371 hastanın %16.4' ünün vücut ağırlığı, %15.6' sının boyunun 3 persentil ve altı; %5.9 'unun vücut ağırlığı, %3.8 'inin boyu 97 persentil ve üstü saptandı. Hastane malnütrisyonu kriteri olarak hastanın çıkış ölçümleri ile giriş ölçümleri karşılaştırıldığında VKI z skorunda 0.25 SDS' den daha fazla azalma olması kabul edildi. 371 hastanın 50' sinde (%13,5) çıkış esnasında yapılan ölçümlerde yatış VKI z skoruna göre 0.25 SDS 'den fazla sapma olduğu görülüp hastane malnütrisyonu geliştiği tespit edildi. Hastane malnütrisyonu gelişen 50 hastanın ortalama yatış gün sayısı 13± 11,2 gün olup minimum 3 gün maksimum 57 gün olarak tespit edildi. İki haftadan uzun yatan 85 hastanın 16'sında (%19'u) çıkış VKI z skorlarında girişe göre 0.25 SDS' den fazla düşme olduğu görülüp hastane malnütrisyonu geliştiği saptanırken en uzun yatan ilk 10 hastada belirgin olmak üzere, iki haftadan uzun yatan hastaların %67' sinde kilo alımı olduğu görüldü. Kilo alımı olan hastaların %23'ünün hastaneye yatış esnasında VKI z skorunun -2 SDS altında olduğu görüldü. Bu durum uzamış yatışlarda hastane malnütrisyonu görülme sıklığının arttığını göstermekle beraber hastalarda malnütrisyonun erkenden tespit edilip zamanında nütrisyonel müdahele yapılmasıyla malnütrisyonu düzeltmede başarılı olunduğu görüldü. PİY tanılı hastaların Waterlow' a göre %21'inde akut, %17'sinde kronik, %9' unda kronik zemininde akut malnütrisyon; Gomez' e göre hastaların %23.8'inde hafif, %10.5'inde orta, %8'inde ağır malnütrisyon tespit edilerek hastaların yarısına yakınında malnütrisyon olduğu görüldü. PİY hastalarının girişte PeDİSMART skorlamasına göre %74 düşük risk, %17.4 orta risk, %8.5 yüksek malnütrisyon riski; STAMP skorlamasına göre %51.3 düşük risk, %30.6 orta risk, %18 yüksek malnütrisyon riski; PYMS skorlamasına göre %55 0 puan, %13.7 1 puan, %31.2 2 puan ve üzeri aldı. Romatoloji hastalarında yapılan ölçümlerin sonucunda Gomez' e göre hastaların %25.2' si hafif, %9.3'ü orta, %1.6' sı ağır malnütrisyonlu tespit edilerek hastaların yaklaşık 3'te birinde malnütrisyon saptandı. Waterlow' a göre hastaların %28'inde akut, %12.6'sında kronik, %5'inde kronik zemininde akut malnütrisyon tespit edildi. Yaklaşık 3'te 1'inde malnütrisyon olduğu saptanan romatoloji hastalarının girişte PeDİSMART skorlaması yapıldığında %88 düşük risk, %10.4 orta risk, %1.6 yüksek malnütrisyon riski; STAMP skorlaması yapıldığında %67 düşük risk, %23.7 orta risk %9.3 yüksek malnütrisyon riski; PYMS skorlaması yapıldığında %71 0 puan, %12 1 puan, %17' si 2 puan ve üzeri aldı ve malnütrisyon riski var olarak değerlendirildi. Tekrarlayan yatışlarda PİY hastaları için PeDİSMART ve STAMP skorlamasının, Romatoloji hastaları için ise PYMS skorlamasının daha uygun olduğu görüldü. İki haftadan uzun yatan hastalarda her iki hasta grubu için de PYMS skorlamasının diğer malnütrisyon skorlamalarına göre daha kullanışlı olduğu görüldü. PİY tanılı hastalarda Wellcome ve Gomez sınıflamasına göre malnütrisyonu olanların tekrarlayan yatış satısının yüksekliği anlamlı bulunurken Romatoloji hastalarında anlamlı farklılık görülmedi. WHO ve Waterlow sınıflamaları ile servise tekrarlatan yatış sayısı arasında ne Primer İmmün Yetmelik tanılı hastalarda ne de Romatoloji hastalarında anlamlı ilişki bulunmadı. PYMS skorlamasında Kwashiorkor dan itibaren malnütrisyon skorunun sabit kaldığı, PeDİSMART'ın da hastalarda ödem görülmeye başladıktan sonra malnütrisyonu saptamada yetersiz kaldığı ve skorlama puanının düştüğü görülürken STAMP skorlamasının Wellcome ile paralellik göstererek malnütrisyon tablosu ağırlaştıkça yüksek puan vermeye devam ettiği görüldü. PYMS, STAMP ve PeDİSMART skorlamalarının Gomez Skorlaması ile uyumlu olup, akut malnütrisyonu saptamada yeterli iken; Waterlow ile uyumlarının kronik malnütrisyonda bozulduğu ve kronik malnütrisyonu saptamada yetersiz kaldığı saptandı. Sonuç: Bu çalışmada Çocuk İmmünoloji-Romatoloji hastalarında malnütrisyon prevalansını tespit etmek, hastanede yatış süresi, eşlik eden hastalık, klinik durum ve verilen tedavilerin malnütrisyon sürecine olan etkisini incelemek ile mevcut olan pek çok malnütrisyon sınıflaması (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome) ve malnütrisyon skorlamasını (PeDİSMART, STAMP, PYMS) birbirleri ile karşılaştırıp hastalığa ve koşullara göre en uygun olan malnütrisyon tespit yöntemini seçmeye çalıştık. Çalışmamızda Çocuk İmmünoloji-Romatoloji Servisi' ne yatan tüm hastalarda Waterlow 'a göre % 21.3 oranında akut, % 17.5 oranında kronik malnütrisyon saptandı. Servise yatan tüm hastalarda % 13.5 hastane malnütrisyonu geliştiği saptanmış olup ortalama yatış sürelerinin 13 gün olduğu görüldü. Bu durum iki haftayı bulan yatışların hastane malnütrisyonu gelişimi için risk oluşturduğunu düşündürdü. Literatürde PİY hastaları ile Romatoloji hastalarını malnütrisyon açısından karşılaştıran ya da malnütrisyon sınıflamaları (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome gibi) ile malnütrisyon skorlamalarını (PeDİSMART, PYMS, STAMP gibi) karşılaştıran bir çalışma olmayıp, bizim çalışmamızda PİY hastalarının yarısına yakınında; Romatoloji hastalarının ise yaklaşık 3' te birinde malnütrisyon olduğu ve malnütrisyon skorlamalarının akut malnütrisyonu saptamada yeterli iken kronik malnütrisyonu saptamada malnütrisyon sınıflamalarına göre yetersiz kaldığı görüldü. PİY hastalarının yarısına yakınında malnütrisyon varken; kilo kaybını ve nütrisyonel destek gereksinimini tahmin etmede PeDİSMART'ın duyarlılığı %52, STAMP' in duyarlılığı % 97, PYMS 'nin duyarlılığı ise % 89 oldu. Romatoloji hastalarının yaklaşık 3'te 1'inde malnütrisyon varken kilo kaybını ve nütrisyonel destek gereksinimini tahmin etmede PeDİSMART' ın duyarlılığı % 37, STAMP 'in duyarlılığı % 99, PYMS' nin duyarlılığı % 88 olarak saptandı. | en_US |
| dc.description.abstract | Introduction: Disease related malnutrition is a dynamic and multifactorial process and is closely related with inflammation, undernourishment, increased energy need and decreased take of food. The disease related malnutrition wasn’t adequately studied until recently, although the nutritional abnormalities cause severe degrees of morbidity and mortality on pediatric patients. A lot of studies show 6-51% percentage of prevalence in malnutrition in pediatric patients. Although a lot of studies can be found on malnutrition of patients diagnosed with malignancy, cardiac, neurologic and infection problems and the patients in intensive care unit; malnutrition studies considering children’s immunology and rheumatology diseases remains to be quite limited. Objective: In this study, we aimed to identify the malnutrition prevalence in hospitalized patients from the Children’s Immunology-Rheumatology Service; to examine the effect of the treatments in consideration with the duration of hospital stay and accompanying clinical conditions (presence of fever, acute phase reactants etc.) on the period of malnutrition; to compare many available malnutrition classifications (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome) and malnutrition scoring methods (PeDİSMART, STAMP, PYMS) with each other and choose the most suitable classification and scoring method for the disease (Primary Immunodeficiency (PID) / Rheumatology) and for the conditions (repeated admission to hospital /long duration of hospital stay), to detect the patients with malnutrition, prevent the malnutrition which is seen especially with long duration of hospital stay and treat them all. Cases and Methods: In this prospective study; 371 children who have been admitted in Children’s Immunology-Rheumatology Service between April 2017 and June 2019 with ages ranging from 1 month old to 18 years old, were included in the study. Conditions of fever, diarrhea/vomiting, usage of steroid, oral aphthae, bronchopneumonia, receiving TPN, feeding from naso-gastric catheter, albumin intake, use of enteral feeding, intravenous hydration, intravenous iron/erythrocyte, and use of insulin, use of metformin and whether edema existed or not in the physical examination were recorded for every patient at their admisson. Laboratory data on admission (protein/ albumin/ complete blood cell count/ Iron/ Total Iron Binding Capacity/ Ferritin) were recorded for patients whenever available. Once on admission and second at discharge from the hospital, and also once a week for every patient that had stayed more than two weeks in the hospital; the weight, height, mid upper arm circumference and triceps skinfold were measured with relevant devices by the same doctor (S.G.). Upon admission, WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome malnutrition classifications and PeDİSMART, STAMP, PYMS malnutrition screening tools were applied for every patient. Malnutrition screening tools were applied once a week and at the discharge from the hospital for the patients who stayed over two weeks. Malnutrition classifications were also applied at discharge only for the patients who stayed over two weeks. These measurements and applications of malnutrition classifications and screening tools were recalculated for recurrent hospitalizations. Informed consents were taken from all patients or their parents. The study was approved by the Ethical Committee of Ege University Hospital. Results: Among the 371 patients that stayed in the Children’s Immunology and Rheumatology Services,1.9% morbid obesity, 5.7% obesity, 14.8% over-weight, 7.8% under-weight, 4.3% severe under-weight, 65.5% normal BMI were determined. When a patient’s admission and hospital discharge measurements would be compared, the decrease in the z-score of BMI as more than 0.25 SDS would be accepted as the criteria of hospital malnutrition. In the measurements that were conducted on among 371 patients, 50 patients (13,5%) determined a development of hospital malnutrition compared to the admission measurements as more deviation than 0.25 SDS was observed. Among the patients that developed hospital malnutrition, the average duration of hospital stay would be 13± 11,2 days; the minimum duration of stay was 3 days whereas the maximum duration of stay was 57 days. Among the 85 patients that stayed in hospital more than two weeks, 16 of them (19%) had their release BMI zscore experience a drop more than 0.25 SDS from the admission score. Especially among the top 10 patients that stayed in the hospital the longest, 67% of the patients that stayed in the hospital more than two weeks were observed to be gaining weight. Looking at the admission measurements of the 23% of patients who experienced a gain of weight, their first BMI z-scores were observed to be below -2 SDS. This situation not only demonstrated that the extended hospital stays would increase the incidence of hospital malnutrition but also showed that early diagnosis of malnutrition would provide adequate nutritional support just in time. In our study, the patients diagnosed with PID were observed with 21% acute, 17% chronic, 9% with acute malnutrition on chronic base according to Waterlow, while 23.8% had mild, 10.5% had medium and 8% had severe malnutrition according to Gomez. Confirming the of the primary immünodeficiency patients to have malnutrition; patients were scored with PeDİSMART at admission; 74% of them was at low risk, 17.4% of them was at medium risk and 8.5% was at the severe risk of malnutrition; with STAMP, 51.3% had low risk, 30.6% had medium risk, and 18% had severe risk of malnutrition; with PYMS, 55% of the patients scored 0, 13.7% scored 1 whereas 31.2% scored 2 points and was characterized with a malnutrition risk. Based on the measurements of rheumatology patients, 25.2% mild, 9.3% middle and 1.6% severe malnutrition wad detected according to Gomez. According to Waterlow, 28% of the patients had acute, 12.6% had chronic, 5% had acute malnutrition on chronic base. Confirming the fact that 1/3 of the rheumatology patients had malnutrition, patients were scored with PeDİSMART at admission; 88% mild risk, 10.4% medium risk and 1.6% severe risk of malnutrition; by STAMP, 67% low risk, 23.7% medium risk and 9.3% severe risk of malnutrition; by PYMS, 71% of the patients scored 0 points, 12% scored 1 and 17% of them scored 2 points and was characterized with a malnutrition risk. Among the patients with repeated stays at the hospital, PeDİSMART and STAMP were found to be more suitable screening tools for the PID patients, whereas PYMS was a more suitable for rheumatology patients. Among the patients that stayed at the hospital more than two weeks, PYMS was found to be more useful than the rest of the malnutrition screening tools. We detected that, primer immunodeficiency patients who had malnutrition according to Wellcome and Gomez were hospitalized more than once wheras there was no such difference for Rheumatology patients. Also, there is no association between hospitalization rate and the other (WHO, Waterlow) classifications. PYMS and PedİSMART fall behind at diagnosing malnutrition when patients have edema. STAMP showed parallelism with Wellcome as the malnutrition got more serious: it continued to score up. While PYMS, STAMP and PeDİSMART seemed to be compatible with Gomez and qualified enough for diagnosing acute malnutrition; they were not qualified enough at diagnosing chronic malnutrition. Conclusion: In this study we aimed to determine the malnutrition prevalence in Children’s Immunology and Rheumatology patients; to examine the effect of the duration of hospital stay, accompanying disease, clinical condition and given treatments for malnutrition control; and to choose the most optimal malnutrition classification and screening tool according to the diseases and conditions by comparing many malnutrition classifications (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome) and screening tools (PeDİSMART, STAMP, PYMS). In our study, we detected 21.3% acute and 17.5% chronic malnutrition with Waterlow among the patients who were admitted to Children’s Immunology and Rheumatology Service. In all the patients that were admitted to inpatient clinics, 13.5% was found to develop malnutrition, and the average of their hospitalization time was calculated to be 13 days. We considered that hospitalization more than two weeks is a risk factor for hospital malnutrition. When we evaluated within patient groups, half of PID patients and one-thirds of rheumatology patients were found to have malnutrition. In the literature, there isn’t any study which defines and compares malnutrition of PID and rheumatology patients or compares different malnutrition classifications (WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome) and malnutrition screening tools (PeDİSMART, PYMS, STAMP) with each other. In this study; we detected that 1/2 of PID patients and 1/3 of rheaumatology patients had malnutrition and malnutrition screening tools were good enough to detect acute malnutrition but adequate to detect chronic malnutiriton. While half of the patients with PID had malnutrion; on guessing the weight loss and nutritional support need, PeDİSMART’s sensitivity found as 52%, while STAMP’s sensitivity was 97% and PYMS’ sensitivity was 89%. While approximately one-thirds of the rheumatology patients had malnutrition, on guessing the loss of weight and nutritional support need, PeDİSMART’s sensitivity was 37%, STAMP was 99% and PYMS was 88%. Considering the patients with more than two weeks of stay, PYMS is more suitable than other malnutrition screening tools. At repeated hospitalizations; for PID patients PeDİSMART and STAMP, for rheumatology patients PYMS is more convenient as a malnutrition screening tool. Alongside the modern malnutrition screening tools, considering their inadequacy to diagnose chronic malnutrition and to be able to classify malnutrition (mild /medium/ severe; acute/ chronic/ acute on chronic base or low weight / marasmus/ kwashiorkor); malnutrition classifications were found to be still reliable. According to our study’s results, we advise being considerate on progression of hospital malnutrition of hospitalized patients. While using WHO, Gomez, Waterlow, Wellcome classifications on diagnosis of malnutrition, we should also use the most convenient malnutrition screening tool considering the patient and accompanying conditions (disease, repeating stay count etc.). Thus, we not only advise detecting malnutrition fastly and prevent the progression of the malnutrition but also control the patients regularly and see their clinical progress closely and cure malnutrition with the guidance of the malnutrition screening tools. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/67958 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Primer Immün Yetmezlik | en_US |
| dc.subject | Romatoloji | en_US |
| dc.subject | Pediatri | en_US |
| dc.subject | Malnütrisyon | en_US |
| dc.subject | Hastane Malnütrisyonu | en_US |
| dc.subject | Primary Immunodeficiency | en_US |
| dc.subject | Rheumatology | en_US |
| dc.subject | Children | en_US |
| dc.subject | Malnutrition | en_US |
| dc.subject | Hospital Malnutrition | en_US |
| dc.title | Çocuk immünoloji-romatoloji servisine yatan hastalarda malnütrisyonun değerlendirilmesi | en_US |
| dc.title.alternative | Malnutrition evaluation at children who hospitalized in pediatric immunology and rheumatology department | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
