Örtü altı yetiştiriciliğinde kurşuni küf hastalığı etmeni Botrytis cinerea Fr. izolatlarının moleküler yöntemlerle genetik ve fenotipik akrabalıkları ile fungisitlere olan duyarlılık düzeylerinin belirlenmesi
Yükleniyor...
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Botrytis cinerea örtüaltı yetiştiricikte en önemli hastalık etmenlerinden biridir. Kurşuni küf hastalığı ile savaşımda çeşitli yöntemler olmasına rağmen kimyasal mücadele en çok başvurulan yöntemdir. Bu durum B. cinerea etmeninin kimyasallara karşı dayanıklılık sorununu da ortaya çıkarmaktadır. Çalısmada Antalya, Muğla, ve İzmir illerinden toplanan B.cinerea izolatlarının en fazla kullanılan fungisitlere (pyrimethanil, iprodione, fenhexamid, boscaid+pyraclostrobin, pyrimethanil+fluopyram, fludioxonil) karşı in vitro ve in vivo koşullarda duyarlılık düzeyleri test edilmiştir. Bu izolatların moleküler yöntemlerle aralarındaki genetik farklılık ortaya konmuştur. ED50 değerlerine göre fungisitlerin B. cinerea izolatlarının miselyal gelişimine etkileri, oldukça farklı düzeylerde olduğu görülmüştür. Pyrimethanil'in B. cinerea izolatlarının miselyal gelişimini yüksek doz olan 10-30 μg/ml'de dahi engelleyemediği ortaya çıkmıştır. Fenhexamid, Fludioxonil, Boscalid +Pyraclostrobin ve Flupyram +Pyrimethanil fungisitlerinin etmeni düşük doz olan 0.03-0.1 μg/ml'de engelledikleri görülmektedir. In vivo sonuçlara bakıldığında Fenhexamid ve Fludioxonilin in vivo koşullarda meyveler üzerinde daha etkili oldukları görülmektedir, onları Pyrimethanil +Flupyram, İprodion ve Pyraclostrobin +Boscalid izlemektedir. Ayrıca dayanıklı izolatların spor verimleri ve miseyal gelişim hızları çoğunlukla duyarlı izolatlara göre daha yüksek bulunmuştur. Morfolojik özellikleri göz önüne alınarak ön tanısı yapılmış ve her grubun üyesi olarak seçilen Botrytis cinerea izolatlarının tanısı ITS1 (5'-TCC GTA GGT GAA CCT GCG G) ve ITS4 (5'-TCC TCC GCT TAT TGA TAT GC) primerleri ile yapılmıştır. Sekans analizleri de hepsinin B.cinerea olduğu göstermiştir. Aynı zamanda B.cinerea izolatlarının büyük kısmında mutagenik bölgesi (G143A) allel spesifik primerlerle (BcAR-F; 5'-GGC AAA TGT CAC TGT GAG C-3',BcAR-R; 5'-ACC ATC TCC ATC CAC CAT ACC T-3') tespit edilmiştir. Ayrıca izolatlar arasındaki genetik farklılığı belirlemek için primerler (Boty_442,Boty_1006, F300, F1500) aracılığıyla moleküler testler yapılmış ve izolatların büyük kısmında 604 bp ve 1250bp uzunluğunda bant elde edilmiştir.
Botrytis cinerea is as an important disease in greenhouse conditions. Although there are several methods in the control gray mold disease, the chemical control is the most common applied method. This situation also causes the resistance problem of B. cinerea to chemicals. In this study, sensitivity levels of B. cinerea isolates collected from Antalya, Muğla and Izmir against the most commonly used fungicides (pyrimethanil, iprodione, fenhexamid, boscalid + pyraclostrobin, pyrimethanil + fluopyram, fludioxonil) were tested in in vitro and in vivo studies. Also genetic differences between these isolates were determined with molecular methods. The effect of fungicides on the mycelial growth of B. cinerea isolates were found at different levels according to their ED50 values. It has been shown that pyrimethanil can not inhibit the mycelial growth of B. cinerea isolates even at high doses of 10-30 μg/ml. Fenhexamid, fludioxonil, boscalid+pyraclostrobin and fluopyram + pyrimethanil inhibited the pathogen growth at low doses of 0.03-0.1 μg/ml. In vivo results showed that fenhexamid and fludioxonil appear to be more effective decay develoment on fruit tests in vivo conditions, followed by pyrimethanil+fluopyram, iprodione and pyraclostrobin+boscalid. In addition, the spore yields and mycelial growth rate of the resistance isolates were generally found to be higher than susceptible isolates. The Botrytis cinerea isolates, which were prelimarily diagnosed by morphological characteristics and selected, were identified with ITS1 (5'-TCC GTA GGT GAA CCT GCG G) and ITS4 (5'-TCC TCC GCT TAT TGA TAT GC) primers. Sequence analysis also showed that all those isolates were B.cinerea. In the same time, the mutagenic region (G143A) of the B. cinerea isolates was detected with allel-specific primers (BcAR-F; 5'-GGC AAA TGT CAC TGT GAG C-3 ', BcAR-R; 5'- ACC ATC TCC ATC CAC CAT ACC T -3 '). In addition, molecular tests were performed via primers (Boty_442, Boty_1006, F300, F1500) in order to determine the genetic difference between the isolates and 604 bp and 1250 bp fragment were obtained in the most of the isolates.
Botrytis cinerea is as an important disease in greenhouse conditions. Although there are several methods in the control gray mold disease, the chemical control is the most common applied method. This situation also causes the resistance problem of B. cinerea to chemicals. In this study, sensitivity levels of B. cinerea isolates collected from Antalya, Muğla and Izmir against the most commonly used fungicides (pyrimethanil, iprodione, fenhexamid, boscalid + pyraclostrobin, pyrimethanil + fluopyram, fludioxonil) were tested in in vitro and in vivo studies. Also genetic differences between these isolates were determined with molecular methods. The effect of fungicides on the mycelial growth of B. cinerea isolates were found at different levels according to their ED50 values. It has been shown that pyrimethanil can not inhibit the mycelial growth of B. cinerea isolates even at high doses of 10-30 μg/ml. Fenhexamid, fludioxonil, boscalid+pyraclostrobin and fluopyram + pyrimethanil inhibited the pathogen growth at low doses of 0.03-0.1 μg/ml. In vivo results showed that fenhexamid and fludioxonil appear to be more effective decay develoment on fruit tests in vivo conditions, followed by pyrimethanil+fluopyram, iprodione and pyraclostrobin+boscalid. In addition, the spore yields and mycelial growth rate of the resistance isolates were generally found to be higher than susceptible isolates. The Botrytis cinerea isolates, which were prelimarily diagnosed by morphological characteristics and selected, were identified with ITS1 (5'-TCC GTA GGT GAA CCT GCG G) and ITS4 (5'-TCC TCC GCT TAT TGA TAT GC) primers. Sequence analysis also showed that all those isolates were B.cinerea. In the same time, the mutagenic region (G143A) of the B. cinerea isolates was detected with allel-specific primers (BcAR-F; 5'-GGC AAA TGT CAC TGT GAG C-3 ', BcAR-R; 5'- ACC ATC TCC ATC CAC CAT ACC T -3 '). In addition, molecular tests were performed via primers (Boty_442, Boty_1006, F300, F1500) in order to determine the genetic difference between the isolates and 604 bp and 1250 bp fragment were obtained in the most of the isolates.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Domates, Örtü Altı Botrytis Cinerea, Fungisitler, Moleküler Analizler, Tomato, Greenhouse Crops, Botrytis Cinerea, Fungicide, Molecular Analysis
