Orta evre kronik obstrüktif akciğer hastalığında uzun etkili antikolinerjik ile inhale steroid-uzun etkili Beta Agonist'lerin etkinlik ve güvenliliklerinin karşılaştırılması
Yükleniyor...
Tarih
2013
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
KOAH; genellikle progresif kalıcı hava akımı kısıtlaması ile karakterize, akciğer ve havayollarında artmış kronik yangısal yanıt ile ilişkili, önlenebilir ve tedavi edilebilir, yaygın bir hastalık olarak tanımlanmıştır. Alevlenmeler ve komorbiditeler hastalığın ağırlığını ve prognozunu olumsuz etkilemektedir (2). KOAH tanı ve tedavisi rehberleri orta KOAH' ta (FEV1 : %50-80) tek veya kombine bronkodilatatör kullanılmasını, inhale steroidlerin sadece ağır KOAH' ta ve/veya sık alevlenme geçiren hastalarda kullanılmasını önermektedirler (1). Antikolinerjik ve beta-2 agonistler, bu hasta grubunda anlamlı düzeyde bronkodilatasyon sağlamakta ve semptomları hafifletmektedir. Diğer yandan, son yıllarda yayınlanan pek çok çalışmada, uzun etkili beta agonistlere inhale steroid eklenmesinin hem bronkodilatasyon hem de alevlenme sıklığı üzerindeki olumlu etkilerin daha da belirginleşmesini sağladığı gözlenmiştir. 2011 yılında güncellenen GOLD rehberinde de olumsuz bir olay gelişme riskinin yüksek olduğu (ağır KOAH' lı ve/veya sık alevlenme geçiren) hastalarda (Grup C ve D) ilk iki seçenek olarak inhale steriod + uzun etkili beta-2 agonist kombinasyonu veya uzun etkili antikolinerjik önerilmiştir. Bu nedenlerle, bu çalışmada FEV1 düzeyi %50-80 arasında olan orta KOAH' lı hastalarda en sık tercih edilen iki ilaç olan uzun etkili antikolinerjik ile bir inhale steroid / uzun etkili beta-2 agonist kombinasyonunun etkinlik ve güvenliliğinin karşılaştırılması hedeflenmiştir. Bu amaçla, orta evre KOAH tanısı olan (GOLD - Evre 2), alınma ve dışlama kriterlerine uygun 44 ardışık hasta iki gruba randomize edilmiştir. Birinci gruba salmeterol flutikazon propionat 2 x 50/500 og/gün kombinasyonu, ikinci gruba ise tiotropium18 mcg/gün tedavisi uygulanmıştır. Grup 1 ve 2'ye 22'şer olgualınmış, her iki grup arasında yaş ortalamaları, vücut kütle indeksleri, KOAH süreleri, sigara öyküsü, odun-kömür maruziyeti, CAT skorları, BODE indeksleri, BORG dispne skalaları, altı dakika yürüme testi ölçümleri, solunum fonksiyon testleri, akciğer hacimleri ve arter kan gazları değerleri açısından istatistiksel olarak fark saptanmamıştır. Bir yıllık izlem süresinde, CAT skorlarında her iki grupta istatistiksel olarak anlamlı düzelme gözlenmiştir (p<0.05). Bu düzelme oranlarında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. İki grup arasında toplam alevlenme sayıları, ilk alevlenmeye kadar geçen süre, ağır alevlenme sayıları ve alevlenme döneminde antibiyotik ve/veya steroid kullanımı açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Bu bulgular, iki ilacın farklı mekanizmalarla alevlenme sıklığında benzer düzeyde azalmalar sağladığını göstermektedir. Birinci grupta izlem süresinde FEV1 değerinde 44 mL, ikinci grupta 99 mL artış saptanmış, iki grup arasında istatiksel olarak anlamlı fark gözlenmemiştir (p>0.05). Yalnızca birinci grupta parsiyel oksijen basıncında değerlerinde anlamlı artışlar elde edilmiştir (p=0.016). Oksijen saturasyonu değerlerinde izlem süresinde her iki grupta da artış olduğu görülmüştür (Buna karşılık sadece Grup 1'de saturasyon değerlerinde görülen artış istatistiksel anlamlılık düzeyine yakın olarak bulunmuştur (p=0.052). Kombinasyon tedavisi alan grupta altı dakika yürüme mesafesinde artış saptanmakla birlikte istatistiksel olarak anlamlılık düzeyine ulaşamamıştır. Bir yıllık izlem döneminde her iki tedavi grubunda önemli bir yan etki ya da istenmeyen olay gözlenmemiştir. KOAH hastalarında tedavi planlanırken hasta gruplarının değerlendirilmesi önemlidir; bunun da hastaların semptom düzeyi, alevlenme sıklığı, fonksiyonel bozukluğun ağırlığı ve komorbiditeler göz önüne alınarak yapılması gerekmektedir. Tedavinin ana hedefi semptomları ve riski azaltmaktır. Bu çalışma, orta KOAH olgularında tedavide inhale steroid + uzun etkili beta-2 agonist kombinasyonu veya uzun etkili antikolinerjik kullanımının benzer klinik etkinliklere sahip olduğunu göstermiştir. Sonuçların değerlendirilmesinde, çalışmanın görece küçük bir popülasyonda yapıldığı ve izlem süresinin bir yıl ile sınırlı olduğu dikkate alınmalıdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Göğüs Hastalıkları A.B.D.
