Sol kalp yetersizliğinde levosimendan'ın ekokardiyografik göstergeler ve klinik sonlanımlar üzerine etkisi
Küçük Resim Yok
Tarih
2006
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Ege Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/closedAccess
Özet
ÖZET Amaç:Levosimendan iskemik ve dilate kardiyomiyopatili olgularda klinik ve hemodinamik açıdan konvansiyonel pozitif inotroplara üstünlüğü gösterilmiş yeni bir inodilatör ajandır. Bu çalışmada temel olarak NYHA lll-IV KY hastalarında levosimendan ile elde edilen semptomatik iyileşmenin ekokardiyografik göstergelerle desteklenip desteklenmediği ve levosimendan'ın hastane içi ve taburculuk sonrası altı aylık izlem süresinde mortalite ve morbiditeye etkisi araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmaya sol ventrikül EF <%40, NYHA lll-IV kalp yetersizliği semptomları olan, sinüs ritimli, digoxin veya diğer parenteral pozitif inotrop verilmeyen kronik sol kalp yetersizliğinin akut dekompanzasyonu ile başvuran olgular alındı. Bir gruba levosimendan (12-24 pg/kg yükleme, 0,1 pg/kg/dk infüzyon, 30 hasta, yaş ort.: 64±10, %63'ü erkek) diğer gruba ise kontrol grubu olarak dobutamin (5-10 ug/kg/dk infüzyon, 32 hasta, yaş ort.: 66±8, %54'ü erkek) verildi, ilaç başlanmadan önce ve ilaç başlandıktan 24 saat sonra transtorasik ekokardiyografik inceleme yapıldı. Ekokardiyografide sol ventrikülün EF'si, doku Doppler'i ile mitral kapak lateral anulus pik Sm dalga velositesi, sol ventrikülün diyastolik fonksiyon göstergeleri (E, A dalga velositeleri, E/A oranı, deselerasyon zamanı, izovolümetrik relaksasyon zamanı, mitral lateral anulus Em, Am dalga velositeleri, E/Em oranı), sağ ventrikül doku Doppler'i (E', S'), sistolik pulmoner arter basıncı, sol atriyum fonksiyonları (aktif boşalma fraksiyonu, pasif boşalma fraksiyonu, rezervuar volüm, strok volüm) değerlendirildi. Klinik olarak ise hastanede yatış süresi, rehospitalizasyon sıklığı, taburculuktan rehospitalizasyona kadar geçen süre ve kardiyovasküler mortalite oranları karşılaştırıldı. Bulgular: ilaç öncesi bazal ekokardiyografik ölçümler açısından iki grup arasında fark yoktu, ilaç bitiminde sol ventrikülün sistolik fonksiyonlarında levosimendan grubunda anlamlı iyileşme saptandı. Sol ventrikül EF'si (% 3,5+1,7'ye karşılık % 2,4±1,4, p=0,04) ve Sm (3,9±0,4 cm/sn'ye karşılık 0,3±0,2, p=0,001) dalga velositesindeki artış levosimendan grubunda daha fazlaydı, ilaç sonrası ölçümlerde levosimendan grubunda, E/A (- 0,9±0,7'ye karşılık 0,3±0,8, p=0,02) ve E/Em (-5,4±2,7'ye karşılık -0,4±3,0, p=0,03) oranları anlamlı olarak daha fazla azalırken sol ventrikülün doku Doppler'i ile ölçülen Em (1,2±1,0 cm/sn'ye karşılık -0,4±1,2 cm/sn, p=0,01) ve mitral akım A dalga velositeleri (18,3±7,7 cm/sn'ye karşılık -2,5±8,8 cm/sn, p=0,001) de daha fazla artış göstermiştir, iki grup arasında ilaç sonrası E dalga velositesi, DZ, İVRZ'deki değişim açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Sol atriyal fonksiyonlardan ABF (0,14±0,09'a karşılık 0,01±0,005, p=0,001), PBF (0,09±0,04'e karşılık 0±0,003, p= 0,02), RF (0,15±0,04'e karşılık 35ÖZET Amaç:Levosimendan iskemik ve dilate kardiyomiyopatili olgularda klinik ve hemodinamik açıdan konvansiyonel pozitif inotroplara üstünlüğü gösterilmiş yeni bir inodilatör ajandır. Bu çalışmada temel olarak NYHA lll-IV KY hastalarında levosimendan ile elde edilen semptomatik iyileşmenin ekokardiyografik göstergelerle desteklenip desteklenmediği ve levosimendan'ın hastane içi ve taburculuk sonrası altı aylık izlem süresinde mortalite ve morbiditeye etkisi araştırılmıştır. Yöntem: Çalışmaya sol ventrikül EF <%40, NYHA lll-IV kalp yetersizliği semptomları olan, sinüs ritimli, digoxin veya diğer parenteral pozitif inotrop verilmeyen kronik sol kalp yetersizliğinin akut dekompanzasyonu ile başvuran olgular alındı. Bir gruba levosimendan (12-24 pg/kg yükleme, 0,1 pg/kg/dk infüzyon, 30 hasta, yaş ort.: 64±10, %63'ü erkek) diğer gruba ise kontrol grubu olarak dobutamin (5-10 ug/kg/dk infüzyon, 32 hasta, yaş ort.: 66±8, %54'ü erkek) verildi, ilaç başlanmadan önce ve ilaç başlandıktan 24 saat sonra transtorasik ekokardiyografik inceleme yapıldı. Ekokardiyografide sol ventrikülün EF'si, doku Doppler'i ile mitral kapak lateral anulus pik Sm dalga velositesi, sol ventrikülün diyastolik fonksiyon göstergeleri (E, A dalga velositeleri, E/A oranı, deselerasyon zamanı, izovolümetrik relaksasyon zamanı, mitral lateral anulus Em, Am dalga velositeleri, E/Em oranı), sağ ventrikül doku Doppler'i (E', S'), sistolik pulmoner arter basıncı, sol atriyum fonksiyonları (aktif boşalma fraksiyonu, pasif boşalma fraksiyonu, rezervuar volüm, strok volüm) değerlendirildi. Klinik olarak ise hastanede yatış süresi, rehospitalizasyon sıklığı, taburculuktan rehospitalizasyona kadar geçen süre ve kardiyovasküler mortalite oranları karşılaştırıldı. Bulgular: ilaç öncesi bazal ekokardiyografik ölçümler açısından iki grup arasında fark yoktu, ilaç bitiminde sol ventrikülün sistolik fonksiyonlarında levosimendan grubunda anlamlı iyileşme saptandı. Sol ventrikül EF'si (% 3,5+1,7'ye karşılık % 2,4±1,4, p=0,04) ve Sm (3,9±0,4 cm/sn'ye karşılık 0,3±0,2, p=0,001) dalga velositesindeki artış levosimendan grubunda daha fazlaydı, ilaç sonrası ölçümlerde levosimendan grubunda, E/A (- 0,9±0,7'ye karşılık 0,3±0,8, p=0,02) ve E/Em (-5,4±2,7'ye karşılık -0,4±3,0, p=0,03) oranları anlamlı olarak daha fazla azalırken sol ventrikülün doku Doppler'i ile ölçülen Em (1,2±1,0 cm/sn'ye karşılık -0,4±1,2 cm/sn, p=0,01) ve mitral akım A dalga velositeleri (18,3±7,7 cm/sn'ye karşılık -2,5±8,8 cm/sn, p=0,001) de daha fazla artış göstermiştir, iki grup arasında ilaç sonrası E dalga velositesi, DZ, İVRZ'deki değişim açısından anlamlı fark saptanmamıştır. Sol atriyal fonksiyonlardan ABF (0,14±0,09'a karşılık 0,01±0,005, p=0,001), PBF (0,09±0,04'e karşılık 0±0,003, p= 0,02), RF (0,15±0,04'e karşılık 35
Açıklama
Bu tezin, veri tabanı üzerinden yayınlanma izni bulunmamaktadır. Yayınlanma izni olmayan tezlerin basılı kopyalarına Üniversite kütüphaneniz aracılığıyla (TÜBESS üzerinden) erişebilirsiniz.
Anahtar Kelimeler
Kardiyoloji, Cardiology
