1945 sonrası İtalya'da opera-siyaset etkileşimi-Luigi Nono'nun operalarının incelenmesi

İtalya, günümüzde Akdeniz hafzası ülkeleri arasında, müzik alanında en yetkin olanıdır. Öte yandan, İtalya'nın geçmişte, tüm dünyanın müzik duyarlığını yönlendirmiş, kompozitörleriyle opera repertuarını belirlemiş, müzisyenleriyle müzik alanındaki iş piyasasını beslemiş, entelektüel yaşamıyla yeniliklere öncülük etmiş oluşunu düşününce bugünkü müzik yaşamının eski düzeyden çok aşağıda yer aldığı da göze batmaktadır.20. yy'ın ikinci yarısında, İtalya'nın opera alanında yaşadığı parlak dönemi çöküşten önceki son hamle olarak değerlendirmek mümkündür. Ülkenin 2. Dünya Savaşı'ndan ve Faşizm'den kurtuluşunun ardından gelen 30 yıl boyunca, bu tezde incelenen 8 kompozitörün öncü çabalarıyla, İtalya'nın geleneksel opera yaşamı büyük ölçüde canlandırılmıştır. Bunun yanında, müzik çalışmalarını ünlü opera merkezlerinin dışına da yayan decentializatione (adem-i merkezileşme) politikası sayesinde, opera etkinlikleri o güne kadar ?taşra kasabası? olarak görülen ve ciddi sanat başarılarına ev sahipliği edemeyeceği varsayılan birçok yerleşme merkezlerinde ilk kez başlatılmıştır.İtalya'nınsiyasal yaşamında da, sadece o döneme özgü bir tablo gözlemlenmektedir. Sovyet ve Çin sosyalizmine sırt çeviren ve kendine ?Avrupa Komünizmi? adını veren siyasal akım, İtalya'nın solcu çecrelerinde büyük bir hareketlenme sağlamış ve aşağı yukarı, ülkenin tüm belediyelerini sol koalisyonlar ele geçirmiştir.Gerek müzik, gerek siyaset alanlarında, belediyelerdeki sol iktidarların büyük etkisi olmuştur. Bu tezin konusu olan ?opera? alanında, o dönemde öncülük eden 8 kompozitörün eserleri, gerek içerikleri gerekse bağlamları açısından analiz edilmektedir

Present day Italy is the most prominent country in the field of music, within the Mediterranean Basin. Nevertheless, when one thinks about the composers of Italy who, once, created the opera repertoire, its musicians who were active in the music markets of various countries, its intellectuals who pioneered innovatious world wide, one figures out how much below the former level is today?s Italian music life.The period of glory that Italy lived through during the second half of the 20th Century can be perceived as a last leap before the collapse. The traditional dynamism of the Italian opera life has been revived in a great measure during the 30 years that followed the end of the 2nd World War and Fascism, thanks to the pioneering work of theeight composers studied in this thesis. Moreover, thanks to the decentralizatione policy that spread music activities outside the famous operatic centers, to the provincial urban centers that were never considered before as a host to serious artistic achievements.A very peculiar Picture is also seen in Italy?s political life of the same period. A political trend that rejects the Soviet and Chinese brands of socialism and names itself the ?Euro Communism? brought a great mobilization to the left-wing politics of the country and almost the entirety of municipalities were administered by left-wing coalitions.These left coalitions contributed in a great manner to the activities in the fields of music and politics. The works of the eight composers who pioneered the innovations in operatic art are analysed both according to their contents and their contexts.