İki farklı domates çeşidinin (Lycopersicon esculentum Mill. ) in vitro koşullarında sürgün rejenerasyon yetenekleri üzerinde araştırmalar

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.advisorTanrısever, Ali
dc.contributor.authorDüzyaman, Eftal
dc.date.accessioned2024-08-19T19:36:15Z
dc.date.available2024-08-19T19:36:15Z
dc.date.issued1993
dc.departmentEge Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Bahçe Bitkileri Ana Bilim Dalıen_US
dc.description.abstractîn vitro koşullarında organogenetik kallus dokusunun belirmesi proliferasyon ve organogenesis göstermesi sonucunda ıslah hatlarının kurulmasına izin veren variyant bitkiciklerin elde edilmesi şansı vardır. Ancak bunun için kallus dokusu üzerinde yeterli sayıda sürgün re jenerasyonunun başarılması zorunludur. Düzenlenen birçok çalışma ile sürgün re jenerasyonu üzerinde etkili bazı önemli faktörler belirlenmiştir. En İyi koşulların biraraya getirildiği durumda organogenetik kallus başına maksimum 4 sürgün/kallus değerine ulaşılmıştır. Elde edilen sürgünlerin köklendirilip "Somaklonal Variyasyonlar"' m tarla koşullarında izlenmesi çalışmaların devamını oluşturacak tır. Elde edilen bulguları şu şekilde özetlemek mümkündür: 1. Kallus dokusunun organ ogenetik aktivitesini kültür süresince devam ettirmesi sağlanabilmiştir. Yeşil doku üzerinde sürgün re jenerasyonu esas olarak iki şekilde meydana gelmektedir: a) toplu halde lokal rejenerasyon ve b) bireysel farklılaşmalar. Kallus yüzeyinde beliren hücresel organizasyonlar farklılaşmanın yüzey dokusundan meydana geldiğine işaret etmektedir. Kallus proliferasyonu ile sürgün re jenerasyonu arasında net bir bağlantı bulunamamıştır. Yeşil kallus dokusu organogene sis göstermiş ancak ters dikilen hipokotillerin apikal kısımlarında beliren beyaz doku tüm kültür boyunca en ufak bir farklılaşma göstermemiştir. 2. Kültür ortamına düz (gövdedeki durumunun aynı), ters (gövdedeki durumunun tersi) ve yatay yerleştirilen hipokotiller ile düz (üst yüzeyleri üste gelecek şekilde) ve ters (alt yüzeyleri üste gelecek şekilde) yerleştirilen yaprak ve kotiledonlar arasında kallus proliferasyonu ve sürgün rejene rasyonu bakımından farklı tepkiler gözlenmiştir. Düz ve yatay hlpokotlllerde ters hipokoti İlere göre kallus proliferasyonu bakımından kültür sonuna kadar devam eden bir 50üstünlük izlenmiştir. Ancak sürgün rejenerasyonu bakımından ters dikim yapılan hipokotillerde sadece bir "gecikme" söz konusu olmuştur. Ayrıca, ters dikilen hipokotillerde meydana gelen köklen- melere paralel olarak sürgün rejenerasyonunun da artış gösterme sinin, köklerin olumlu etkilerinden kaynaklanabileceği tartışılmıştır. Yaprak ve kotiledonlarda ise dikim şekilleri farklı etkimektedir; ters dikilen (alt yüzeyleri üstte) düz dikilenlere (üst yüzeyleri üstte) göre kallus proliferasyonu ve sürgün rejenerasyonu bakımından kesin bir üstünlük sağlamıştır. Sürgün rejenerasyonu, hipokotillerdekine benzer şekilde "gecikmeli" olarak meydana gelmemiştir. 3. önerilen iki ayrı rejenerasyon sistemi arasında kallus ve sürgün oluşumuna izin vermeleri bakımından önemli farklılıklar görülmüştür. Bu durum, bir taraftan genotipik ihtiyaçların farklılığına işaret ederken diğer taraftan hazır sistemlerin kendi koşullarımızda başarı ile kullanabileceğimizi de göstermiştir. 4. Zayıf gelişen donör fidelerin (2200-2300 lüks'te gelişen) eksplantları rejeneratif yeteneklerini önemli ölçüde yetirmektedirler. Bunlar ile kurulan kültürlerde başarı sağlanamamıştır. - 5. Farklı iki çeşide (Rio Grande ve Brigade) ait yaprak, kotiledon ve hipokotil eksplantları sürgün rejenerasyon yetenekleri bakımından çeşitler düzeyinde bir fark meydana getirmişlerdir. Ancak, her İki çeşide ait eksplantlar yaprak> kotiledon>hipokotil şeklinde bir sıra takip etmişlerdiren_US
dc.description.abstractSeveral studies have been conducted to follow the initia tion and organogenesis of callus and shoot regeneration process in vitro, which is of great importance for deriving "SOMACLONAL VARIANTS". Some factores affecting shoot regeneration have been investigated by using hypocotyl, cotyledon and leaf explants of the well-known standard tomato cultivar Rio Grande. Cultures where all negatives factores are removed produced 4 shoots/cal lus. Results can be summarized as follows: 1. Green calli have continued their organogenetic ac tivities throughout the culture period. Two different types. of shoot regeneration where distinguishable on the regenerative surface: a) local regeneration, b) individual regeneration. Cellular organisations on the green surface indicated to a re-organisation. On the other hand, shoots developing in a short time without any organisation were suspected from advent i ous growths. There exsisted no correlationship between callus prolifera tion and shoot regeneration. Green callus regenerated but whitish callus which developed on the basal part of the obverse hypocotyls showed no regeneration. 2. Different orientations of explants on media and their influence on organogenetic callus formation and shoot or root regeneration have been studied by placing cotyledon and leaf explants upper surface uppermost or lower surface uppermost and hypocotyl explants vertical, obverse or lateral on culture media. Obverse hypocoyls showed only a lateness in shoot regeneration, catching the same amount of shoots produced by vertical and lateral hypocotyls at the end of culture, whereas, leaves and cotyledons lower surface uppermost gave definately better results than leaves and cotyledons placed upper surface uppermost on the culture medium. 3. Two different regeneration systems have been compared by observing the responses of explants. MS basal medium supple- 52merited with 0.2 mg/1 IAA + 2.3mg/l BAP gave better result than 1 mg/1 IAA + 1.2 mg/1 Kinetin + MS, indicating to different genotypic requirments. 4. Source plant's effect on culture success has shown itself in explants derived from seedlings grown under low light intensity which failed to be successful in culture. 5. The hybrid tomato cultivax Brigade has been evaluated for its organogenetic responses in comparsion with Rio Grande. Depending on the explant used, shoot and root regeneration varied (leaf >cotyledon>hypocotyl), however no clear differences between cultivars occured. 53 Î.& îfeSEIİlHETÎl WF.en_US
dc.identifier.endpage72en_US
dc.identifier.startpage1en_US
dc.identifier.urihttps://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/TezGoster?key=veR1mHu9yoWjwcVUjCEoPFb7c2zZMwhuNStAkUsUXqTXS_mMMP3fCoxHpxABFaZu
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/84490
dc.identifier.yoktezid27814en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherEge Üniversitesien_US
dc.relation.publicationcategoryTezen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectZiraaten_US
dc.subjectAgricultureen_US
dc.subjectBahçe bitkilerien_US
dc.subjectHorticultural cropsen_US
dc.subjectDomatesen_US
dc.subjectTomatoen_US
dc.subjectHipokotilleren_US
dc.subjectHypocotylsen_US
dc.subjectKotiledonen_US
dc.subjectCotyledonen_US
dc.subjectLycopersicon esculentumen_US
dc.subjectLycopersicon esculentumen_US
dc.subjectRejenerasyonen_US
dc.subjectRegenerationen_US
dc.subjectYapraklaren_US
dc.subjectLeafsen_US
dc.subjectİn vitroen_US
dc.subjectIn vitroen_US
dc.titleİki farklı domates çeşidinin (Lycopersicon esculentum Mill. ) in vitro koşullarında sürgün rejenerasyon yetenekleri üzerinde araştırmalaren_US
dc.typeMaster Thesisen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Fen Bilimleri Enstitüsü Tez Koleksiyonu