Pediyatri hastalarının naklinde görevli sağlık personelinin nakil işleminde ebeveynlerin katılımına ilişkin görüşleri: İzmir ili anket çalışması

Küçük Resim Yok

Tarih

2010

Dergi Başlığı

Dergi ISSN

Cilt Başlığı

Yayıncı

Erişim Hakkı

info:eu-repo/semantics/openAccess

Özet

Amaç: Çalışmamızda, pediyatrik hastalarının naklinde görevli sağlık personelinin nakil işlemine ebeveynlerin katılımına ilişkin görüşlerinin belirlenmesi ve bunu etkileyen etmenlerin incelenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı olarak planlanan bu çalışma, İzmir’de üç hastanenin acil servis ünitelerinde ve 112 Acil Servis birimlerinde yürütüldü. Şubat-Haziran 2008 tarihleri arasında belirtilen kurumlarda çalışan sağlık personelinden 70 kişi araştırmanın örneklemini oluşturdu. Veriler sosyo-demografik veri formu ve ebeveynlerin nakile katılımı konusunda nakil ekibinin düşüncelerinin incelenmesine yönelik anket formu kullanılarak toplandı. Bulgular: Ebeveynlerin nakile katılımı konusunda sağlık personelinin görüşlerini sorduğumuzda; katılımcıların %71.4’ü, ebeveynlerin pediyatrik hasta nakline katılmaya hazır olmadıkları yönünde görüş belirtti. Araştırmada “hastanın durumu kritik olduğunda ebeveynler nakile eşlik etmeli mi?” diye sorduğumuzda, katılımcıların %57.1’i “hayır” yanıtını verdi. Nedenleri sorulduğunda ise; sağlık personelinin %25.9’u ebeveynlerin süreci çocukla beraber yaşadıkları, %22.2’si ebeveynlerin panik içinde oldukları, %14.8’i ebeveynlerin girişim yapmayı zorlaştırdıkları için ebeveynlerin nakile eşlik etmemeleri gerektiğini düşündüklerini ifade etti. Sonuç: Çalışmamız görevli sağlık personelinin, pediyatrik hasta nakline ebeveynlerin de katılmasına sıcak bakmadıklarını ortaya koydu.
Objective: In this study, we aimed to determine the opinions of medical personnel towards the parental participation during the pediatric transport and to investigate factors that affect those opinions. Methods: This study was designed as a descriptive study and was conducted in the emergency departments and 112 (Emergency Medical Services) units of three provincial hospitals in Izmir. 70 medical personnel recruited in these units between February-June 2008 composed the study sample. The data were collected with questionnaire forms designed by the researchers compiling socio-demographic data and a specially designed form with the purpose of carrying out an analysis on the personnel’s opinions towards the parental participation during the pediatric transport. Results: When the medical personnel were asked about their opinions about the parental participation in the transport, 71.4% of the participants responded that the parents were not ready to participate in the transport. The 57.1% of the personnel responded as “no” to the question “Should the parents accompany the pediatric transport when the patient is in a critical condition?” The reasons given for this answer were that; the parents lived through the process together with the child (25.9%), that the parents were in panic (22.2%), and they made it difficult to perform medical interventions (14.8%) and therefore shouldn’t be allowed to accompany children during the transport. Conclusions: Our study data illustrated that the medical personnel don’t wholeheartedly support parental participation during the transport of pediatric patients.

Açıklama

Anahtar Kelimeler

Cerrahi

Kaynak

Türkiye Acil Tıp Dergisi

WoS Q Değeri

Scopus Q Değeri

Cilt

10

Sayı

1

Künye