Nefrotoksisitede moleküler mekanizmalar
| dc.contributor.author | Orhan, Hilmi | |
| dc.contributor.researcher | Emsen, Zeynep | |
| dc.date.accessioned | 2024-12-07T17:31:20Z | |
| dc.date.available | 2024-12-07T17:31:20Z | |
| dc.date.issued | 2020 | |
| dc.department | Ege Üniversitesi | |
| dc.description | Eczacılık Fakültesi, Farmasötik Toksikoloji A.B.D. Araştırma Projesi | |
| dc.description | Araştırma Projesi elektronik ortamda bulunmaktadır. | |
| dc.description.abstract | Böbrekler vücudun en önemli atılım organlarından biri olup genel anlamda vücudun homeostazından sorumludurlar. Bu nedenle böbrek yapı ve fonksiyonunda gerçekleşen herhangi bir hasar vücudun normal işleyişini ve dengesini bozarak olumsuz sonuçlar doğurabilir. Parasetamol (asetaminofen); ağrı kesici, ateş düşürücü olarak kullanılan bir ilaçtır ve doz aşımı ciddi karaciğer ve böbrek hasarına yol açmaktadır. Parasetamol ile indüklenen hepatotoksisite mekanizması detaylı bir şekilde çalışılsa da nefrotoksisite mekanizması hala aydınlatılmayı beklemektedir. Halojenli bileşiklerin sistein konjugatları böbrekte sistein s-konjugat beta-liyaz enzimleri aracılığı ile reaktif ara ürünlerine dönüşmekte ve böbrekte hasara neden olmaktadır. Bu proje kapsamında parasetamolün sistein konjugatının da, aynı yolak ile nefrotoksisite oluşturabileceği düşünülmüştür. Bunun için parasetamolün sistein konjugatı ve pozitif kontrol olarak halojenli bir bileşik olan S-(1, 1, 2, 2-tetrafloroetil)-L-sistein konjugatı in vitro koşullarda sıçan böbrek sitozolü ve mitokondriyel fraksiyonları ile ayrı ayrı inkübe edilmiş ve reaksiyon esnasında oluşan pirüvat yapısı türevlendirikerek HPLC floresan dedektörde analiz edilmiştir. Analiz sonrası elde edilen veriler istatistiksel olarak değerlendirildiğinde parasetamol- sistein'in hem sitozolik hem de mitokondriyel sistein s-konjugat beta-liyaz enzimlerinin substratı olabileceğine dair ön veriler elde edilmiştir. Diğer taraftan sistein s-konjugat beta-liyaz enzimleri beklenildiği gibi S-(1, 1, 2, 2-tetrafloroetil)-L-sistein ile her iki fraksiyonda da parasetamol sistein'e kıyasla daha fazla aktivite göstermiştir. Parasetamol-sistein'in sitozolde ve mitokondride hangi sistein s-konjugat beta-liyaz enzimi/enzimleri ile reaksiyona girdiği ve bu reaksiyonlar sonucu oluşması muhtemel tiyol bileşiğinin reaktif olup olmadığı ise bilinmemektedir. Spesifk enzim inkübasyonları ve oluşması muhtemel metabolitlerin aydınlatılmasına yönelik yapılacak daha fazla çalışma, parasetamolün neden olduğu nefrotoksisitenin mekanizmasını aydınlatmaya yönelik daha iyi bilgiler sağlayacaktır.;Nefrotoksisite; parasetamol-sistein; sistein s-konjugat beta-liyaz.;Nephrotoxicity; acetaminophen-cysteine; cysteine s-conjugate beta-lyase. | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/11454/110554 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.publisher | Ege Üniversitesi | |
| dc.relation.bap | 2019-TLP-21367 nolu proje | |
| dc.relation.publicationcategory | Araştırma Projesi | en_US |
| dc.relation.uri | http://155.223.63.101/tez3/2019tlp21367.pdf | |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | |
| dc.snmz | 20241209 | |
| dc.subject.classification | 372465 | |
| dc.title | Nefrotoksisitede moleküler mekanizmalar | |
| dc.type | Project |
Dosyalar
Orijinal paket
1 - 1 / 1
