Ege bölgesi doğal vegetasyonlarında bulunan bazı yem bitkilerinin doku kültürü ile çoğaltılma olanakları
Küçük Resim Yok
Tarih
2012
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
Bu çalışmada, ak üçgül (Trifolium repens L.)'ün kallus dokusu ve sürgün oluşturabilme durumları ile yonca (Medicago sativa L.)'da farklı sitokininlerin çimlenmeye etkileri belirlenmiştir. Ak üçgül çalışmasında, beş explant tipi (ilk yaprak, yaprak, epikotil, hipokotil, apikal sürgün ucu) ve üç farklı BAP (6-Benzilaminopürin) konsantrasyonu içeren MS (Murashige ve Skoog, 1962) ve PC-L2 (Phillips ve Collins,1979) besin ortamları çalışılmıştır. Yonca çalışmasında ise dört farklı sitokinin (BAP (benzil amino pürin), KİN (kinetin), ZEA (zeatin) ve TDZ (Thidiazuron)) çeşidinin yoncanın çimlenmesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Ak üçgül denemesinde yaprak eksplantı hariç diğer eksplantlarda PC-L2 besin ortamının daha fazla kallus oluşum yüzdelerine sahip olduğu, ilk yaprak ve yaprak eksplantlarında MS besin ortamının daha fazla kallus ağırlığı oluşturduğu, tüm uygulamalar için de 1mg/l BAP+1NAA konsantrasyonunun en fazla kallus oluşum yüzdesi ve ağırlığı oluşturduğu olduğu söylenebilir. Yonca denemesinde en etkili sitokininlerin, çimlenme için TDZ, fide uzaması için ZEA, rejenerasyon için BAP ve bitkicik başına düşen sürgün sayısı için de TDZ olduğu anlaşılmıştır. En uygun konsantrasyon çimlenme için 3.5oM olurken, diğer karekterler için genellikle en uygun konsantrasyonların 0.8 oM olduğu görülmüştür.;Trifolium repens, Medicago sativa, regenerasyon, callus, shoot, tissue culture.;Trifolium repens, Medicago sativa, rejenerasyon, kallus, sürgün, doku kültürü.
Açıklama
Araştırma Projesi -- Ege Üniversitesi, 2012
