Reconfiguring the concept of the trickster and crafting a trickster text hypothesis
Küçük Resim Yok
Tarih
2023
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Bu çalışma, düzenbaz arketipinin bu çağ ile ilgisini tartışır ve düzenbaz anlatımlarında mizahın önemini araştırır. Düzenbazın bilimsel bulgularını daha fazla sentezler, düzenbaz biliminin bu fenomenle ilgilenirken karşılaştığı zorluğu detaylandırır ve bilimsel olarak kurulmuş düzenbaz tipolojisine ek bir kategori getirerek düzenbazın yeniden yapılandırılmasını önerir. Bu araştırma aynı zamanda düzenbaz fenomenine diyalojik bir yaklaşımı savunmakta ve düzenbaz bilimine katkıda bulunabilecek ek bir düzenbaz analojisi önermektedir. Düzenbazı bir karakter değil edebi bir işlev olarak gören bu tez, 'düzenbaz metin' kavramını öne sürer ve geliştirir. Düzenbaz metin hipotezi Margaret Atwood'un Alias Grace'ine uygulanarak düzenbaz metnin dışavurumları ve performansları örneklendirilir ve bağlamsallaştırılır. Bu çalışma Alias Grace'in düzenbaz özellikleri taşıyan ve düzenbazın dönüştürücü işlevini yerine getiren çok katmanlı bir düzenbaz metin olduğunu göstermeyi de amaçlar.
This study discusses the relevance of the archetypal trickster to this age and explores the importance of humour within trickster tales. It further synthesises scholarly findings of the trickster, details the difficulty trickster scholarship faces in dealing with this phenomenon, and proposes a reconfiguration of the trickster by introducing an additional category to the scholarly established trickster typology. The following research also argues for a dialogic approach to the trickster phenomenon and proposes a supplementary analogy of the trickster that might contribute to trickster scholarship. Viewing the trickster as a literary function rather than a character, the present dissertation intends to theorise and develop a new notion, 'the trickster text'. This trickster text hypothesis is then applied to Margaret Atwood's Alias Grace, by which the manifestations and performances of the trickster text are exemplified and contextualised. Lastly, this study attempts to demonstrate that Alias Grace is a multi-layered trickster text, exhibiting trickster features and performing the transformative function ascribed to the trickster.
This study discusses the relevance of the archetypal trickster to this age and explores the importance of humour within trickster tales. It further synthesises scholarly findings of the trickster, details the difficulty trickster scholarship faces in dealing with this phenomenon, and proposes a reconfiguration of the trickster by introducing an additional category to the scholarly established trickster typology. The following research also argues for a dialogic approach to the trickster phenomenon and proposes a supplementary analogy of the trickster that might contribute to trickster scholarship. Viewing the trickster as a literary function rather than a character, the present dissertation intends to theorise and develop a new notion, 'the trickster text'. This trickster text hypothesis is then applied to Margaret Atwood's Alias Grace, by which the manifestations and performances of the trickster text are exemplified and contextualised. Lastly, this study attempts to demonstrate that Alias Grace is a multi-layered trickster text, exhibiting trickster features and performing the transformative function ascribed to the trickster.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Batı Dilleri ve Edebiyatı, Western Linguistics and Literature, İngiliz Dili ve Edebiyatı
