Porselen restorasyonların tamirinde kullanılan farklı tamir materyallerinin çeşitli yüzey preparasyonları uygulanarak; kopma, bağlama, kırılma dirençlerinin invitro ve invivo olarak karşılaştırmalı değerlendirilmesi

1950'lerin ortalarindan beri metal destekli porselenler dishekimliginde yaygin bir kullanim alani bulmuslardir. Ancak, porselen materyalinin kirilgan yapisindan dolayi restorasyonlarda kirilmalar meydana gelebilmektedir. Bu durum, restorasyonun tamamen bozulmasina neden olmamakla birlikte, hasta ve hekime estetik ve fonksiyon açisindan sorun yaratabilmektedir. Porselenin dogasindan dolayi agiz içinde yeni porselen ilavesi mümkün degildir. Bu nedenle de agiz içi porselen tamir yöntemleri gelistirilmistir. Bu çalismanin amaci; metal destekli porselen restorasyonlarin kirilmasi sonucunda karsilasilan metal, porselen ve metal-porselen yüzeyleri üzerine, frezle ve aluminyumoksit partikülleri ile kumlama yaparak olusturulan yüzey pürüzlendirmesi isleminden sonra, tamir isleminde sikça kullanilan bes farkli agiz içi porselen tamir setini uygulayarak hazirlanan örnekleri, belirli sürelerde suda beklettikten sonra, tüm örneklere termal döngü de uygulayarak, baglanma direncini karsilastirmali olarak test etmektir. Ayrica baglanma direnci testi sonucunda meydana gelen kirik bölgelerini ve yüzey pürüzlendirmelerini profilometrik olarak incelemek ve takiben olusan retansiyon alanlarini taramali elektron mikroskobu (SEM) ile degerlendirmektir. Çalismanin invivo bölümünde ise; agizlarinda tasidiklari porselen köprülerinde degisik bölgelerde meydana gelmis kiriklara alti farkli porselen tamir setini uygulayarak, degisik zaman periyotlarinda tamir materyallerinin performanslarinin klinik olarak degerlendirilmesi amaçlanmistir. Agiz içi porselen tamir materyallerinin laboratuvar kosullari altinda kopma dirençlerini test etmek amaciyla 60 tanesi sadece metal, 60 tanesi sadece porselen ve 60 tanesi de yarisi metal yarisi da porselen yüzeyli olarak toplam 180 silindir örnek hazirlandi. Örneklerin üzerine toplam 5 farkli agiz içi porselen tamir seti uygulandiktan sonra, örneklerin 1/3'ü bir gün, 1/3'ü bir hafta ve kalan 1/3'ü ise bir ay 37°C'lik distile suda bekletildi ve 5-55°C'lik su banyosunda toplam 550 termal döngü yaptirildi. Daha sonra tüm örneklerin Instron cihazinda baglanma dirençleri test edildi. Metal, porselen veya her ikisi ile de tamir materyallerinin baglanmasini saglayan yüzey preparasyonlarinin, örnek yüzeyinde meydana getirdikleri pürüzlülügü gözlemlemek amaci ile tamir setleri içinde kullanilan yüzey hazirligi islemleri profilometre yardimiyla incelendi. Çalismanin invivo bölümünde; sabit protetik restorasyonunda kirik olusmasi nedeniyle basvuran, yaslari 25 ile 66 arasinda degisen 58 kadin ve 43 erkek, toplam 101 hastaya agiz içi porselen tamiri yapildi. Bu hastalar alti aylik periodlarla 3 yil boyunca kontrollere çagirildi ve klinik olarak estetik görünüsleri önceden belirlenen bir indekse göre üç protez uzmani tarafindan degerlendirildi. Tüm veriler önem araligi p<0.05'a göre istatistiksel olarak degerlendirildi. Metal, porselen ve metal-porselen yüzeylerine baglanma direnci arasindaki farklilik istatistiksel olarak anlamli bulunmustur. Metal yüzeyli örnekler için kullanilan malzemeler arasinda en yüksek baglanma direncini Ceramic Repair tamir seti, kumlama yapilmis uygulama ile 1 gün distile suda bekletme süresinde vermistir. Metal-Porselen yüzeyli örnekler için kulla nilan malzemeler arasinda en yüksek baglanma direncini Ceramic Repair tamir seti, kumlama yapilmis uygulama 1 ay distile suda bekletme süresinde vermistir. Porselen yüzeyli örnekler için kullanilan malzemeler arasinda en yüksek baglanma direncini Ceramic Repair tamir seti frezle pürüzlendirme yapilmis uygulama 1 gün distile suda bekletme süresinde vermistir. Profilometrik degerlendirme sonucu metal, metal-porselen ve porselen örnekler için en pürüzlü yüzey frezle elde edilmistir. Invivo çalismada ise takip edilen hastalardan elde edilen verilerin degerlendirilmesi sonucu porselen tamirleri klinik olarak basarili (%86.13) bulunmustur. Yeni gelisen adeziv teknikler ve kompozit rezin uygulamalari ile, özellikle restorasyonun küçük bir kisminin zarar gördügü durumlarda agiz içi porselen tamir uygulamalari basit, tekrarlanabilir ve etkili bir tedavi seçenegidir.