PARRHESIA: DOĞRUYU SÖYLEME CESARET? VE ELEŞTİRİ

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorÖzgür Soysal
dc.date.accessioned2019-10-26T19:48:13Z
dc.date.available2019-10-26T19:48:13Z
dc.date.issued2015
dc.departmentEge Üniversitesien_US
dc.description.abstractBu çalışmanın amacı, Michel Foucault?nun, son iki yılında Collège de France?ta verdiği derslerin odağında bulunan Antik kültürde bir doğruyu söyleme biçimi olarak parrhesia pratiğine dair analizini, bu analizin Kant?ın “Aydınlanma Nedir?” metnine dair okuması aracılığıyla tarif ettiği ve kendi çalışmalarını karakterize etmek için kullandığı eleştirel felsefe pratiğiyle ilişkisini açığa çıkarmak ve tartışmaya açmak üzere sergilemektir. Bu yolda ilk olarak Foucault?nun Antik Yunan ve Roma?da parrhesia pratiğinin ayırt edici özelliklerine ve bu pratiğin modern döneme uzanan tarihsel dönüşümlerine yönelik incelemesi detaylı bir şekilde açımlanacaktır. Bu sergileme ışığında onun Antik Yunan kültürüne özgü parrhesia pratiği ve kendilik kaygısını, Kant?ın Aydınlanma kavrayışından çıkan alternatif bir yol olarak benimsediği kendi eleştiri pratiğinin kökeni olarak nasıl anladığını ve böylelikle günümüzde parrhesiastik bir eleştiri pratiği geliştirmenin en önemli kaynağı olarak göz önüne aldığını açığa vurmaya çalışacağız. Bu bağlamda Foucault?nun kendi eleştiri pratiğini Kant?ın Aydınlanma kavrayışında modern bir örneğini ya da tezahürünü bulan bir parrhesia pratiği biçimi olarak tarif etme çabasının altını çizeceğiz.en_US
dc.description.abstractThe aim of this study is to exhibit Michel Foucault‟s analysis of parrhesia practice as a modality of truth-telling in Ancient culture, which has occupied a central place in his last lectures delivered at the Collège de France, in order to reveal and discuss its relation with the critical philosophy which he defined through his interpretation of Kant‟s “What is Enlightenment?” essay and also used it to characterize his own works. To this end, firstly Foucault‟s investigation of the practice of parrhesia in Ancient Greek and Rome and its historical transformation till the modern age will be elucidated in details. Then, in the light of this exposition, we‟ll try to reveal how Foucault understands Ancient culture‟s conception of care of self and practice of parrhesia as the origin of the critical practice which he adopts as an alternative derived from Kant's Enlightenment conception, and thereby consider it as an important reference for developing a critical practice today. In this context, Foucault‟s endeavor to define his own critical practice as a parrhesiastik philosophy whose modern manifestation or example can be found in Kant‟s Enlightenment conception will be emphasized.en_US
dc.identifier.endpage274en_US
dc.identifier.issn2148-0958
dc.identifier.issue5en_US
dc.identifier.startpage217en_US
dc.identifier.urihttps://app.trdizin.gov.tr/makale/TVRrd09EWTJOZz09
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/11454/13402
dc.identifier.volume0en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofFelsefi Düşün - Akademik Felsefe Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US]
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectFelsefeen_US
dc.titlePARRHESIA: DOĞRUYU SÖYLEME CESARET? VE ELEŞTİRİen_US
dc.title.alternativePARRHESIA: COURAGE OF TRUTH-TELLING AND CRITICISMen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu