Culture results of tinea pedis and onychomycosis during 1995-2003

Küçük Resim Yok

Tarih

2004

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç:Yüzeyel mantar enfeksiyonları arasında Tinea pedis ve onikomikoz dünyada yaygın dağılım göstermektedir. Çeşitli çalışmalarda Tinea pedis ve onikomikozis etkenleri arasında en sık olarak Tricophyton rubrum’a rastlanmaktadır.Bu çalışmada lezyonlardan elde edilen mikolojik kültür sonuçlarına göre etkenlerin prevalansını saptamak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada, 3289 Tinea pedis ve onikomiko-zis olarak tanı alan hastanın kültür sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: 3289 hastanın 1685 (%51.2)’i tinea pedis 1604 (%48.8)’ü onikomikozisti. Tinea pedis hastalarının 1026 (%60.8)’sında Tricophyton rubrum, 611 (%36.2)’inde Candida albicans, 24 (%1.42)’ünde Tricophyton mentagrophytes, 7 (%0.4)’sinde Tricophyton violaceum, 13 (%0.7)’ünde Candida parapsilosis, 1 (%0.05)’inde Candida cruseii ve 3 (%0.17)’ünde Candida tropicalis mikolojik kültürde izole edilmiştir. Toplam 1604 onikomikozis hastasının, 1299’u ayak tırnağı ve 305’i el tırnağında lokalizeydi. Ayak tırnağında Tricophyton rubrum 640 (%49.2), Candida albicans 610 (%47), Tricophyton mentagrophytes 28(2.2%), Tricophyton violaceum 12 (%0.9), Candida parapsilosis 9(0.7%) oranında saptandı. El tırnağında ise, Tricophyton rubrum 136 (44.5%), Candida albicans 166 (%54.5), Candida parapsilosis 2(0.7%) Tricophyton violaceum 1 (%0.3) oranında saptandı. Sonuç: Çalışmamızda Tinea pedis ve onikomikoziste etken olarak Tricophyton rubrum en sık olarak saptansa da, Candida albicans’ın yüksek oranda bulunmasının bölgemizin ılıman iklim, yüksek sıcaklık ve nem gibi çevresel faktörlerin etkisinde olması ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Etkenin saptanması hastaların tanı ve tedavisinin seçiminde göz önünde bulundurulması açısından önemlidir.
Objective: Among superficial fungus infections,tinea pedis and onychomycosis are worldwide in distribution. In various studies, Tricophyton rubrum has been reported as the most common among tinea pedis and onychomycosis agents. The prevalence of the agents isolating in the mycologic culture from the lesions was investigated. Material and Methods: In this study, culture results of 3289 patients who were diagnosed as tinea pedis and onychomycosis were evaluated retrospectively. Results:1685 (51.2%) of the 3289 patients had tinea pedis and 1604 (48.8%) had onychomycosis. In 1026 (60.8%) of the tinea pedis patients were isolated Tricophyton rubrum in their mycologic culture, 611 (36.2%) Candida albicans, 24 (1.42%) Tricophyton mentagrophytes, 7 (0.4%) Tricophyton violaceum, 13 (0.7%) Candida parapsilosis, 1 (0.05%) Candida cruseii and 3 (0.17%) Candida tropicalis. A total of 1604 onychomycosis patients, 1299 were toenails and 305 were fingernails. Toenails were infected by Tricophyton rubrum in 640 (49.2%), Candida albicans in 610 (47%), Tricophyton mentagrophytes in 28 (2.2%), Tricophyton violaceum in 12 (0.9%), Candida parapsilosis in 9 (0.7%). Fingernails were infected by Tricophyton rubrum in 136 (44.5%), Candida albicans in 166 (54.5%), Candida parapsilosis in 2 (0.7%) and Tricophyton violaceum in 1 (0.3%). Conclusion: Tricophyton rubrum was isolated in high prevalance in Tinea pedis and onychomycosis. The higher isolation rate of candida albicans in our study can be also related to the mild, temperate climate, high temperatures and high humidity environmental conditions. So we believe that this is a result which needs to be taken into consideration during diagnosis and treatment.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Dermatoloji

Kaynak

Türkiye Klinikleri Dermatoloji Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

14

Sayı

4

Künye