Stability of yield performance of some processing tomato genotypes
Küçük Resim Yok
Tarih
2002
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Türkiye'de sanayi domatesi yetiştiriciliğinin yaygınlaştığı Marmara ve Ege bölgelerinde toplam dört çevrede örneklenen 21 sanayi domatesi genotipinin verim özelliklerine ilişkin stabilite değerleri incelenmiştir. Bu amaçla introdûksiyon çalışmaları tamamlanmış genotiplerin verim değerlerinden oluşan veri setine 'rank analizi' uygulanmıştır. NDM 055, Marzanpeel, XPH 5720, Dianapeel, Maxilandia ve özellikle Brixy genotiplerinin tüm çevrelerde stabil verim verdikleri belirlenmiştir. Hibrit tohum ithalatının üretim masraflarım büyük ölçüde artırdığı düşünüldüğünde, orta düzeyde verim değerlerine sahip olmalarına karşın (genel ortalama olan J0867 kg/da'a yakın) hibril olmayan Rio Fuego ve $T_2$ Improved genotiplerinin bölgeler itibarı ile stabil verim değerlerine sahip olmalarının Türk salça endüstrisinin ilgisini çekeceği düşünülmüştür. Bazı stabil olmayan hibrit genotiplerin bazı çevrelerde mükemmel verim değerlerine ulaşması, spesifik çevreler için özel adaptasyon çalışmalarına ihtiyaç olduğunu göstermiştir.
The yield stability of 21 processing tomato genotypes was investigated across four environments in the main processing tomato production areas of Turkey, namely the Marmara and Aegean regions. the rank analysis method was applied to the data set of yield of the genotypes already being introduced to those areas. the genotypes NDM 055, Marzanpeel, XPH 5720, Dianapeel, Maxilandia and especially Brixy were found to be stable in terms of yield across the environments tested. Since hybrid seed imports greatly increases production costs, the non-hybrids Rio Fuego and $T_2$ Improved vere noteworthy for their relative yields (close to the grand mean of 10867 kg/da), and remarkable stability. By considering the excellent yield of some non-stable genotypes the need for adaptation studies to specific environments was discussed.
The yield stability of 21 processing tomato genotypes was investigated across four environments in the main processing tomato production areas of Turkey, namely the Marmara and Aegean regions. the rank analysis method was applied to the data set of yield of the genotypes already being introduced to those areas. the genotypes NDM 055, Marzanpeel, XPH 5720, Dianapeel, Maxilandia and especially Brixy were found to be stable in terms of yield across the environments tested. Since hybrid seed imports greatly increases production costs, the non-hybrids Rio Fuego and $T_2$ Improved vere noteworthy for their relative yields (close to the grand mean of 10867 kg/da), and remarkable stability. By considering the excellent yield of some non-stable genotypes the need for adaptation studies to specific environments was discussed.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Ziraat Mühendisliği
Kaynak
ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
12
Sayı
1
