Effects of Long-Term Training, Periods of Detraining and Retraining on Paraoxonase 1 Activity in Child Swimmers

Objective: Antioxidant paraoxonase 1 enzyme (PON1) is a preventive enzyme against atherosclerosis. Aerobic exercise increases, oxidative stress decreases PON1. Effects of intensive and high volume swimming training which may create oxidative stress and decrease PON1 activity in children are unknown. Therefore, aim of the study was to investigate the effects of long-term swimming training (TP), detraining (DTP) and retraining periods (RTP) on blood PON1 activity in children. Material and Methods: 10 trained healthy (11.1± 0.6) years old male swimmers joined the study. Critical speed (CS) as endurance level indicator; basal PON1 (PON1), salt-stimulated PON1 (SPON1), arylesterase (AE) activities; high density lipoprotein cholesterol (HDL-C) total oxidant status (TOS), total antioxidant status (TAS) were determined at the end of TP, DTP and RTP every two months consecutively. Oxidative stress index (OSI: TAS/TOS) calculated. Results: AE activity at TP was greater than DTP (p<0.01) despite the high OSI (p<0.01). AE activity increased at RTP (p<0.05) despite the increased TOS (P<0.05). No change in PON1 activities and HDL-C levels during periods. Changes in AE activities were independent from HDL-C, CS. Conclusion: Results suggest that TP and RTP trainings improved AE activity independently from HDL-C and aerobic fitness levels despite the oxidative stress in trained children.

Amaç: Antioksidan paraoksonaz 1 (PON1) atheroskleroza karşı koruyucu bir enzimdir. Aerobik egzersiz PON 1 Bu çalışmada antrenman (AP), deantrenman (DAP) ve reantrenman periyodlarının (RAP) PON1 aktiviteleri üzerine etkileri araştırıldı. Gereç ve Yöntemler: 10 sağlıklı (11,1± 0,6 yıl) yaşında antrene erkek yüzücü katıldı. AP sonunda, DAP ve RAP’dan ikişer ay sonra açlık venöz kanları alındı. Dayanıklılık seviye göstergesi olarak kritik hız (KH), serum örneklerinden bazal PON1, tuzla uyarılmış PON1 (TPON1), arilesteraz (AE) aktiviteleri, yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol (HDL-K), total oksidan statü (TOS), total antioksidan statü (TAS) düzeyleri ölçüldü. Oksidatif stres indeksi (OSİ: TAS/TOS) hesaplandı. Bulgular: AP’deki AE aktivitesi bu periyottaki yüksek oksidatif strese (OSI’ye) rağmen DAP’dakinden daha büyüktü (p<0,01). AE aktivitesi, DAP’taki düşüşten sonra RAP’da orta düzeyde bir TOS artışına rağmen anlamlı bir artış gösterdi (p<0,05). Diğer paraoksonaz aktiviteleri ve HDL-K seviyeleri çalışma boyunca anlamlı bir değişiklik göstermedi. Sonuç: Hem AP hem de RAP’ın, oksidatif strese rağmen çocuklarda AE aktivitesini iyileştirdi, fakat DAP, bu kazanımları yok etti. Bu sonuçlar sedanter yaşamın atheroskleroz için önemli bir risk faktörü olduğunu teyit eder.