Şiddet gören kadınlarda tidal modele dayalı psikiyatri hemşireliği yaklaşımının psikolojik dayanıklılıklarına etkisi
| dc.contributor.advisor | Çam, Mahire Olcay | |
| dc.contributor.author | Öztürk Turgut, Emel | |
| dc.date.accessioned | 2020-11-08T13:15:26Z | |
| dc.date.available | 2020-11-08T13:15:26Z | |
| dc.date.issued | 2018 | en_US |
| dc.date.submitted | 2018 | |
| dc.department | Sağlık Bilimleri Enstitüsü | en_US |
| dc.description.abstract | Giriş: Kadına yönelik şiddet dünyada ve ülkemizde gittikçe artan, önemli bir halk sağlığı sorunudur. Kadına yönelik şiddet, uzun dönemde tüm toplumu ilgilendiren, karmaşık sorunlara neden olmaktadır. Araştırmalar, psikolojik dayanıklılığın şiddetin olumsuz etkilerini azalttığını göstermektedir. Psikolojik dayanıklılığın, sağlık çalışanlarının dikkate alması gereken önemli bir kavram olduğunun altı çizilmektedir. Şiddeti önleme çalışmalarının yanında şiddet gören kadınların iyileşme ve toplumsal yaşamda yer almalarını sağlayacak rehabilitasyon çalışmaları son derece önemlidir. Özellikle toplum temelli ruh sağlığı hizmetleri ile bu sürecin etkili bir şekilde yürütüleceği araştırmalarda belirtilmektedir. Sağlık hizmetlerinin önemli bir parçası hemşirelerin kişiye özgü, sistematik bakım sunmasında hemşirelik modellerinden yararlanması gerekmektedir. Kişinin yaşam öyküsüne ve deneyimlerine önem veren Tidal (Gel- Git) Modelin hem şiddette iyileşme hem de psikolojik dayanıklılık ile olan uygunluğundan yola çıkarak, bu araştırmada Tidal Modele (Gel- Git) dayalı psikiyatri hemşireliği yaklaşımının şiddet gören kadınların psikolojik dayanıklılığına etkisi incelenmiştir. Yöntem: Deneysel ve betimleyici tipteki araştırma kontrol gruplu, ön test- son test uygulamalıdır. Bir belediyeye bağlı kadın konukevinde 01.10.2015- 30.10.2016 tarihleri arasında eş şiddeti nedeniyle bulunan kadınlarla yürütülmüştür. Örneklem seçme yöntemi kullanılmamıştır. Pilot çalışma yapılmış, %80'lik güce ulaşmak için 10 girişim 10 kontrol grubu yeterli olarak belirlenmiştir. Araştırma 13 girişim, 14 kontrol grubu olmak üzere toplam 27 kadın ile yürütülmüştür. Veri toplamada Tanıtıcı Bilgi Formu ve Yetişkinler İçin Psikolojik Dayanıklılık (YİPDÖ) kullanılmıştır. Ayrıca Tidal Modelin gerekliliği doğrultusundaki formlar araştırmada kullanılmıştır. Bakım grubuyla toplam yedi görüşme yapılmıştır. Kullanılan formlar betimsel olarak incelenmiştir. Verilerin değerlendirmesinde tanımlayıcı analizler, Wicoxon ve Mann Whitney- U testleri kullanılmıştır. Bulgular: Kontrol grubundaki kadınların (n=14) %71.4'ünün boşanmış- boşanma sürecinde olduğu, %57.2'sinin ortaokul-lise mezunu olduğu, %71.4'ünün en uzun süre şehir- büyükşehirde yaşadığı, %92.9'unun düzenli bir işi olmadığı, %78.6'sının çocuk sahibi olduğu belirlenmiştir. Kadınların tümü eşlerinden hem fiziksel hem de duygusal şiddet görmüştür. Beş kadının eşinden cinsel şiddete, bir kadının ise ekonomik şiddete uğradığı belirlenmiştir. Umut duygu algısına 10 üzerinden verdikleri puanların ön test- son test karşılaştırmasında, anlamlı düzeyde yükseldiği belirlenirken; yalnızlık, çaresizlik, kendine güven, güç ve cesaret duygularında anlamlı farklılıklar saptanmamıştır. YİPDO ve alt ölçekleri puanlarının ön test- son test karşılaştırmasında anlamlı farklılık belirlenmemiştir. Girişim grubundaki kadınların (n=13) %76.9'unun medeni durumunun boşanmış- boşanma sürecinde olduğu, %46.1'inin eğitim düzeyinin okuryazar-ilkokul olduğu, %69.2'sinin en uzun süre şehir- büyükşehirde yaşadığı, %92.3'ünün düzenli bir işi olmadığı, %76.9'unun çocuğu olduğu, tamamının eşinden fiziksel ve psikolojik şiddete uğradığı, ikisinin eşinden cinsel şiddete uğradığı saptanmıştır. Umut ve güç algısına verdikleri puanların ön test- son test karşılaştırmasında anlamlı düzeyde arttığı bulunmuştur. YİPDO toplam puanı ve Gelecek Algısı, Kendilik Algısı puanlarının ön test- son test karşılaştırmasında anlamlı düzeyde artma belirlenmiştir. Grupların değişim farklarının karşılaştırılmasında Gelecek Algısı alt ölçeğinin değişim farklarında ve YİPDÖ ölçek toplam puanının değişim farkının karşılaştırılmasında anlamlı farklılık ve bu farklılığın girişim grubunun lehine olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Araştırmanın hipotezleri dikkate alındığında Tidal (Gel- Git) Modele dayalı psikiyatri hemşireliği yaklaşımı şiddet gören kadınların psikolojik dayanıklılıklarında anlamlı düzeyde olumlu yönde etkili olduğu belirlenmiştir. Psikolojik dayanıklılığın koruyucu faktörlerinden gelecek algısı puanlarının da anlamlı düzeyde ve olumlu yönde etkilendiği saptanmıştır. Buna karşın kadınların umut, yalnızlık, çaresizlik, kendine güven, güç ve cesaret duygu algısına verdikleri puan ortalamalarının değişimlerinde anlamlı farklılık belirlenmemiştir. | en_US |
| dc.description.abstract | Introduction: Violence against women is an important and gradually increasing public health problem all over the world as well as our country. The violence against women causes complex problems which interest the whole community not only women in the long term. The researches indicate that resilience reduce negative effects of violence. Resilience is a developable skill; and it is stressed out that this concept should be noted by the healthcare staff. Along with the studies to prevent violence, rehabilitation studies that will provide recovery and involvement into the social life for women exposed to violence are very important. It is emphasized in the researches that community-based mental health services would carry out this process effectively. The nurses who constitute an important part of healthcare services need to benefit from nursing models to provide a personal, systematic care for the individual. On the basis of compliance of the Tidal Model which focuses on life story as well as experiences of the individual on both violence recovery and resilience, the present research addressed the effect of Tidal Model-based psychiatric nursing approach on resilience of the women exposed to violence. Method: The experimental and descriptive type research includes control group, pre-test and post-test, The research was carried out with women who reside in a women's guesthouse because of being exposed to partner violence between October, 1st, 2015 and October, 30th, 2016. No sample selection method was used. A pilot study was conducted; 10 interventions and 10 individuals in the control group were found sufficient to reach a strength rate of 80%. The research was carried out with 27 women including 13 women in the intervention and 14 women in the control group. An Introductory Information Form and Resilience Scale for Adults Turkish Version (RSA) were used for data collection. In addition, forms according to the requirement of Tidal Model were used in the research. Totally seven interview were performed with the care group. The forms used have been studied descriptively. The definitive analyses for data evaluation includes Wilcoxon and Mann Whitney U tests. Findings: It was determined that 71.4% (n=14) of the women in the control group were divorced-in divorcing process; 57.2% were middle school-highschool graduated, 71.4% live in a city-metropolis 92.9% has not any regular job and 78.6% have children. All of the women were exposed to physical and emotional violence from their partners. Furthermore, five women reported sexual violence and one women reported economic violence from the partners. In comparison of pretest-post-test for the scores given over 10 for perception of hope, a significant elevation was detected; there was not any significant difference in perceptions of loneliness, desperateness, self-confidence, strength and courage. There was not any significant difference detected in comparison of RSA and subscale scores in pre-test and post-test. Marital status of the women in the intervention group; 76.9% (n=13) were divorced-in divorcing process; 46.1% were literate-elementary school graduate; 69.2% lived in a city-metropolis for long term; 92.3% have no regular job; 76.9% have children; all women were exposed to physical and psychological violence; and two women were exposed to sexual violence from their partners. A significant increase was detected in comparison of pre-test and post-test for the scores given to their perceptions of hopes and strengths. A significant increase was detected in comparison of pre-test and post-test for total RSA score and perception of future, perception of self scores. In comparison of change differences of the groups a significant difference was detected in comparison of the change difference of the subscale of perception of future and total RSA scale score. Conclusion: In consideration of the hypotheses of the research, it was determined that Tidal Model-based psychiatric nursing approach has a significantly positive effect on resilience of the women exposed to violence. It was detected that the scores of future perception from protective factors of the resilience were significantly and positively affected. However, there was not any significant difference detected in change of average scores given to the perceptions of hope, loneliness, desperateness, self-confidence, strength and courage. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/60055 | |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Şiddet | en_US |
| dc.subject | Kadın | en_US |
| dc.subject | Tidal Model | en_US |
| dc.subject | Psikiyatri Hemşireliği | en_US |
| dc.subject | Violence | en_US |
| dc.subject | Woman | en_US |
| dc.subject | Tidal Model | en_US |
| dc.subject | Psychiatric Nursing | en_US |
| dc.title | Şiddet gören kadınlarda tidal modele dayalı psikiyatri hemşireliği yaklaşımının psikolojik dayanıklılıklarına etkisi | en_US |
| dc.title.alternative | The effect of tidal model based psychiatric nursing approach for the resilience of women survivors of violence | en_US |
| dc.type | Doctoral Thesis | en_US |
