Bazı su kültüründe tere ve roka üretiminde tuz stresinin etkisi

Bu araştırmada roka ve tere gibi üretim süresi kısa olan ve yaprakları yenen sebze türlerinin yüzen su kültüründe yetiştirebilme olanağı ve uygun besin solüsyonu tuz seviyesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. 2014 ve 2015 yılları arasında iki yetiştirme döneminde yürütülen çalışmada 2.40 x 1.40 m ebatlarında havuzlar kullanılmıştır. Standart Hoagland besin solüsyonu ((mM) 12 N-NO3, 3.8 N-NH4, 2.8 P, 8.4 K, 3.5 Ca, 1.4 Mg, 9.5 Na, 8.0 Cl, 2.7 S, 0.04 Fe) kontrol uygulaması (1.8) ve üç tuz seviyesi (2.8, 3.8 ve 4.8 mS/cm) uygulaması ile üretimler karşılaştırılmıştır. Yetiştiriciliği yapılan sebzelerde verim ve kalite özellikleri ile yaprak besin maddesi içeriği belirlenmiştir. Toplam verim değerleri birinci yetiştirme döneminde (YD1) roka yetiştiriciliğinde 568.15-1005.31 g/m2, tere yetiştiriciliğinde 730.48-1563.84 g/m2, ikinci yetiştirme dönemi (YD2) roka yetiştiriciliğinde 618.26-1230.92 g/m2 ve tere üretiminde 386.93936.24 g/m2 arasında değişmiştir. Elde edilen sonuçlar roka ve tere yetiştiriciliğinde yüzen su kültürü kullanımının başarılı olduğunu ancak uygulanan besin solüsyonu konsantrasyonları arasında fark tuz stresi olduğunu göstermiştir. Olayın ekonomik yönü düşünüldüğünde ise 1.8 mS/cm uygulaması ile de söz konusu yeşilliklerin yetiştirilmesinin daha uygun olduğu sonucuna varılmıştır.;Roka, maydanoz, dereotu, yaprak salata, topraksız tarım, yüzen su kültürü.;Rocket, watercress, salinity, soilless culture, floating system.