65 yaş ve üzeri acil servise başvuran hastalarda Klinik Kırılganlık Ölçeği ve Edmonton Kırılganlık Ölçeği'nin prognostik değerlerinin karşılaştırılması

Yükleniyor...
Küçük Resim

Tarih

2022

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Dünya nüfusunun yaşlanması ile birlikte, hastaların risk durumunun derecelendirilmesi de farklı boyutlara ulaşmıştır. Yaşlı nüfusun artmasıyla birlikte riskli hasta grubunun acil servise başvuru oranları da buna göre artmaktadır. Acil servis başvurularında özellikle hastaların durumlarına göre kırılganlık denilen bir terim ortaya çıkmaktadır. Kırılganlık, yaşlı erişkinlerde bir stres etkenine maruz kaldığında savunmasız bir duruma yol açan ve olumsuz sağlık sonuçları riskini artıran azalmış fizyolojik rezerv durumu olarak tanımlanır. Çalışmamızda ise acil servise başvuran hastaların da kırılganlık derecesinin değerlendirilmesinde kullanılan Klinik Kırılganlık Ölçeği(CFS) ve Edmonton Kırılganlık Ölçeği(EFS) kullanılarak yaşlı hastaların klinik durumları ile değerlendirme yapılmıştır. Klinik Kırılganlık Ölçeği (CFS), CSHA için tasarlanmıştır ve çoğu klinik ortamda kolayca uygulanabilir. CFS, zindelik, aktif hastalık, günlük yaşam aktiviteleri ve bilişsel genişletilmiş ölçek aralıklarına dayanmaktadır. Edmonton Kırılgan Ölçeği (EFS), biliş, genel sağlık durumu, işlevsel bağımsızlık, sosyal destek, ilaç kullanımı, beslenme, ruh hali, kontinans ve işlevsel performansı kapsayan 17 potansiyel eksiklik içeren 10 alandan oluşan başka bir çok boyutlu ölçektir. Bu iki ölçeğin özellikle komorbiteleri ile birlikte etkinlikleri Ege Üniversitesi Acil Servisi’ne başvuran 400 hasta değerlendirilerek belirlenmiştir. Bu hastaların mortalite, hasta sonlanımı (servis-ybu yatış,taburculuk), acil servis takip süresi ve acil servise tekrar başvuru durumu kırılganlık skorları ile değerlendirilerek, karşılaştırma çalışması gerçekleştirilmiştir. İstatistiki olarak EFS’nin CFS’den kırılgan hastalarda hasta sonlanımı konusunda daha başarılı olduğu, acil servis takip süresi ve mortalite açısından her ikisininde anlamlı olduğu, hastaların tekrar acil servise başvuru durumunda her ikisininde anlamsız olduğu ve bir fark olmadığı bulunarak çalışmamız tamamlanmıştır.

With the aging of the world population, the grading of the risk status of patients has reached different dimensions. With the increase in the elderly population, the rate of admission to the emergency service of the risky patient group increases accordingly. In emergency service applications, a term called fragility emerges, especially according to the conditions of the patients. Vulnerability is defined as a state of reduced physiological reserve in older adults when exposed to a stressor, leading to a vulnerable state and increasing the risk of adverse health outcomes. In our study, the clinical status of elderly patients was evaluated by using the Clinical Frailty Scale (CFS) and Edmonton Frailty Scale (EFS), which are used to evaluate the frailty of patients who applied to the emergency department. The Clinical Frailty Scale (CFS) is designed for CSHA and can be easily applied in most clinical settings. CFS is based on extended scale ranges of fitness, active disease, activities of daily living, and cognitive. The Edmonton Frailty Scale (EFS) is another multidimensional scale consisting of 10 domains with 17 potential deficits covering cognition, general health status, functional independence, social support, medication use, nutrition, mood, continence, and functional performance. The efficacy of these two scales, especially with their comorbidities, was determined by evaluating 400 patients who applied to the Ege University Emergency Service. A comparison study was conducted by evaluating these patients' mortality, patient outcome (office-hospitalization, discharge), emergency service follow-up time, and re-admission to the emergency department with fragility scores. Our study was concluded by finding that statistically EFS was more successful than CFS in terms of patient outcome in frail patients, both were significant in terms of emergency service follow-up time and mortality, both were insignificant in case of re-admission to the emergency department and there was no difference.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Kırılganlık, Edmonton Kırılganlık Ölçeği, Klinik Kırılganlık Ölçeği, Acil Servis, Yaşlılık, Frailty, Edmonton Frailty Scale, Clinical Frailty Scale, Emergency Department, Aging

Kaynak

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

Sayı

Künye