Profile of infective endocarditis cases at a tertiary hospital in Turkey: our 15-year experience
Küçük Resim Yok
Tarih
2017
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Background: This study aims to evaluate the clinical, echocardiographic, and microbiological profile and in-hospital complication and mortality rates of infective endocarditis cases in the tertiary setting. Methods: A total of 210 consecutive cases (138 males, 72 females; mean age 48.8±17.9 years; range, 18 to 89 years) who were diagnosed with definite infective endocarditis based on the modified Duke criteria and treated between September 2000 and September 2015 were retrospectively analyzed. Results: the rate of prosthetic valve infective endocarditis was 12.3%. Rheumatic heart disease was the most common predisposing factor (20.5%). Transthoracic and/or transesophageal echocardiography showed a vegetation in 174 cases (82.9%). Causative microorganisms were identified in 119 cases (56.7%) as Staphylococci (30.5%), Streptococci (15.2%), and Enterococci (7.6%). Cultures were negative in 91 cases (43.3%). Surgical therapy was necessary in 111 cases (53%). Twenty-four percent of cases had a total recovery with appropriate antibiotheraphy without needing any surgical procedures. the most common complications were septic embolism (25.2%) and congestive heart failure (13.4%). In-hospital mortality occurred in 41 cases (19.5%). Conclusion: Our study results show that infective endocarditis is still associated with high in-hospital mortality and morbidity rates.
Amaç: Bu çalışmada üçüncü basamak sağlık hizmetinde enfektif endokardit olgularının klinik, ekokardiyografik ve mikrobiyolojik profili ve hastane komplikasyon ve mortalite oranları değerlendirildi. Çalışma planı: Eylül 2000 - Eylül 2015 tarihleri arasında modifiye Duke kriterlerine göre kesin enfektif endokardit tanısı konan ve tedavi edilen ardışık 210 olgu (138 erkek, 72 kadın; ort. yaş 48.8±17.9 yıl; dağılım 18-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Protez kapak enfektif endokardit oranı %12.3 idi. En sık görülen yatkınlaştırıcı faktör, romatizmal kalp hastalığı (%20.5) idi. Yüz yetmiş dört olguda (%82.9) transtorasik veya transözofageal ekokardiyografi ile vejetasyon saptandı. Etken mikroorganizmalar Stafilokoklar (%30.5), Streptokoklar (%15.2) ve Enterokoklar (%7.6) olmak üzere 119 olguda izole edildi (%56.7). Doksan bir olgunun (%43.3) kültürü negatifti. Cerrahi tedavi 111 olguya (%53) gerekli oldu. Olguların %24’ünde uygun antibiyotik tedavisi ile cerrahi işleme gereksinim olmaksızın tam iyileşme sağlandı. En sık gözlenen komplikasyonlar septik emboli (%25.2) ve konjestif kalp yetmezliği (%13.4) idi. Kırk bir olguda (%19.5) hastane mortalitesi izlendi. Sonuç: Çalışma bulgularımız, enfektif endokarditin halen yüksek hastane mortalite ve morbidite oranları ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
Amaç: Bu çalışmada üçüncü basamak sağlık hizmetinde enfektif endokardit olgularının klinik, ekokardiyografik ve mikrobiyolojik profili ve hastane komplikasyon ve mortalite oranları değerlendirildi. Çalışma planı: Eylül 2000 - Eylül 2015 tarihleri arasında modifiye Duke kriterlerine göre kesin enfektif endokardit tanısı konan ve tedavi edilen ardışık 210 olgu (138 erkek, 72 kadın; ort. yaş 48.8±17.9 yıl; dağılım 18-89 yıl) retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Protez kapak enfektif endokardit oranı %12.3 idi. En sık görülen yatkınlaştırıcı faktör, romatizmal kalp hastalığı (%20.5) idi. Yüz yetmiş dört olguda (%82.9) transtorasik veya transözofageal ekokardiyografi ile vejetasyon saptandı. Etken mikroorganizmalar Stafilokoklar (%30.5), Streptokoklar (%15.2) ve Enterokoklar (%7.6) olmak üzere 119 olguda izole edildi (%56.7). Doksan bir olgunun (%43.3) kültürü negatifti. Cerrahi tedavi 111 olguya (%53) gerekli oldu. Olguların %24’ünde uygun antibiyotik tedavisi ile cerrahi işleme gereksinim olmaksızın tam iyileşme sağlandı. En sık gözlenen komplikasyonlar septik emboli (%25.2) ve konjestif kalp yetmezliği (%13.4) idi. Kırk bir olguda (%19.5) hastane mortalitesi izlendi. Sonuç: Çalışma bulgularımız, enfektif endokarditin halen yüksek hastane mortalite ve morbidite oranları ile ilişkili olduğunu göstermektedir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kalp ve Kalp Damar Sistemi
Kaynak
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
25
Sayı
1
